Камано́ў[1] (трансліт.: Kamanoŭ, руск.: Команов) — вёска ў Брагінскім раёне Гомельскай вобласці. Уваходзіць у склад Вуглоўскага сельсавета.
Побач ёсць радовішчы торфу.
У 13 км на поўнач ад Брагіна, 33 км ад чыгуначнай станцыі Хойнікі (на галінцы Васілевічы — Хойнікі ад лініі Калінкавічы — Гомель), 120 км ад Гомеля.
На ўсходзе меліярацыйныя каналы і рака Брагінка.
Транспартныя сувязі па прасёлкавай, затым аўтадарозе, якая злучае Брагін з дарагой Лоеў — Рэчыца.
Планоўка складаецца з выгнутай вуліцы мерыдыянальнай арыентацыі. Забудавана драўлянымі хатамі сядзібнага тыпу.
Выяўленае археолагамі гарадзішча ранняга жалезнага стагоддзя (канец I-го тысячагоддзя да н.э. — пачатак I-го тысячагоддзя н.э., 2 км на паўднёвы ўсход ад вёскі, на левым беразе ракі Брагинка) сведчыць пра засяленне гэтых месцаў са старажытных часоў. Па пісьмовых крыніцах вядомая з пачатку XIX стагоддзя. У 1811 годзе згадана як вёска ў Рэчыцкім павеце Мінскай губерні, валоданне Ракіцкіх. Паводле перапісу 1897 года знаходзіліся: школа граматы, хлебазапасны магазін, 2 вятракі, у Брагінскай воласці.
З 8 снежня 1926 года па 30 снежня 1927 года цэнтр Каманоўскага, з 10 ліпеня 1939 года па 16 ліпеня 1954 года Лубеніцкага сельсавета Брагінскага раёна Рэчыцкай, з 9 чэрвеня 1927 года Гомельскай акруг (да 26 ліпеня 1930 года), з 20 лютага 1938 года Палескай, з 8 студзеня 1954 года Гомельскай абласцей.
У 1931 годзе арганізаваны калгас. Падчас Вялікай Айчыннай вайны у красавіку 1943 года фашысты цалкам спалілі вёску і забілі 16 жыхароў. У 1974 годзе ў вёску пераселены жыхары пасёлка Рагазін (не існуе). У складзе калгаса імя В. П. Чкалава (цэнтр — вёска Рудня-Жураўлёва).