Be Free (бел.: Будзь свабодным, першапачатковая назва — «Права быць свабодным») — беларускі рок-фестываль, што з 2007 года ладзіўся ва Украіне[1][2]. Удзел у фэсце бралі таксама гурты з Польшчы, Украіны, Францыі.
Час правядзення — 22 верасня 2007 года.
Месца правядзення — Луцк.
Вядучы — Віталь Маліноўскі.
Час правядзення — 9—10 жніўня 2008 года.
Вядучы — Аляксандр Памідораў.
Пачатак праграмы: выступленні 3-х маладых гуртоў, пераможцаў конкурсу Еўрапейскага радыё для Беларусі (Беларусь)
:B:N: (Беларусь)
Partyzone (Беларусь)
Incunabula(укр.) бел. (Украіна)
Pomidor/OFF (Беларусь)
žygimont VAZA (Беларусь)
Vladivostok (Францыя)
Znich (Беларусь))
Zet (Беларусь)
Час правядзення — 22—23 жніўня 2009 года[10].
Месца правядзення — Чарнігаў[11].
Вядучы — Аляксандр Памідораў[12].
Запланаваны фестываль адмянілі ўлады Чарнігава[19][20][21][22].
Рок-князёўна Кася Камоцкая як калумніст «БелаПАН» у 2008 годзе давала такую ацэнку фестывалю: «Туды прыязжае сталы набор фанаў, сталы набор музыкаў. Для ўкраінскай публікі гэта не цікава»[23].
На другі фестываль арганізатары запрасілі «генералаў айчыннага року» «Краму», «IQ48», «Neuro Dubel» з прычыны таго, што арганізатары «Басовішча» выказалі нежаданне бачыць іх на сваім мерапрыемстве, што разам з бязвізавым рэжымам для беларусаў пры падарожжы ва Украіну вылучыла «Be Free» на фоне фестывалю-канкурэнта, пісаў Зміцер Лукашук для Еўрапейскага радыё для Беларусі[24][25].
Прадзюсар «Ляпіса Трубяцкога» Яўген Калмыкоў на прэс-канферэнцыі ў Мінску напярэдадні Be Free 2009 выказаў думку, што правядзенне падобнага роду фестывалю немагчыма ў Беларусі, бо «атмасфера музычнага фестывалю мяркуе раскаванасць, а тут была б вялікая колькасць міліцыі, і гэтая міліцыя стварае фон, які наогул не спрыяе расслабленню»[26]. Яго думцы тураваў Віталь Супрановіч, дырэктар лэйбла «БМАgroup», так як адказ уладаў на заяўку незалежнага фестывалю звычайна прыходзіць усяго за некалькі дзён да пачатку планаванага мерапрыемства і нават «у выпадку станоўчага адказу трэба дамовіцца з музыкамі, зрабіць рэкламу і ўзяць яшчэ дзесяць узгадненняў, кожнае з якіх каштуе пэўныя грошы», прытым «усё роўна няма гарантыі, што праз нейкі час пасля пачатку канцэрта не прападзе электрычнасць або не здарыцца яшчэ нешта»[26].
У той жа час прадстаўнік кампаніі «Будзьма беларусамі!» Марыя Садоўская выказвала надзею на тое, што фестываль, які нясе ідэю свабоды, «праз нейкі час, калі гэтае слова будзе ўспрымацца нашай уладай па-іншаму», зможа быць арганізаваны і ў Беларусі[26].
Выезд удзельнікаў на першы фестываль у верасні 2007 года суправаджаўся іх прэвентыўнымі затрыманнямі на беларускім баку[5][27].
Апошні фестываль у 2010 годзе быў сарваны чарнігаўскімі ўладамі, якія, па каментары «Нашай Ніве» Віталя Супрановіча, суарганізатара імпрэзы, знаходзіліся «ў кантакце з афіцыйным беларускім бокам», які настойліва параіў «не дазваляць фэст»[28]. Пра палітычнае адценне забаронаў перадавала і радыё «Свабода»[29]. Аляксандр Кулінковіч, франтмен гурта «Neuro Dubel», у сваёй калонцы на «БелаПАН» звязаў адмену фестываля з набліжэннем прэзідэнцкіх выбараў 2010 года[30].
Канцэпцыя фестывалю была пазітыўна ацэнена Сяргеем Міхалком, Алегам Скрыпкай і іншымі музыкамі[31].