|
Індаеўрапейцы |
|---|
| Індаеўрапейскія мовы |
| Албанская · Армянская Балтыйскія · Кельцкія Германскія · Грэчаская Арыйскія · Італійскія Славянскія мёртвыя: Анаталійскія ·
Палеабалканскія |
| Індаеўрапейцы |
| Албанцы · Армяне Балты · Кельты · Германцы Грэкі · Індаарыйцы Іранцы · Раманцы · Славяне гістарычныя: Хеты · Кельты · Германцы · Скіфы |
| Протаіндаеўрапейцы |
| Мова · Грамадства · Рэлігія |
| Прарадзіма індаеўрапейцаў |
| Курганная гіпотэза Анаталійская гіпотэза Армянская гіпотэза Індыйская гіпотэза Тэорыя палеалетычнай бесперапыннасці |
| Індаеўрапеістыка |
Анаталійскія мовы — галіна вымерлых моў індаеўрапейскай сям’і, распаўсюджаная ў Малой Азіі ў 2 — 1 тысячагоддзях да н. э.
Анаталійская група моў з’яўляецца найстаражытнейшай з вядомых індаеўрапейскіх галін моў. Вылучылася каля 4 тысячагоддзя да н. э. з так званай старажытнай протаанаталійскай мовы, якая была часткова рэканструявана мовазнаўцамі на аснове параўнальнага аналізу. Найбольш архаічнай лічыцца хецкая мова, для якой характэрны спрошчаная марфалогія і адсутнасць мужчынскага і жаночага родаў. Усе анаталійскія мовы зафіксаваны ў пісьмовай форме (2 — 1 тысячагоддзі да н. э.).