Лімо́н (лац.: Citrus × limon) — гібрыдны від дрэў з рода цытрус сямейства рутавых. Лімонам таксама завуць плод гэтай расліны.
Вечназялёнае дрэва вышынёй 1,5—7 м. Галіны часцей з калючкамі. Лісце скурыстае, авальна-падоўжанае на кароткіх чаранках са спецыфічным пахам. Кветкі двухполыя, белыя, духмяныя, адэіночныя або ў гронхах. Самаапыляецца, цвіце і пладаносіць амаль увесь год. Плод — шматгнездавая ягада, мае ў сабе кіслоты (3,5—8,1 мг %), вітаміны C (45—140 мг %), A, B, P, цукар (1,9—3 %) і інш.
Радзіма — Паўднёвая і Паўднёва-Усходняя Азія. У 11 ст. завезены ў Міжземнамор’е. Культывуецца ў тропіках і субтропіках. На Беларусі вырошчваецца ў аранжарэях і пакоях.
Лекавая расліна. 3 пладоў лімона прыгатаўляюць сокі, канцэнтраты, варэнне, мармелад, лімонную кіслату, тэхнічны і эфірны алей.