wd wp Пошук: ⬜

Маджапахіт

Пітэкантрап	1,000,000 да н. э.
Чалавек флорэскі	94,000–12,000 да н. э.
Культура Буні	400 да н. э.

Індуісцкія і будысцкія дзяржавы

Дзяржава Салака	130–362
Дзяржава Кутай	350–1605
Дзяржава Тарума	358–669
Дзяржава Калінга	500-я–600-я
Дзяржава Мелаю	600-я
Дзяржава Шрывіджая	600-я–1200-я
Дзяржава Сайлендра	800-я–900-я
Дзяржава Галух	669–1482
Дзяржава Сунда	669–1579
Дзяржава Матарам	752–1006
Дзяржава Балі	914–1908
Дзяржава Кахурыпан	1006–1045
Дзяржава Кедыры	1045–1221
Дзяржава Дхармашрая	1183–1347
Дзяржава Сінгасары	1222–1292
Дзяржава Маджапахіт	1293–1500

Узнікненне ісламскіх дзяржаў

Распаўсюджанне ісламу	1200–1600
Султанат Тэрнатэ	1257–1914
Султанат Пасай	1267–1521
Дзяржава Пагаруюн	1347–1833
Султанат Бруней	1368–1888
Малакскі султанат	1400–1511
Султанат Сулу	1405–1851
Чырэбонскі султанат	1445–1677
Султанат Дэмак	1475–1548
Султанат Ачэх	1496–1903
Султанат Бантам	1526–1813
Султанат Каліньямат	1527–1599
Султанат Матарам	1500s–1700s
Султанат Джахор	1528s–1877
Султанат Суракарта	1745–1946
Султанат Джак'якарта	1755–1945
Султанат Сіяк	1725–1946
Султанат Дэлі	1814–1946
Султанат Рыау-Лінга	1824–1911

Хрысціянскае каралеўства

Каралеўства Ларантука^[id]

1600–1904

Еўрапейская каланізацыя

Партугальская Інданезія	1512–1850
Галандская Ост-Індская кампанія	1602–1800
Французскі і брытанскі перыяд	1806–1815
Галандская Ост-Індыя	1800–1942 1945–1950

Утварэнне Інданезіі

Нацыянальнае абуджэнне	1908–1942
Японская акупацыя	1942–1945
Вайна за незалежнасць	1945–1950

Незалежнасць

Ліберальная дэмакратыя	1950–1957
Накіроўваемая дэмакратыя	1957–1965
Пераход да Новага парадку	1965–1966
Новы парадак	1966–1998
Акупацыя Усходняга Тымора	1975–1999
Перыяд рэформ	1998–сёння

Па тэмах

Валюта · Гаспадарка · Ваенная гісторыя

Маджапахі́т (індан.: Majapahit) — сярэдневяковая дзяржава ў Паўднёва-Усходняй Азіі з цэнтрам на востраве Ява (1293—1527 гг.).

Гісторыя

Да канца XIII ст. на ўсходзе Явы сфарміраваўся шэраг дзяржаўных утварэнняў, якія фармальна залежалі ад імперыі Шрывіджая, аднак вялі з ёю барацьбу за незалежнасць. Адным з іх было невялікае княства, заснаванае Джаякатвангам, выхадцам з Кедыры ў мясцовасці Маджапахіт вакол сучаснага Травулана. Яго сваяк Радэн Віджая (памёр у 1309 г.) выкарыстаў у 1293 г. паход манголаў на Яву, каб адасобіцца ад Кедыры і Сінгасары. Важную ролю ў умацаванні яго ўлады адыгралі шлюбныя дагаворы з іншымі гаспадарамі Явы і Суматры.

У 1336 г. фактычная ўлада апынулася ў руках ваеннага і палітычнага дзеяча Гаджа Мада (каля 1290—1364 гг.), які выкарыстаў дынастычны крызіс і сімпатыі фармальнай валадаркі Трыбхуваны для здзяйснення асабістых планаў знешняй экспансіі. Ён падпарадкаваў суседнія раёны Усходняй Явы, Балі, некалькі астравоў на ўсход ад іх, дробныя дзяржавы Паўднёвай Суматры. У 1347 г. ім была заваявана саслабленая Шрывіджая. У 1357 г. Гаджа Мада атрымаў бліскучую перамогу над заходнеяванскай дзяржавай сундаў. У бітве пры Бубаце загінула ўся сям’я сундскіх манархаў. Аднак жорсткасць ваеннага лідара стала зачэпкай для канфлікта з раджам Хаямам Вурукам (1350—1389 гг.). Гаджа Мада быў адхілены ад улады і памёр пры невядомых абставінах. Тым не менш, ваенная палітыка самога Хаяма Вурука таксама не адрознівалася мяккасцю. У 1377 г. ён жорстка задушыў паўстанне на Суматры, у 1399 г. — у Сінгапуры. Гэта выклікала масавае перасяленне продкаў малайцаў на паўвостраў Малака і пашырэнне сярод іх мусульманскага ўплыву.

Пасля смерці Хаяма Вурука дзяржава была аслаблена новай хваляй дынастычнай барацьбы. У 1474 г. яна аказалася падзеленай на дзве часткі. Гэта спрыяла ўмацаванню Малакскага султаната, які манапалізаваў гандаль з арабамі, Індыяй і Кітаем, а ў канцы XV ст. дамогся адкрыцця для сваіх гандляроў партоў поўначы Явы. На самой Яве таксама пашыраўся ўплыў мусульман. У 1527 г. раджа Маджапахіта быў разгромлены султанам яванскага порта Дэмак. Дзяржава Маджапахіт канчаткова распалася.

Гл. таксама

Тэнгеры

Спасылкі