wd wp Пошук:

Васіль Васільевіч Іолшын

Васіль Васільевіч Іолшын (руск.: Василий Васильевич Иолшин; 20 жніўня 1824[1] — 21 верасня 1898[1]) — ваенны і дзяржаўны службовец.

Біяграфія

Праваслаўны. Служыў афіцэрам у кавалерыі, быў удзельнікам Крымскай ваеннай кампаніі 1853-56 гг. Выйшаў у адстаўку ў званні штабс-ротмістра і ў 1862 г. пасяліўся з жонкай у Рагачове. Амаль адразу яго абралі ганаровым наглядчыкам мясцовага дваранскага 5-класнага вучылішча[2].

Маршалак шляхты Рагачоўскага павета[2] з 27 лістапада 1863 г. па 1876 г. Стацкі саветнік[1].

Паводле даных статкамітэта Магілёўскай губерні 1882 г. у Васіля Васільевіча Іолшына разам з жонкай Варварай Аляксееўнай Іолшынай у валоданні быў маёнтак Наспа Рагачоўскага павета агульнай плошчай 11169 дзесяцін, з іх пад 7122 лесам, 440 раллі і 260 дзесяцін сенажаці. Акрамя зямлі меліся 4 карчмы, 2 дзёгцевыя заводы, валавы і вадзяны млын, а таксама сукнавальня. Усё гэта дасталася па спадчыне ў 1835 г.

У Геаграфічным слоўніку Каралеўства Польскага і іншых славянскіх краёў (1888 г., том IX), гаворыцца пра тое, што ў «маршалка шляхты Іолшына ў 1873 г. быў цагляны палац на гары (дом) і гарод».

Сямейная пахавальня на могілках

Пахаваны разам з жонкай на старых гарадскіх могілках у сямейным склепе[2], на чыгуннай пліце пастаўлены помнік[1].

Сям’я

У шлюбе з Варварай Аляксееўнай Іолшынай дзяцей не меў. Яшчэ пры жыцці яны склалі дакумент, паводле якога ўсе даходы са сродкаў, якія Іолшыны зарабілі пры жыцці і ўклалі ў банк, павінны паслужыць дабрабыту горада Рагачова. Варвара Аляксееўна перажыла мужа, таму нейкі час ёй давялося самой вырашаць, на якія мэты будуць расходавацца іх грошы. Так, у 1905—1910 гг. на сродкі Іолшыных у горадзе быў пабудаваны тэатр на 600 месцаў і рэальнае вучылішча. Акрамя таго, на сродкі Іолшыных у Рагачове быў пабудаваны дом для бедных старых людзей[2].

Узнагароды

Кавалер ордэнаў Святога Уладзіміра 4-й ступені, святой Ганны 2-й ступені, Святога Станіслава 2-й ступені з імператарскай каронай, а таксама ўзнагароджаны медалём у памяць Крымскай вайны 1853—1856 гг. і за здушэнне польскага мецяжу 1863—1864 гг., знакам Чырвонага Крыжа[3].

Памяць

Іолшынскай называлася вуліца перад будынкам рэальнага вучылішча (цяпер вуліца Віліса Цымермана)[3].

Штогод у студзені Рагачоўскім краязнаўчым цэнтрам прысуджваюць Іолшынскую прэмію[2].

Зноскі

  1. 1 2 3 4 Беляева, Г. Н. Неопубликованный русский провинциальный некрополь Николая Михайловича Романова : Могилевская епархия (1908–1911 гг.) / Г. Н. Беляева.. — Могилев: АмелияПринт, 2020. — С. 122. — 160 с. — ISBN 978-985-6891-78-9.
  2. 1 2 3 4 5 О МЕЦЕНАТАХ ИОЛШИНЫХ И ИОЛШИНСКОЙ ПРЕМИИ
  3. 1 2 Экскурсия по городу Рогачёву (Подготовлена Яремчик А. С.)
Тэмы гэтай старонкі (13):
Катэгорыя·Павятовыя маршалкі рагачоўскія
Катэгорыя·Асобы
Катэгорыя·Пахаваныя ў Рагачове
Катэгорыя·Кавалеры ордэна Святога Уладзіміра 4 ступені
Катэгорыя·Кавалеры ордэна Святой Ганны 2 ступені
Катэгорыя·Вікіпедыя·Артыкулы пра дзяржаўных дзеячаў без ілюстрацый на Вікісховішчы
Катэгорыя·Удзельнікі Крымскай вайны
Катэгорыя·Вікіпедыя·Шаблон «Вонкавыя спасылкі» пусты
Катэгорыя·Стацкія саветнікі
Катэгорыя·Вікіпедыя·Артыкулы пра асоб, для якіх не існуюць старонкі віду «І. Іпб. Прозвішча»
Катэгорыя·Вікіпедыя·Артыкулы пра асоб, для якіх не існуюць старонкі віду «Імя Прозвішча»
Катэгорыя·Вікіпедыя·Артыкулы пра асоб, для якіх не існуюць старонкі віду «І. Прозвішча»
Катэгорыя·Кавалеры ордэна Святога Станіслава 2-й ступені з імператарскай каронай