wd wp Пошук: ⬜

Ламберт Спалецкі

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з імем Ламберт.

Ламберт Спалецкі (каля 875/880 — 15 кастрычніка 898) — сын Гвіда III і Агельтруды, дочкі князя Беневента Адэльхіза. Кароль Італіі (891 — 898) і імператар (892 — 898), а таксама герцаг Спалета (894 — 898) і маркграф Камерына (894 — 898). Натхніцель і ўдзельнік Трупнага сінода (897).

Біяграфія

На асамблеі ў Павіі ў маі 891 года Гвіда дамогся каралеўскага тытула для свайго сына Ламберта, якому тады было каля дванаццаці гадоў. Прыкладна ў той жа час, 30 красавіка 892 года, новы Папа Фармоз каранаваў у Равене Ламберта імператарскай каронай і ён стаў суправіцелем свайго бацькі.

Пасля смерці бацькі Ламберт у студзені 895 года заняў Павію, апярэдзіўшы Берэнгара I Фрыульскага. Карыстаючыся падтрымкай Папы Фармоза, які расчараваўся ў Арнульфе Карынтыйскім, ён карыстаўся падтрымкай сваіх васалаў. Але ў 895 годзе ён дазволіў маці ўцягнуць сябе ў авантуру з адваяваннем княства Беневента для Гвіда IV, маркграфа Спалета, у Візантыі. Гэты паход, распачаты ў жніўні 895 года, выклікаў незадаволенасць Папы, які зноў звярнуўся з заклікам да Арнульфа Карынтыйскага, які ў кастрычніку ўварваўся ў Італію. Пры гэтым з Арнульфам дамовіўся аб дапамозе і імператар Візантыі Леў VI, які заключыў саюз таксама з каралём Ніжняй Бургундыі Людовікам III. У лютым 896 годзе Арнульф заняў Рым, дзе каранаваўся імператарскай каронай. Каралева Агельтруда бегла з Рыма ў Спалета, Ламберт з’ехаў туды яшчэ раней для арганізацыі абароны. Арнульф выступіў следам, але нечакана яго разбіў параліч, у выніку чаго германская армія вярнулася ў Баварыю. Праз некаторы час, 4 красавіка 896 года, памёр Папа Фармоз.

У кастрычніку ці лістападзе 896 года Ламберт і Берэнгар сустрэліся ў Тычына, дзе заключылі мірныя дагаворы. Яны падзялілі каралеўства, Берэнгар атрымаў землі паміж рэкамі По і Ада, астатняя частка засталася ў Ламберта. У канцы года Ламберт, Агельтруда і Гвіда IV змаглі выбіць з Рыма германцаў. Пасля гэтага ў студзені 897 года Папа Стэфан VI склікаў Трупны сабор, які прызнаў незаконным абранне Папам Фармоза, і, такім чынам, каранацыю імператарам Арнульфа. Пасля чаго Ламберт вярнуўся ў Павію, а яго маці адправілася ў Беневента, дзе ад імя імператара перадала кіраванне свайму брату Радэльхізу. У гэты ж час у Рыме ўспыхнула паўстанне, якое зрынула Папу Стэфана.

У маі 898 года Папа Ян IX на сінодзе ў Равене ануляваў каранацыю Арнульфа і падтрымаў Ламберта. А ў жніўні ўспыхнула паўстанне маркграфа Тасканы Адальберта II. Ламберт выступіў супраць мяцежніка і яму ўдалося захапіць Адальберта. Ён быў адпраўлены ў Павію чакаць суду. Але 15 кастрычніка на паляванні Ламберт зваліўся з каня і загінуў. З яго смерцю род загас, паколькі яго кузен, маркграф Гвіда IV, памёр годам раней.

Зноскі

↑ Нямецкая нацыянальная бібліятэка, Берлінская дзяржаўная бібліятэка, Баварская дзяржаўная бібліятэка і інш. Record #115495622 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 13 жніўня 2015.
↑ Lambert I // Gran Enciclopèdia Catalana — Grup Enciclopèdia Catalana, 1968.
↑ Lundy D. R. The Peerage

Літаратура

Фазоли Джина. Короли Италии (888—962 гг.) / Пер. с итал. Лентовской А. В.. — СПб.: Евразия, 2007. — 288 с. — 1 000 экз. — ISBN 978-5-8071-0161-8

Папярэднік Гвіда III Спалецкі	Кароль Італіі 891 — 898	Пераемнік Арнульф Карынтыйскі
Папярэднік Гвіда III Спалецкі	Імператар Захаду 892 — 898	Пераемнік Арнульф Карынтыйскі
Папярэднік Гвіда III Спалецкі	Маркграф Камерына 894 — 898	Пераемнік Альберых I Спалецкі
Папярэднік Гвіда III Спалецкі	Герцаг Спалета 894 — 898	Пераемнік Альберых I Спалецкі

Імператары Свяшчэннай Рымскай імперыі (да Атона I — «рымскія імператары») (800—1806)

800		814		840		843		855		875		877		881		887		891
	Карл I		Людовік I		—		Лотар I		Людовік II		Карл II		—		Карл III		—

891		894		898		899		901		905		915		924		962		973		983
	Гвіда		Ламберт		Арнульф		—		Людовік III		—		Берэнгар I		—		Атон I		Атон II

983		996		1002		1014		1024		1027		1039		1046		1056		1084		1105		1111		1125		1133		1137		1155
	—		Атон III		—		Генрых II		—		Конрад II		—		Генрых III		—		Генрых IV		—		Генрых V		—		Лотар II		—

1155		1190		1197		1209		1215		1220		1250		1312		1313		1328		1347		1355		1378		1410
	Фрыдрых I		Генрых VI		—		Атон IV		—		Фрыдрых II		—		Генрых VII		—		Людовік IV		—		Карл IV		—

1410	1437		1452		1493		1508		1519		1530		1556		1564		1576		1612		1619		1637
	Жыгімонт	—		Фрыдрых III		—		Максіміліян I		—		Карл V		Фердынанд I		Максіміліян II		Рудольф II		Маціяс		Фердынанд II

1637		1657		1705		1711		1740		1742		1745		1765		1790		1792		1806
	Фердынанд III		Леапольд I		Іосіф I		Карл VI		—		Карл VII		Франц I		Іосіф II		Леапольд II		Франц II

Каралінгі — Саксонская дынастыя — Салічная дынастыя — Гогенштаўфены — Вітэльсбахі — Габсбургі