Фрыгійская мова — старажытная вымерлая палеабалканская індаеўрапейская мова, распаўсюджаная ў канцы 2 тысячагоддзя да н. э. - 1 тысячагоддзі н. э. на захадзе Малой Азіі (Фрыгія). Родная мова фрыгійцаў.
Захаваліся ўзоры алфавітнага пісьма на старафрыгійскай мове (VIII - VII стст. да н. э.), а таксама запісы на новай фрыгійскай мове (канец 1 тысячагоддзя да н. э.) грэчаскімі літарамі. Хаця мова да канца не расшыфравана, зазначаюць яе блізкасць да старажытнагрэчаскай.