У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Зубарэвіч. Наталля Васілеўна Зубарэвіч (7 чэрвеня 1954) — расійскі эканоміка-географ, спецыяліст у галіне сацыяльна-эканамічнага развіцця рэгіёнаў, сацыяльнай і палітычнай геаграфіі. Прафесар кафедры эканамічнай і сацыяльнай геаграфіі Расіі(руск.) бел. геаграфічнага факультэта МДУ імя М. В. Ламаносава(руск.) бел. (з 2005). Доктар геаграфічных навук, прафесар.
Дырэктар рэгіянальнай праграмы Незалежнага інстытута сацыяльнай палітыкі. Эксперт Праграмы развіцця ААН і маскоўскага прадстаўніцтва Міжнароднай арганізацыі працы.
У 1976 годзе скончыла кафедру эканамічнай геаграфіі СССР(руск.) бел. геаграфічнага факультэта(руск.) бел. Маскоўскага дзяржаўнага ўніверсітэта.
З 1977 года і па цяперашні час працуе на кафедры эканамічнай і сацыяльнай геаграфіі Расіі(руск.) бел. геаграфічнага факультэта МДУ.
У 1990 годзе абараніла дысертацыю на суісканне вучонай ступені кандыдата геаграфічных навук.
У 2003 годзе абараніла дысертацыю на суісканне вучонай ступені доктара геаграфічных навук на тэму «Сацыяльнае развіццё рэгіёнаў Расіі у пераходны перыяд».
У 1998—2004 гадах — дацэнт, з 2005 года-прафесар кафедры эканамічнай і сацыяльнай геаграфіі Расіі геафака МДУ, дзе чытала курсы лекцый «Геаграфія невытворчай сферы», «Сучасныя праблемы рэгіянальнага развіцця», «Новыя напрамкі сацыяльнай геаграфіі».
З 2003 года сумяшчае выкладчыцкую дзейнасць з працай дырэктара рэгіянальнай праграмы Незалежнага інстытута сацыяльнай палітыкі. Праграма «Сацыяльны атлас расійскіх рэгіёнаў» дапамагае даследчыкам, інвестарам, палітыкам, выкладчыкам і студэнтам. З яе дапамогай можна ўбачыць вастрыню існуючых у рэгіёнах праблем, ацаніць чалавечы капітал і сацыяльную інфраструктуру, пазнаёміцца з сучаснымі тэндэнцыямі рэгіянальнага развіцця.
З 2010 года — сапраўдны член Асацыяцыі расійскіх географаў-грамадствазнаўцаў (АРГГ), член экспертнага савета АРГГ.
Пастаянна ўдзельнічае ў якасці кіраўніка і адказнага выканаўцы ў праграмах Міністэрства эканамічнага развіцця і гандлю РФ(руск.) бел., Міністэрства працы і сацыяльнай абароны(руск.) бел., а таксама ў міжнародных праектах і праграмах, у тым ліку ў праектах праграмы развіцця ААН (штогадовыя даклады аб развіцці чалавечага патэнцыялу ў РФ), Маскоўскага бюро Міжнароднай арганізацыі працы («Стратэгія скарачэння беднасці ў Расіі», «Стратэгія гендэрнай развіцця Расіі»), праграмы ТАСІС («Рэфармаванне сістэмы сацыяльнай абароны ў РФ» і «Маніторынг рэгіянальных рэформаў у РФ»), фонду сацыяльных праектаў Сусветнага Банка («Распрацоўка методыкі фарміравання мадэлі развіцця сацыяльнай інфраструктуры рэгіёну») і інш.
Па запрашэнні міжнародных арганізацый Зубарэвіч таксама чытае лекцыі ва ўніверсітэтах і дзяржаўных органах улады Казахстана, Кіргізіі, Азербайджана, Украіны, Нідэрландаў, ФРГ.
У 2018 годзе ўвайшла ў склад экспертнага журы Прэміі Рускага геаграфічнага таварыства[1].
Пад навуковым кіраўніцтвам М. В. Зубарэвіч абаронена 10 кандыдацкіх дысертацый.
У верасні 2020 года падпісала ліст у падтрымку пратэстных акцый у Беларусі[2].
Н. В. Зубарэвіч — аўтар так званай «тэорыі чатырох Расій», развітой ёю з існуючай у эканамічнай геаграфіі з 1970-х гадоў цэнтра-перыферыйнай мадэлі(руск.) бел. развіцця прасторы (цэнтр і перыферыя). Расія ў сацыяльна-эканамічным дачыненні тлумачыцца ўнутрана неаднароднай, падзеленай на адносна развітыя гарады і адсталую правінцыю.
З’яўляецца аўтарам, сааўтарам і навуковым рэдактарам шэрагу манаграфій, у тым ліку: