Гэта старонка — інфармацыйны спіс.
Еўрапе́йская кінапрэ́мія найле́пшаму еўрапе́йскаму сцэнары́сту (англ.: European Film Award for Best European Screenwriter) — адна з асноўных узнагарод Еўрапейскай кінапрэміі, якая была ўпершыню прысуджана на 1-й цырымоніі ў 1988 годзе і ўручаецца еўрапейскай кінаакадэміяй штогод па сённяшні дзень, за выключэннем перыяду з 1993 па 1995 год, калі ўзнагарода ў гэтай намінацыі не ўручалася.
Колькасць намінацый у катэгорыі «Найлепшы еўрапейскі сцэнарыст» на працягу існавання кінапрэміі няраз змянялася, застаючыся ў межах ад 3 да 7, а ў 1991, 1992 і 1996 гадах пераможца абіраўся без папярэдняга вызначэння намінантаў. Нярэдка ў якасці намінанта выступаў калектыў сцэнарыстаў, так у 2008 годзе прэмію атрымалі адразу 6 суаўтараў сцэнарыя.
Па стане на канец 2021 года часцей за ўсё, а менавіта двойчы, у намінацыі «Найлепшы еўрапейскі сцэнарыст» перамагалі Іштван Саба[en] (1992, 1999), Жан-П’ер Бакры[en] (2000, 2004), Аньес Жаўі[en] (2000, 2004), Павел Паўлікоўскі (2014, 2018), Томас Вінтэрберг (2012, 2020), Тобіяс Ліндхольм[en] (2012, 2020). Па колькасці намінацый першынства трымаюць чатырохразова намінаваныя Аньес Жаўі[en] (1997, 1998, 2000, 2004), Міхаэль Ханэке (2001, 2005, 2009, 2012), Пол Лаверці[en] (2002, 2004, 2006, 2016), Педра Альмадовар (2002, 2004, 2006, 2019) і Паала Сарэнціна (2008, 2013, 2015, 2021) .mw-parser-output .ts-Пераход img{margin-left:.285714em}.
Пераможцы і намінанты прыведзены ў храналагічным парадку. У межах аднаго года намінанты ўпарадкаваны па прозвішчах паводле беларускага алфавіта. Пераможца адзначаны блакітным колерам фона і прыводзіцца першым.
Год | Фота | Сцэнарыст(ы) | Фільм | Арыгінальная назва | Сп. |
---|---|---|---|---|---|
1988 | Луі Маль | «Бывайце, дзеці» | фр.: Au revoir les enfants | [1] [2] | |
Мануэл ды Алівейра[en] | «Канібалы[en]» | парт.: Os Canibais | |||
Тэрэнс Дэвіс[en] | «Далёкія галасы, ціхія жыцці[en]» | англ.: Distant Voices, Still Lives | |||
Даніэле Лукеці[en], Франка Берніні[en], Анджэла Пасквіні[it] | «Гэта здарыцца заўтра[en]» | італ.: Domani accadrà | |||
Вольфганг Хельд[de] | «Нясіце цяжары адзін аднаго[en]» | ням.: Einer trage des anderen Last | |||
1989 | ![]() |
Марыя Хмелік[ru] | «Маленькая Вера» | руск.: Маленькая Вера | [3] [4] |
Тэадорас Ангелопулас, Таніна Гуэра, Танасіс Валцінас[el] | «Пейзаж у тумане[en]» | грэч.: Topio stin omichli | |||
Траін Бертэльсан[en] | «Магнус[en]» | ісл.: Magnús | |||
Геза Берэменьі[en] | «Эльдарада[en]» | венг.: Eldorádó | |||
Мацей Дэйчэр[en], Цэзары Харасімовіч[pl] | «300 міль да неба[en]» | польск.: 300 mil do nieba |
Год | Фота | Сцэнарыст(ы) | Фільм | Арыгінальная назва | Сп. |
---|---|---|---|---|---|
1990 | Віталь Канеўскі[ru] | «Замры — памры — уваскрэсні![ru]» | руск.: Замри — умри — воскресни! | [5] [6] | |
Рычард Бугайскі[en], Януш Дымек[pl] | «Допыт[en]» | польск.: Przesłuchanie | |||
Эцьен Глейсер[sv], Мадлен Густафсан[en], Сюзана Остэн[en] | «Анёл-ахоўнік[en]» | шведск.: Skyddsängeln | |||
1991 | ![]() |
Жако Ван Дармаль[en] | «Тато-герой[en]» | фр.: Toto le Héros | [7] [8] |
1992 | ![]() |
Іштван Саба[en] | «Мілая Эма, дарагая Бёбе — Накіды, аголеныя фігуры[en]» | венг.: Édes Emma, drága Böbe - vázlatok, aktok | [9] [10] |
У 1993—1995 гадах узнагарода ў гэтай намінацыі не ўручалася[11][12][13].
