Ян Кароль Копаць (? — 1 мая 1681) — дзяржаўны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага.
У 1630-1640-я годы вучыўся ў Навадворскай акадэміі ў Кракаве, Кракаўскай акадэміі, Падуанскім універсітэце.
Староста берасцейскі ў 1652—1665 і 1670—1680. Вялікі літоўскі чашнік у 1656—1658 і падстолі ў 1658, ваявода полацкі з 1658; пасол на соймы 1648, 1650, 1653.
У палітычнай дзейнасці цесна звязаны з ваяводам віленскім і вялікім гетманам літоўскім Паўлам Янам Сапегам, нясвіжскім ардынатам Міхалам Казімірам Радзівілам. У 1664-1665 падтрымліваў групоўку Пацаў, выступаў разам з імі за пажыццёвае абранне караля. У 1660-я годы стаў дзяржаўцам дрыскім, бельскім, ковенскім, атрымаў Гарадзенскую эканомію.
Незадаволеная ім полацкая шляхта выступіла ў падтрымку Багуслава Радзівіла, прызначанага полацкім ваяводам яшчэ ў 1654; спрэчка паміж імі скончылася пераводам у 1670 Яна Кароля на пасаду кашталяна троцкага.
У 1672 быў маршалкам Трыбунала Вялікага Княства Літоўскага.
Фундатар кляштара бенедыкцінцаў ў Гарадзішчы каля Пінска.
Паходзіў з роду Копцяў, сын Васіля Копця і Барбары Хадкевіч, дачкі кашталяна віленскага Гераніма Хадкевіча.
Ажаніўся з Лукрэцыяй Марыяй Строцы, удавой полацкага ваяводы Аляксандра Людвіка Радзівіла. З ёй меў дзвюх дачок: