У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Сідарэнка. .mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table{width:100%!important;display:table;margin:0 0 -2px;border-collapse:separate;text-align:left}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table th{background-color:#dcebff;text-align:center}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table td:nth-child(1){width:27%}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table td:nth-child(3){width:20%}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr:nth-child(odd){background-color:#f8f9fa}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr:nth-child(even){background-color:#eff1f3}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr.odd{background-color:#f8f9fa}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr.even{background-color:#eff1f3}body.skin-minerva .mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr{background-color:transparent} Кірыл Сідарэнка (нар. 25 жніўня 1995, Магілёў) — беларускі футбаліст, нападнік казахстанскага клуба «Кызыл-Жар» з Петрапаўлаўска.
Выхаванец лужаснянскай інтэрнат-гімназіі і пастаўскай акадэміі ПМЦ[1], у 2013 годзе перайшоў у пермскі «Амкар», дзе выступаў за дубль. У жніўні 2014 года быў арандаваны «Віцебскам», якому дапамог выйсці ў Вышэйшую лігу.
У пачатку 2015 года, пакінуўшы «Амкар», стаў іграком светлагорскага «Хімік». Правёў паспяховы сезон 2015, забіўшы 11 галоў у Першай лізе. У снежні 2015 года зноў апынуўся ў «Віцебску»[2], які ўзначаліў былы трэнер Кірыла ў акадэміі ПМЦ Сяргей Ясінскі. 2 красавіка 2016 года дэбютаваў у Вышэйшай лізе, выйшаўшы на замену ў другім тайме матча супраць «Мінска» (0:1). У жніўні 2016 года быў аддадзены ў арэнду клубу Першай лігі «Смалявічы-СТІ»[3]. Па заканчэнні сезона 2016 пакінуў «Віцебск»[4].
У студзені 2017 года праходзіў прагляд у мазырскай «Славіі»[5], але беспяспяхова. У выніку, распачаў сезон 2017 у складзе гомельскага «Лакаматыва». З 11 галамі стаў найлепшым бамбардзірам каманды ў сезоне. У ліпені 2018 года па пагадненні бакоў пакінуў «Лакаматыў» і перайшоў у бабруйскую «Белшыну»[6].
У лістападзе 2018 года падпісаў двухгадовы кантракт з «Іслаччу»[7]. Рыхтаваўся з камандай да сезона 2019, аднак у сакавіку 2019 года вярнуўся ў «Белшыну» на правах арэнды[8]. У складзе бабруйскага клуба чаргаваў выхады ў стартавым складзе і на замену, дапамог камандзе атрымаць перамогу ў Першай лізе. У снежні 2019 года па пагадненні бакоў разарваў кантракт з «Іслаччу»[9].
У студзені 2020 года падпісаў кантракт з магілёўскім «Дняпром»[10]. У сезоне 2020 дапамог магілёўскай камандзе перамагчы з Другой лізе, сам стаў найлепшым бамбардзірам лігі з рэкорднымі 40 галамі з сезон. Пачатак сезона 2021 у Першай лізе прапусціў з-за траўмы, са жніўня пачаў з’яўляцца на полі і хутка замацаваўся ў якасці асноўнага нападніка, паспеў за 17 матчаў забіць 19 галоў і стаць другім бамбардзірам Першай лігі.
У студзені 2022 года пакінуў магілёўскі клуб[11] і хутка адправіўся на прагляд у тульскі «Арсенал». На турэцкім зборы каманды адзначыўся некалькімі галамі, аднак у выніку стаў іграком казахстанскага клуба «Кызыл-Жар»[12].
Выступаў за юніёрскую зборную 19 гадоў. 17 лістапада 2015 года дэбютаваў у моладзевай зборнай Беларусі ў адборачным матчы чэмпіянату Еўропы супраць зборнай Кіпра. У студзені 2016 выступаў за моладзевую зборную на Кубку Садружнасці ў Санкт-Пецярбургу (2 матчы), пасля чаго больш на выклікаўся ў зборную.
Сезон | Дывізіён | Клуб | Краіна | Матчы | Галы |
---|---|---|---|---|---|
2013/14 | дубль | Амкар | 20 | 7 | |
2014/15 (пач.) | дубль | Амкар | 3 | 0 | |
2014 (2) | Д2 | Віцебск | 12 | 0 | |
2015 | Д2 | Хімік | 29 | 11 | |
2016 (1) | Д1 | Віцебск | 12 | 0 | |
2016 (2) | Д2 | Смалявічы-СТІ | 11 | 2 | |
2017 | Д2 | Лакаматыў | 25 | 11 | |
2018 (1) | Д2 | Лакаматыў | 14 | 4 | |
2018 (2) | Д2 | Белшына | 13 | 5 | |
2019 | Д2 | Белшына | 27 | 4 | |
2020 | Д3 | Дняпро | 24 | 40 | |
2021 | Д2 | Дняпро | 17 | 19 | |