Хумус
 |
 |
 |
Хумус |
Хумус — яўрэйская закуска з нутавага (гарохавага) пюрэ. У склад хумуса звычайна ўваходзіць таксама аліўкавы алей, часнок, папрыка, лімонны сок і тахіні (кунжутная паста). Разам з ім могуць падавацца разнастайныя саленні, а таксама аладкі і піты. Лыжка і відэлец, як правіла, да хумуса не падаюцца.
Распаўсюджванне
Хумус асабліва папулярны на Кіпры і ў краінах Блізкага Усходу, такіх як Ізраіль, Іарданія, Ліван, Сірыя, Турцыя. У ЗША з’яўленне шырокага асартыменту хумуса паўплывала на папулярызацыю гэтага прадукта.[1]
Хумус таксама папулярны[2] ва ўсім свеце сярод вегетарыянцаў і людзей, якія не могуць ужываць у ежу глютэн і прадукты, якія змяшчаюць яго.
Прыгатаванне
Гатуюць хумус з аднайменнай бабовай расліны, якую ў Еўропе пераважна называюць нутам — турэцкім гарохам, а ў Турцыі — проста гарохам. Сыры хумус вараць, а потым дробна-дробна сціраюць. Занятак традыцыйна жаночы, але патрабуе немалой сілы, цярпення і вопыту.
Лічыцца, што хумус смачней, калі дбайна ён зацёрты. У працэсе гатавання ў бабовую кашыцу дадаюць аліўкавы алей, лімонны сок і тахіні (пасту з кунжуту).
Хумус гатуюць у розных кутках свету па-рознаму. Існуе вялікая колькасць відаў хумуса: з часнаком, лімонам, з зелянінай, з вострымі ноткамі.
Гэтую карысную страву можна мазаць на хлеб, дадаваць у фалафель, у рыс, выкарыстоўваць у якасці падліўкі да печанай бульбы або ўжываць проста так.
Зноскі
- ↑ Артыкул пра хумус у «Нью-Ёрк Таймс»(англ.)
- ↑ Хумус: хутка і ў Макдональдсе? Архівавана 21 чэрвеня 2012.(англ.)
Літаратура
- Боровская Э. Еврейская кухня / Боровская Э. - М.: Эксмо, 2012. - 320 с.: ил. ISBN 978-5-699-56247-3
Спасылкі
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Хумус
Катэгорыя·Ізраільская кухня
Катэгорыя·Вегетарыянская кухня