Індаеўрапейцы |
---|
Індаеўрапейскія мовы |
Албанская · Армянская Балтыйскія · Кельцкія Германскія · Грэчаская Арыйскія · Італійскія Славянскія мёртвыя: Анаталійскія ·
Палеабалканскія |
Індаеўрапейцы |
Албанцы · Армяне Балты · Кельты · Германцы Грэкі · Індаарыйцы Іранцы · Раманцы · Славяне гістарычныя: Хеты · Кельты · Германцы · Скіфы |
Протаіндаеўрапейцы |
Мова · Грамадства · Рэлігія |
Прарадзіма індаеўрапейцаў |
Курганная гіпотэза Анаталійская гіпотэза Армянская гіпотэза Індыйская гіпотэза Тэорыя палеалетычнай бесперапыннасці |
Індаеўрапеістыка |
Тахары (грэч.: Τοχάριοι), тагары або юэчжы (кіт.: 月氏, 月支 Yuezhi) — індаеўрапейскі народ ва Усходняй Еўропе (ІІ—І тыс. да н. э.) і ў Цэнтральнай Азіі (з І тыс. н. э.). Напачатку яны займалі пашы ў басейне Тарыма, там дзе цяпер знаходзіцца Сіньцзян, Ганьсу і, магчыма, Цілянь у Кітаі, потым (II ст. да н. э.) яны перавандравалі ў Трансаксанію і Бактрыю, а потым у паўночную Індыю, дзе яны заснавалі Кушанскае царства.
У шырокім сэнсе тахары — умоўная назва носьбітаў т.зв. тахарскіх моў, якія жылі ў старажытнасці ў Сярэдняй Азіі і Усходнім Туркестане і да канца І тыс. н.э. асіміляваны цюркамі.
Тэмы гэтай старонкі (2):