.mw-parser-output .t-geoinfobox td,.mw-parser-output .t-geoinfobox th{min-width:120px}.mw-parser-output .t-geoinfobox td:only-child,.mw-parser-output .t-geoinfobox th:only-child{text-align:center}.mw-parser-output .t-geoinfobox-name{font-size:110%;padding:2px}.mw-parser-output .t-geoinfobox-nickname{font-style:italic}.mw-parser-output .t-geoinfobox-cave th:only-child,.mw-parser-output .t-geoinfobox-mount th:only-child{background:#e7dcc3}.mw-parser-output .t-geoinfobox-surface th:only-child{background:#ffe4c4}.mw-parser-output .t-geoinfobox-blue th:only-child,.mw-parser-output .t-geoinfobox-water th:only-child{background:#c0daff}.mw-parser-output .t-geoinfobox-underwater th:only-child{background:#b0e0e6}.mw-parser-output .t-geoinfobox-green th:only-child{background:#d0f0c0}.mw-parser-output .t-geoinfobox-tomb th:only-child{background:#bbbbbb}.mw-parser-output .t-geoinfobox-yellow th:only-child{background:#fdeaa8}.mw-parser-output .t-geoinfobox-ny th:only-child{background:#cbd5c4;border:1px solid #aaaaaa}.mw-parser-output .t-geoinfobox-ny th:first-child:not(:only-child){background:#cbd5c4;text-align:right;padding:0 0.5em}.mw-parser-output .t-geoinfobox-grey th:only-child{background:#eaecf0}
Манеро́н (руск.: Монерон) — востраў у Татарскім праліве. Уваходзіць у склад Сахалінскай вобласці Расіі. Плошча — 16 км².
З’яўляецца прыродным паркам.
Манерон — невялікі скальны востраў вулканічнага паходжання ў 130 км на паўднёвы захад ад Южна-Сахалінска. Найвышэйшы пункт — гара Старыцкага (493,3 м). На востраве маецца некалькі рэк і ручаёў з вузкімі далінамі.
Клімат марскі мусонны. Сярэднямесячная тэмпература найбольш прахалоднага месяца студзеня –8°C. Сярэднямесячная тэмпература паветра ў жніўні +18°C.
У выніку ўздзеяння чалавека плошча хваёвых лясоў вострава Манерон значна скараціліся. Захаваліся толькі асобныя ўчасткі ў далінах рэк і на паўночна-ўсходнім беразе. На іх месцы ўзніклі зараснікі каменнай бярозы і курыльскага бамбука. Усяго флора вострава налічвае 73 сямействы. Узрост яловых гаёў перавышае стагоддзе.
Для наземнай фаўны характэрны шматлікія птушкі і казуркі. У другой палове XX ст. былі акліматызаваны собаль і калан. На берагах лежні ластаногіх.
У 1995 г. для аховы прыроды Манерона быў створаны прыродны парк агульнага прызначэння.
Найбольш раннія сведчанні прысутнасці людзей на Манероне адносяцца да неаліта. У канцы 1 тысячагоддзя да н. э. — сярэдзіне 1 тысячагоддзя н. э. востраў наведвалі прадстаўнікі Ахоцкай культуры. З XVIII ст. тут сезонна спыняліся айны.
Пасля Руска-японскай вайны далучаны да Японіі. Тут былі пабудаваны маяк, метэаралагічная станцыя, 6 японскіх вёсак. Іх насельнікі займаліся рыбалоўствам і земляробствам. У 1941 г. на Манероне жыў 751 астраўлянін.
У 1945 г. востраў быў далучаны да РСФСР. На паўночным захадзе была арганізавана база рыбалоўнага флота. У канцы 1950-х на востраве жыло болей за 500 чалавек. Але далейшая пераарыентацыя сахалінскага флота да экспедыцыйнай здабычы прывяла да закрыцця савецкага паселішча. Некаторы час на Манероне сезонна нарыхтоўвалі сена.
У 1995 г. створаны прыродны парк. З 2006 г. наведваецца турыстамі.