У гэтага паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Ахвярапрынашэнне (значэнні).
Ахвярапрынашэнне — форма рэлігійнага культу, якая існуе ў той ці іншай ступені ў большасці рэлігій; мэтай з’яўляецца ўсталяванне ці ўмацаванне сувязі асобы ці абшчыны з багамі ці іншымі звышнатуральнымі істотамі шляхам прынясення ім у дарунак прадметаў, якія маюць рэальную ці сімвалічнай каштоўнасцю для ахвяравальніка.
Ахвярапрынашэнне — вельмі складаная з’ява, і карані яе разнастайныя. Адны звязваюць яе ўзнікненне са звычаем кармлення памерлых (Інферыя), іншыя з традыцыямі задобрывання і ўміласціўлення духоў, сумесных радавых трапез, з верай у вядзьмарскую сілу ахвярнай жывёлы і інш. Шырокае распаўсюджванне ахвярапрынашэння сведчыць пра тое, што яно адказвала глыбокім псіхалагічным патрабаванням людзей.
У розныя эпохі служыцелі культаў патрабавалі ад вернікаў усё больш багатых ахвяр духам і багам; адсюль звычаі «укладаў», ахвяраванняў і падараванняў (у старажытнасці на карысць храмаў, пазней — царквы, манастыроў); з іх склаліся велізарныя ўладанні, якія служылі, у сярэднявечнай Еўропе і на Русі асновай эканамічнай магутнасці царквы.
Тэмы гэтай старонкі (2):