Год | Фота | Сцэнарыст(ы) | Фільм | Арыгінальная назва | Сп. |
---|---|---|---|---|---|
1996 | ![]() |
Сяргей Бадроў-старэйшы (на фота), Арыф Аліеў[ru], Барыс Гілер[d] | «Каўказскі палонны[ru]» | руск.: Кавказский пленник | [14] [15] |
1997 | Крыс Вандэр Стапен[fr], Ален Берлінер[en] | «Маё жыццё ў ружовым колеры[en]» | фр.: Ma vie en rose | [16] [17] | |
Адэмір Кеновіч[en], Абдула Сідран[en] | «Дасканалы круг[en]» | басн.: Savršeni krug | |||
Андрэй Куркоў[en], Аньес Жаўі[en] | «Прыяцель нябожчыка[en]» | укр.: Приятель небіжчика, руск.: Приятель покойника | |||
1998 | ![]() |
Пітэр Хаўіт[en] | «Увага, дзверы зачыняюцца» | англ.: Sliding Doors | [18] [19] |
Жан-П’ер Бакры[en], Аньес Жаўі[en] | «Вядомыя старыя песні[en]» | фр.: On connaît la chanson | |||
Алекс ван Вармердам[en] | «Малы Тоні[en]» | нідэрл.: Kleine Teun | |||
Ларс фон Трыер | «Ідыёты[en]» | дацк.: Idioterne | |||
1999 | Іштван Саба[en] (на фота), Ізраэль Хоравіц[en] | «Сонечнае святло[en]» | англ.: Sunshine | [20] [21] | |
Саша Гедэан[en] | «Вяртанне ідыёта[en]» | чэшск.: Návrat idiota | |||
Аюб Кхан-Дзін[en] | «Усход ёсць усход[en]» | англ.: East Is East |
Год | Фота | Сцэнарыст(ы) | Фільм | Арыгінальная назва | Сп. |
---|---|---|---|---|---|
2020 | ![]() |
Томас Вінтэрберг (на фота), Тобіяс Ліндхольм[en] | «Яшчэ па адной» | дацк.: Druk | [62] [63] |
Марцін Бенке[de], Бурхан Курбані[en] | «Берлін, Аляксандэрплац[en]» | ням.: Berlin Alexanderplatz | |||
Маўрыцыа Браучы[it], П’етра Марчэла[en] | «Марцін Ідэн» | італ.: Martin Eden | |||
Даміяна і Фабіа Д’Іначэнца[en] | «Дрэнныя казкі[en]» | італ.: Favolacce | |||
Коста-Гаўрас[en] | «Дарослыя ў пакоі[en]» | грэч.: Ενήλικοι στην αίθουσα | |||
Матэвуш Пацэвіч[en] | «Цела Божае» | польск.: Boże Ciało | |||
2021 | ![]() |
Фларыян Зелер (на фота), Крыстафер Хэмптан | «Бацька» | англ.: The Father | [64] [65] |
Эскіль Вогт, Ёакім Трыер | «Найгоршы чалавек у свеце» | нарв.: Verdens verste menneske | |||
Ясміла Жбаніч | «Куды ты ідзеш, Аіда?» | лац.: Quo Vadis, Aida? | |||
Раду Жудэ | «Недарэчны трах, або Вар’яцкае порна» | рум.: Babardeală cu bucluc sau porno balamuc | |||
Паала Сарэнціна | «Рука Бога» | італ.: È stata la mano di Dio |
Па стане на канец 2021 года часцей за ўсё, а менавіта двойчы, у намінацыі «Найлепшы еўрапейскі сцэнарыст» перамагалі Іштван Саба[en] (1992, 1999), Жан-П’ер Бакры[en] (2000, 2004), Аньес Жаўі[en] (2000, 2004), Павел Паўлікоўскі (2014, 2018), Томас Вінтэрберг (2012, 2020), Тобіяс Ліндхольм[en] (2012, 2020). Па колькасці намінацый першынства трымаюць чатырохразова намінаваныя Аньес Жаўі[en] (1997, 1998, 2000, 2004), Міхаэль Ханэке (2001, 2005, 2009, 2012), Пол Лаверці[en] (2002, 2004, 2006, 2016), Педра Альмадовар (2002, 2004, 2006, 2019) і Паала Сарэнціна (2008, 2013, 2015, 2021).
Гэты спіс уваходзіць у лік выдатных спісаў беларускамоўнага раздзела Вікіпедыі. |