.mw-parser-output .t-geoinfobox td,.mw-parser-output .t-geoinfobox th{min-width:120px}.mw-parser-output .t-geoinfobox td:only-child,.mw-parser-output .t-geoinfobox th:only-child{text-align:center}.mw-parser-output .t-geoinfobox-name{font-size:110%;padding:2px}.mw-parser-output .t-geoinfobox-nickname{font-style:italic}.mw-parser-output .t-geoinfobox-cave th:only-child,.mw-parser-output .t-geoinfobox-mount th:only-child{background:#e7dcc3}.mw-parser-output .t-geoinfobox-surface th:only-child{background:#ffe4c4}.mw-parser-output .t-geoinfobox-blue th:only-child,.mw-parser-output .t-geoinfobox-water th:only-child{background:#c0daff}.mw-parser-output .t-geoinfobox-underwater th:only-child{background:#b0e0e6}.mw-parser-output .t-geoinfobox-green th:only-child{background:#d0f0c0}.mw-parser-output .t-geoinfobox-tomb th:only-child{background:#bbbbbb}.mw-parser-output .t-geoinfobox-yellow th:only-child{background:#fdeaa8}.mw-parser-output .t-geoinfobox-ny th:only-child{background:#cbd5c4;border:1px solid #aaaaaa}.mw-parser-output .t-geoinfobox-ny th:first-child:not(:only-child){background:#cbd5c4;text-align:right;padding:0 0.5em}.mw-parser-output .t-geoinfobox-grey th:only-child{background:#eaecf0}
Су́мба (індан.: Pulau Sumba) — востраў у складзе Малых Зондскіх астравоў. Тэрыторыя Інданезіі. Размешчаны ў Індыйскім акіяне паміж астравамі Ява (на захадзе) і востравам Ламбок і астатнімі Малымі астравамі Сундэ (Сумбава, Флорэс і Тымор). Плошча - 11 200 км². Насельніцтва (2010 г.) - 685 186 чал.
Востраў Сумба знаходзіцца на поўдні Інданезіі ў 1383 км на паўднёвы ўсход ад Джакарты. Абрысамі нагадвае паўмесяц, звернуты на паўднёвы захад. Даўжыня з паўднёвага ўсходу на паўночны захад — 220 км. Найбольшая шырыня — 78 км. Праз цэнтральную частку вострава цягнецца горны хрыбет з шырокімі разломамі і суседнімі плато. Найвышэйшы пункт над узроўнем акіяна — 1225 м.
Востраў Сумба сфарміраваўся ў позні мелавы перыяд як частка буйной вулканічнай дугі. Актыўнасць мясцовых вулканаў скончылася каля 31 млн гадоў таму. Каля 16 млн гадоў таму Сумба аддзялілася ад адзінай дугі і паступова стала перамяшчацца на паўднёвы захад з хуткасцю 50 мм у год. Гэты рух скончыўся каля 7 млн гадоў таму.
Паверхня складаецца пераважна з пясчанікаў і аргілітаў, ёсць выхады вулканічных парод. Рэкі кароткія, парожыстыя. Сумба месціцца ў зоне частых землятрусаў і цунамі.
На Сумбе дамінуе засушлівы экватарыяльны клімат з 2 выразнымі сезонамі — сухім з чэрвеня да кастрычніка і вільготным з лістапада да сакавіка. Найбольшая колькасць ападкаў на паўднёвым захадзе — 1600 мм у год. На паўночным усходзе сярэднегадавы паказчык ападкаў не перавышае 600 мм.
У мінулым востраў Сумба пакрывалі лісцяныя мусонныя лясы. Аднак у выніку экстэнсіўнага земляробства, якое суправаджалася выпальваннем дрэў, іх плошча скарацілася да 10% паверхні. У асноўным яны растуць на схілах гор, на ўсходзе — уздоўж яраў, дзе суседнічаюць з саваннамі. Вырубукі і выпальванні працягваюцца. Толькі 3% плошчы Сумбы знаходзіцца пад аховай.
Фаўна прадстаўлена 17 відамі сысуноў, 180 відамі птушак, 12 з якіх — эндэмікі, рэптыліямі, шматлікімі казуркамі.
Хаця сістэматычныя археалагічныя раскопкі праводзяцца на востраве Сумба з 1970-х гг., яго старажытная гісторыя амаль не вядома. Як паказваюць даследаванні генетыкаў і лінгвістаў, прамымі продкамі сучасных сумбанцаў былі старажытныя аўстранезійцы. Першапачаткова яны насялілі паўночныя берагі, пасля — астатнія часткі вострава. На Сумбе доўгі час захоўвалася традыцыя ўзвядзення мегалітычных помнікаў. Найбольш вядомы з іх — Анакаланг.
Да сярэдзіны 2 тысячагоддзя н. э. насельніцтва Сумбы было ўцягнута ў міжнародны гандаль. Адсюль вывозілі духмяныя віды драўніны, тэкстыль, рабоў, увозілі жалеза, фаянс, срэбра. Магчыма, дзякуючы арабскім гандлярам на Сумбу трапілі коні. Мяркуюць, што ў познім сярэднявеччы частка вострава знаходзілася ў залежнасці ад яванскай імперыі Маджапахіт. У 1522 г. востраў Сумба ўпершыню з’явіўся на партугальскіх картах пад назвай Чэндан. Тэрыторыя вострава была падзелена паміж некалькімі дзяржаўнымі аб’яднаннямі, што несупынна вялі войны, дзякуючы якім квітнеў гандаль рабамі.
У 1866 г. Сумба была далучана да каланіяльных валоданняў Галандскай Ост-Індскай кампаніі. Каланіяльная адміністрацыя першапачаткова імкнулася кіраваць праз раду правадыроў, але тыя практычна не падпарадкоўваліся ёй. У 1901 г. успыхнуў узброены канфлікт, пасля якога галандскія чыноўнікі забаранілі войны, адмянілі рабства, пачалі збіраць падаткі на будаўніцтва дарог. Вялася актыўная місіянерская дзейнасць, што, аднак, не перашкодзіла захаванню мясцовай рэлігіі марапу. Уцягванне тубыльцаў у дарожныя працы, а таксама адміністрацыйнае і царкоўнае кіраванне садзейнічала стварэнню адукаванага пласта насельніцтва.
Пасля II Сусветнай вайны большасць чыноўнікаў мясцовага паходжання падтрымала барацьбу Інданезіі за незалежнасць. У 1949 г. Сумба стала часткай гэтай дзяржавы.
Асноўны артыкул: Сумба, народ Асноўную частку насельніцтва складае народ сумба. Існуе выразны падзел паміж традыцыйнымі культурамі і мовамі насельнікаў заходняй і ўсходняй частак вострава. Асноўная рэлігія — хрысціянства. Акрамя таго, пашырана мясцовая рэлігія марапу.
Востраў Сумба — адзін з найбяднейшых рэгіёнаў Інданезіі. Значная частка насельніцтва жыве ў вёсках, дзе адчуваецца недахоп пітной вады і медыцынскага абслугоўвання. Асноўныя галіны эканомікі — сельская гаспадарка, ручная вытворчасць тэкстылю, паступова развіваецца турызм.