The Settlers III (нямецкая назва Die Siedler III) — камп’ютарная гульня ў жанры стратэгіі ў рэальным часе, распрацаваная і выдадзеная нямецкай фірмай Blue Byte Software у 1998 годзе. Гульня являлется прадстаўніком нямецкай школы стратэгічных гульняў.
Найбольш важным адрозненнем Settlers III ад папярэдніх гульняў серыі стала адсутнасць дарог і ўвядзенне прамога кантролю над войскамі.
Сюжэт гульні падаецца з дапамогай мультыплікацыйных фільмаў паміж узроўнямі. Уступны ролік гульні адлюстроўвае трох багоў: Юпітэра (Рымляне), Гора (егіпцяне) і Чы Ю (кітайцы), грузнуць у бяздзейнасці і п’янстве. Вярхоўны бог, незадаволены іх паводзінамі, загадвае ім знайсці годнага лідара сярод сваіх народаў, які прывядзе яго да перамогі над іншымі. Бог перамог народа пазбегне пакарання. Роля лідара аднаго з трох народаў бярэ на сябе ігрок.
Як і ў Settlers II, у Settlers III мэта гульні зводзіцца да пабудовы працаздольнай эканомікі, накіраванай на вытворчасць салдат, і далейшага захопу з іх дапамогай тэрыторый ворага. Сур’ёзным адрозненнем ад свайго папярэдніка стала адсутнасць дарог. Ігрок мог узначаліць адзін з трох народаў: рымлян, азіятаў (фактычна кітайцаў) і егіпцян на шляху да сусветнага панавання.
Вялікую частку гульні займалі пабудова і ўладкаванне будынкаў. Пабудова будынкаў была магчымая толькі на тэрыторыі зоны ўплыву іграка. Для пашырэння тэрыторыі выкарыстоўваліся вартавыя вежы, строимые побач з мяжой. Для вытворчасці ўсіх будынкаў былі неабходныя камень і драўніна, а таксама спецыяльныя юніты-будаўнікі. Усе будынкі ў гульні дзяліліся на прамыслова-здабываюць (Resource), сельскагаспадарчыя (Food), ваенныя (Military) і агульныя (Miscellaneous). Да першай групы адносіліся будынка, здабываюць прыродныя рэсурсы, такія як, напрыклад, будаўнічыя матэрыялы або карысныя выкапні (жалеза і вугаль) неабходныя ў далейшым для вытворчасці войскаў. Да сельскагаспадарчых будынкаў ставіліся будынка, служачыя для вытворчасці ежы для шахцёроў, а таксама спіртных напояў, якія прыносяцца ў ахвяру багам. У групу ваенных будынкаў уваходзілі вартавыя вежы, казармы, верф, майстэрня аблогавых гармат. Чацвёртая група ўключала ў сябе: жылыя дамы, служачыя для вытворчасці насільшчыкаў, храмы, рынакі і докі.
Усіх юнітаў у Settlers III можна падзяліць на юнітаў, якія кіруюцца напрамую, і юнітаў, рэагуюць толькі на ўскосныя ўказанні. Да першай групы адносіліся: воіны, караблі, абложныя гарматы, святарі, геолагі, першапраходцы і шпіёны. Да другой: ношчыкі, будаўнікі, а таксама юніты, «прывязаныя» да будынкаў. Юніты гэтай групы не маглі пакідаць тэрыторыі зоны ўплыву іграка. Усе юніты ў гульні, акрамя святароў, атрымліваліся з насільшчыкаў. Для таго каб, напрыклад, зрабіць фермера, неабходны быў свабодны насільшчыкаў, каса і вакансія ў соответствущем будынку. Каб вырабіць воіна, патрэбен быў ношчыка, зброя і казармы, і так далей. Самі ношчыкі «з’яўляліся», усярэдзіне жылых дамоў, якія ўзводзяцца гульцом.
У кожнага народа было тры разнавіднасці салдат: мечніка, копейщик і лучнік. Акрамя гэтага ў гульні прысутнічалі абложныя гарматы, унікальныя для кожнай нацыі (рымляне — катапульта, азіяты — гармата, егіпцяне — баллиста). Юніты маглі паляпшацца з дапамогай «энергіі» (маны), добваемой пры ахвяраваннях у храмах. Кожны від юнітаў мог быць палепшаны два разы, пры гэтым змяняўся яго вонкавы выгляд, і ўзрасталі ваенныя якасці.
Магія ў гульні прадстаўлена ў выглядзе загавораў, вытвараных святарамі, пры гэтым выдаткоўваюцца акуляры маны, якая здабываецца з дапамогай ахвярапрынашэнняў. Сярод загавораў ёсць як баявыя, так і мірныя загаворы. Да першых отоносятся, напрыклад: зварот салдат ворага ў саюзнікаў, часовае павелічэнне абароны або нападу, і іншыя. Да мірным такія як: стварэнне выпадковага набору рэсурсаў, пераўтварэнне адных рэсурсаў у іншыя, терраморфинг (высушаных балоты ці опустываніе зямлі). У кожнага народа было па восем унікальных загавораў.
У Settlers III ў іграка была магчымасць выбару паміж трыма народамі: рымлянамі, азіята і егіпцянамі. Акрамя набору загавораў і аблогавых машын, бакі адрозніваліся адзін ад аднаго, некаторымі будынкамі і рэсурсамі. Акрамя таго, у розных народаў былі розныя патрабаванні да будаўнічых матэрыялаў: калі ў рымлян была прыкладна аднолькавая запатрабаванне і ў камянях, і ў драўніне, то егіпцянам трэба было значна больш каменя, а азіятаў — дрэва. Гэта збольшага вызначала тактыку гульні за гэтыя народы. Так як камень у гульні з’яўляўся вычарпала рэсурс, а дрэва — не (лес можна было зноў высаджваць з дапамогай лесніка), то егіпцяне выпрабоўвалі недахоп матэрыялаў у позняй гульні, аднак мелі больш пераваг у ранняй, так як камень здабываўся хутчэй драўніны. Азіяты ж, наадварот, былі больш заточаныя пад доўгія гульні.