«Чужані́ца» — дэбютны студыйны альбом беларускага рок-гурта «ULIS», які быў запісаны ў 1989 годзе.[1]
Запісаны ў верасні 1989 года ў прыватнай студыi гукарэжысёра Рышарда Шмiта ў горадзе Ольштын. Пазнаёміў «улісаўцаў» са знакамітым у будучыні польскім гукарэжысёрам, які дагэтуль займаўся толькі сімфанічнай музыкай, Яраслаў Гайда. У фінансавым плане запіс забяспечыў перакладчык Ян Максімюк, які сабраў большую частку грошаў, патрэбных для запісу. На запіс было ўсяго тры дні, музыканты гурта прыехалі ў Польшчу і зрабілі запіс 11 песень. У 1991 годзе фірма «Мелодия[ru]» выдала альбом на вінілавай кружэлцы масавым накладам. Вокладку ў стыле мінімалізм аформіў мастак Міхал Анемпадыстаў. На гэтае выданне па розных тэхічных прычынах не трапілі 3 песні, якія з’явіліся толькі на CD-перавыданні лэйблам «БМАgroup» ў 2004 годзе. Таксама альбом быў перавыдадзены на аудыёкасеце фірмай «Ковчег» у 1996 годзе.
| № | Назва | Аўтар | Працягласць | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | «Цягнік на Нясьвіж» | Сяргей Краўчанка, Фелікс Аксёнцаў | 4:18 | ||||||
| 2. | «Краіна ў кратах» | Сяргей Краўчанка, Кірыл Шэвандо, Фелікс Аксёнцаў | 4:02 | ||||||
| 3. | «Пляц Францыска» | Сяргей Краўчанка, Фелікс Аксёнцаў | 4:58 | ||||||
| 4. | «Гэстапа» | Слава Корань, Фелікс Аксёнцаў | 4:01 | ||||||
| 5. | «Іржавыя дні» | Слава Корань, Фелікс Аксёнцаў | 5:15 | ||||||
| 6. | «Акторка» | Слава Корань, Фелікс Аксёнцаў | 4:51 | ||||||
| 7. | «Чужаніца» | Слава Корань, Фелікс Аксёнцаў | 3:02 | ||||||
| 8. | «Калі імпэрыя зьнікне» | Сяргей Краўчанка, Фелікс Аксёнцаў | 5:58 | ||||||
| 9. | «Пакуль спяваю» | Слава Корань, Фелікс Аксёнцаў | 4:41 | ||||||
| 10. | «Канкістадоры» | Слава Корань, Фелікс Аксёнцаў | 3:35 | ||||||
| 11. | «Мы прыйдзем сюды» | Слава Корань, Фелікс Аксёнцаў | 5:10 | ||||||
| 50:20 | |||||||||
Адам Глобус у сваіх нататках пра гурт у 1991 годзе назваў «Чужаніцу» наогул першым беларускім альбомам, праз які была пяройдзеная мяжа, што падзяляла зборкі песен і ўласна альбомы: «„Чужанiца“ для многiх застаецца лепшым рок-творам: як першае каханне, як першае слова, што скажа тваё дзiця». Аднак знакавасць «Чужаніцы» дайшла да масаў не адразу. На пачатку было прызнанне за мяжой — у Польшчы, Эстоніі, Германіі. «Навошта нам садраныя „U2“, калі лепей паслухаць арыгінал», — пісаў магілёўскі часопіс «Окарак». «Іх рок сапраўды нічога не варты для вушэй, якія не чуюць гармоніі», — адказвала на гэта нямецкая прэса. Арцемій Троіцкі[ru] назваў «Уліс» у адным з інтэрв’ю таго часу адным з лепшых гуртоў Саюзу. Паводле меркавання музычнага сеткавага рэсурсу «Тузін Гітоў», якое выказана ў матэрыяле пра «Залю славы» беларускага року, «Чужаніца» — сапраўдны тэстамент, яшчэ належным чынам неацэнены і непрачытаны.