Даліна
У гэтага паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Даліна, значэнні. Далі́на — форма рэльефу, звычайна выцягнутай формы і выразна ніжэйшага ўзроўню, чым прылеглыя абшары, часцей за ўсё даліны ўзнікаюць у выніку эрозіі зямной кары рэкамі ці ледавікамі.
Пачатковай формай далін з’яўляюцца яры, што ўтвараюцца перыядычнымі вадатокамі.
У структуры даліны вылучаюць схілы і дно. У маладых далін дно бывае неразвітае і схілы падыходзяць да самай ракі.
Даліны дзеляцца:
- V-падобныя — выгляд нагадвае літару V, сустракаюцца ў горных частках рэк, вынік эрозіі ўніз.
- U-падобныя — выгляд нагадвае літару U, сустракаюцца ў раўнінных частках цячэння рэк, узнікае ў выніку дзеяння эрозіі ў бакі, ці ўздзеяння ледавіка на раўніны.
Горная даліна — паніжэнне паміж двума горнымі хрыбтамі.
Даліна, якая падзяляе хрыбет ад аднаго схілу да другога, называецца папярочнай[1].
Зноскі
- ↑ Андрыеўская З. Я., Галай І. П. Руска-беларускі фізіка-геаграфічны слоўнік. — Мн.: Нар. асвета, 1994. — 367 с. ISBN 985-03-0054-X. С.71.
Спасылкі
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Даліна
Катэгорыя·Формы рэльефу