Слу́цкая друка́рня[1] — друкарня, якая існавала ў 1672—1705 гадах у горадзе Слуцк.
Першая спроба стварыць друкарню зроблена ў 1665 годзе. У 1672 годзе распачала дзейнасць на базе княжацкай друкарні Радзівілаў, што перавезена з Мітавы. У 1693 годзе княгіня Людавіка Караліна Радзівіл перадала друкарню сіноду кальвінісцкай царквы Вялікага Княства Літоўскага, які перавёў яе ў час Паўночнай вайны 1700—1721 гадоў у Кёнігсбергу.
У Слуцкай друкарні друкаваліся на польскай мове рэлігійныя кнігі, ваенныя і геаграфічныя выданні, мастацкія творы, календары, навучальныя дапаможнікі, мемуары, гравюры, пераклады з нямецкай і французскай моў. За перыяд 1673—1687 гг. выдадзены 23 кнігі тыражом 24 200 экзэмпляраў.
Вядома 29 назваў кніг, у т.л. «Абшарнік, або Гаспадар ліфляндскі» І. Германа (1673), «Неабходныя заўвагі пра ваенны парадак» А. М. Фрэдры (1675), «Турэцкая манархія» П. Рыко(англ.) бел. ў перакладзе К. Клакоцкага (1678) з гравюрамі М. Вашчанкі, «Руская тэорыя» — падручнік па беларускай мове. Тыражы кніг вагаліся ад 82—100 да 3389 экзэмпляраў. Выданні выкарыстоўваліся як падарункі, у Слуцку і Капылі іх прадаваў княжацкі гандляр Цэрнер.