Юрый Васілевіч Гаўрын (17 студзеня 1943, пасёлак Зіядзін, Пахтачыйскі раён, Самаркандская вобласць, СССР — 12 жніўня 2016, Мінск) — беларускі мастак-жывапісец, манументаліст.
Пасля заканчэння Вялікай Айчыннай вайны пераехаў з маці з Узбекістана ў Дуброўна Віцебскай вобласці[1].
У 1966 годзе скончыў Мінскае мастацкае вучылішча, у 1972 — Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут, аддзяленне манументальна-дэкаратыўнага мастацтва. Удзел у мастацкіх выстаўках пачаў браць з 1965 года. У 1978 стаў членам Саюза мастакоў БССР. Працаваў у галіне манументальна-дэкаратыўнага мастацтва і станковага жывапісу. 13 гадоў выкладаў жывапіс і малюнак у Інстытуце сучасных ведаў імя А. М. Шырокава, з 2011 года — дацэнт[2].
З’яўляўся Ганаровым грамадзянінам горада Дуброўна з 2003 года.
Дачка Юрыя Гаўрына Лада Стэфановіч таксама стала мастаком-манументалістам.
Выканаў роспіс «Медыцына» для будынка Мінскага дзяржаўнага медыцынскага інстытута (1966), вітражы для Беларускага тэатра імя Якуба Коласа ў Віцебску (1988), у будынках Прамбудбанка і Нацбанка ў Гомелі (1989), кінатэатра «Цэнтральны» ў Мінску (1990), будынку Міністэрства абароны Расіі ў Маскве (1993).
Творы мастака знаходзяцца ў Нацыянальным мастацкім музеі Беларусі, Музеі сучаснага выяўленчага мастацтва, Літаратурным музеі Максіма Багдановіча ў Мінску і фондах Беларускага саюза мастакоў[3].