wd wp Пошук: ⬜

Фідэль Кастра

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Кастра.

Падзеі
Кубінская рэвалюцыя

Храналогія
Напад на казармы Манкада Прамова «Гісторыя мяне апраўдае» Высадка з яхты «Гранма» Аперацыя «Verano» Бой пры Ла-Плаце Бітва за Лас-Мэрсэдэс Бітва за Ягуахай Бітва за Санта-Клару
Розныя артыкулы
Рух 26 ліпеня Radio Rebelde
Людзі
Фульхенсіа Батыста Фідэль Кастра — Чэ Гевара Рауль Кастра — Каміла Сьенфуэгас Франк Паіс — Убер Матас Селія Санчэс — Уільям Морган Карлас Франкі — Вільма Эспін Нарберта Кальяда Мануэль Уруція

Фідэль Алехандра Кастра Рус (ісп.: Fidel Castro Alejandro Ruz ( audio) 13 жніўня 1926, Біран пад г. Маяры, Куба — 25 лістапада 2016, Гавана, Куба) — кубінскі рэвалюцыянер, палітычны і ваенны дзеяч, прэм’ер-міністр (1959—1976), прэзідэнт Кубы (1976—2008), маёр (камандантэ) Рэвалюцыйных узброеных сіл.

Біяграфія

Нарадзіўся ў сям’і заможнага землеўладальніка. У 1949 годзе скончыў юрыдычны факультэт Гаванскага ўніверсітэта, атрымаў ступень доктара права. Некаторы час займаўся адвакацкай дзейнасцю. У пачатку 1950-х гадоў уступіў у Партыю кубінскага народа («Артадоксы»). У 1952 годзе быў высунуты ад гэтай партыі ў дэпутаты Нацыянальнага кангрэса Кубы, аднак выбары не адбыліся ў сувязі з дзяржаўным пераваротам, ажыццёўленым у сакавіку 1952 года праамерыканскай вайсковай элітай пад кіраўніцтвам генерала Ф. Батыста, і ўсталяваннем дыктатуры. У ходзе барацьбы супраць дыктатуры партыя «Артадоксаў» паступова развалілася.

Фідэлю Кастра ўдалося аб’яднаць невялікую групу былых сяброў партыі, якая пачала падрыхтоўку да звяржэння дыктатуры Батысты. 26 ліпеня 1953 удзельнікі групы здзеснілі нападзенне на казармы Манкада ў горадзе Сант’яга-дэ-Куба. Выступленне было жорстка падаўлена. Кастра быў перададзены суду ваеннага трыбуналу. На судзе ён выступіў з прамовай «Гісторыя мяне апраўдае», у якой раскрытыкаваў Ф.Батыста і выклаў праграму барацьбы і рэвалюцыйных пераўтварэнняў на Кубе. Суд прыгаварыў яго да турэмнага зняволення на 15 гадоў, аднак у маі 1955 пад ціскам грамадскасці Кастра быў амніставаны. У тым жа годзе ён эміграваў у Мексіку.

У Мексіцы Кастра сабраў атрад («Рух 26 ліпеня»), у які ўваходзіў Эрнэста Гевара, рэвалюцыянер-эмігрант з Аргенціны. У снежні 1956 года гэтая група высадзілася з яхты «Гранма» непадалёк ад мыса Лас-Каларадас у правінцыі Арыентэ. Група, якая з часам пераўтварылася ў Паўстанцкую армію, разгарнула партызанскую барацьбу супраць рэжыму Батысты. Пасля перамогі рэвалюцыі і звяржэння дыктатуры Батысты 1 студзеня да ўлады на Кубе прыйшлі сілы, якія згуртаваліся вакол Паўстанцкай арміі, пад кіраўніцтвам Фідэля Кастра.

У лютым 1959 года Фідэль Кастра стаў прэм’ер-міністрам рэвалюцыйнага ўрада Рэспублікі Куба. 16 красавіка 1961 года ён заявіў, што Кубінская рэвалюцыя з’яўляецца па сваім характары сацыялістычнай. У дні ўварвання войскаў ЗША на Кубу ў раёне Плая-Хірон (красавік 1961 года) Кастра кіраваў ваеннай аперацыяй супраць інтэрвентаў.

Пасля перанесенай у ліпені 2006 года аперацыі на кішэчніку Фідэль Кастра не з’яўляўся на публіцы. Тады ён перадаў прэзідэнцкія паўнамоцтвы свайму малодшаму брату Раулю, а праз два гады абвясціў аб выхадзе ў адстаўку.

Фідэль Кастра — ганаровы доктар юрыдычных навук МДУ імя М. В. Ламаносава (1963). У 1961 годзе яму была прысуджаная Міжнародная Ленінская прэмія «За ўмацаванне міру паміж народамі»; у 1963 годзе прысвоена званне Героя Савецкага Саюза; у 1972 годзе узнагароджаны ордэнам Леніна.

25 лістапада 2016 года Фідэль Кастра памёр ад цяжкага захворвання кішачніка.[5] Па жаданні нябожчыка яго астанкі будуць крэміраваныя.

Гл. таксама

Кастраізм

Літаратура

Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 1999. — Т. 8: Канто — Кулі. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0144-3 (т. 8), ISBN 985-11-0035-8.

Зноскі

1 2 http://www.nytimes.com/2016/11/26/world/americas/fidel-castro-dies.html
↑ Fidel Castro // SNAC — 2010. Праверана 9 кастрычніка 2017.
↑ Fidel Castro // Find a Grave — 1995. Праверана 9 кастрычніка 2017.
↑ https://www.14ymedio.com/opinion/importancia-llamarse-Alejandro_0_2892910685.html Праверана 28 чэрвеня 2020.
↑ http://tass.ru/mezhdunarodnaya-panorama/3815794

Спасылкі

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Фідэль Кастра