У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Канцавы. .mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table{width:100%!important;display:table;margin:0 0 -2px;border-collapse:separate;text-align:left}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table th{background-color:#dcebff;text-align:center}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table td:nth-child(1){width:27%}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table td:nth-child(3){width:20%}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr:nth-child(odd){background-color:#f8f9fa}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr:nth-child(even){background-color:#eff1f3}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr.odd{background-color:#f8f9fa}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr.even{background-color:#eff1f3}body.skin-minerva .mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr{background-color:transparent} Сяргей Канцавы (нар. 21 чэрвеня 1986, Гомель) — беларускі футбаліст, абаронца дзяржынскага «Арсенала».
Пачаў кар’еру ў мінскім РВАРы, потым гуляў за «Дынама». Не праходзіў у аснову сталічнага клуба, аддаваўся ў арэнды, а ў 2009 перайшоў у жодзінскае «Тарпеда». Улетку 2010 года стаў іграком «Гомеля», а неўзабаве і капітанам. Прывёў гомельскі клуб да перамогі ў Кубку Беларусі і да бронзавых медалёў чэмпіянату. У пачатку 2012 года перайшоў у казахскі «Табол». У студзені 2013 года вярнуўся ў «Гомель»[4] і зноў стаў капітанам.
У ліпені 2013 года падпісаў кантракт з мінскім «Дынама» да канца 2015 года[5]. У мінскім клубе хутка замацаваўся на пазіцыі цэнтральнага абаронцы.
У сезоне 2014, аднак, страціў месца ў стартавым складзе, бо асноўнымі цэнтральнымі абаронцамі дынамаўцаў сталі Сяргей Паліцевіч і Умару Бангура. Часам, пры выкарыстанні схемы з трыма цэнтральнымі абаронцамі, таксама гуляў у аснове, а з верасня 2014 года, калі Бангура атрымаў траўму, зноў стаў трывала з’яўляцца ў аснове. У сезоне 2015 зноў страціў месца ў складзе, з’яўляўся на полі эпізадычна. У снежні 2015 года па заканчэнні кантракта пакінуў клуб[6].
У студзені 2016 года далучыўся да складу «Белшыны»[7], дзе стаў асноўным цэнтральным абаронцам. У ліпені 2016 года вярнуўся ў мінскае «Дынама»[8], дзе таксама неўзабаве замацаваўся ў стартавым складзе. У снежні 2016 года пакінуў «Дынама»[9].
У лютым 2017 года стаў іграком узбекскага клуба «Нефтчы»[10]. У чэрвені 2017 года пакінуў «Нефтчы»[11]. Неўзабаве далучыўся да «Гомеля», з якім у ліпені падпісаў кантракт[12] і зноў стаў асноўным цэнтральным абаронцам. У снежні 2017 года пакінуў «Гомель»[13].
У студзені 2018 года падпісаў кантракт з жодзінскім «Тарпеда-БелАЗ»[14]. У сезоне 2018 з’яўляўся на полі нерэгулярна, толькі з кастрычніка замацаваўся ў стартавым складзе. У студзені 2019 года па заканчэнні кантракта пакінуў жодзінскі клуб[15] і неўзабаве стаў іграком «Іслачы»[16], дзе ў 2019—2020 гадах быў асноўным абаронцам.
У студзені 2021 года пакінуў «Іслач»[17]. Неўзабаве стаў трэніравацца з «Крумкачамі», а пазней далучыўся да «Мінска», з якім у лютым падпісаў кантракт[18]. Быў трывалым іграком стартавага складу, толькі ў ліпені і з кастрычніка на выхадзіў на поле. У снежні 2021 года па заканчэнні кантракта пакінуў сталічны клуб[19].
У лютым 2022 года стаў іграком наваполацкага «Нафтана»[20], дзе трывала гуляў у стартавым складзе, быў капітанам каманды. У чэрвені 2022 года перайшоў у дзяржынскі «Арсенал»[21].
Гуляў за моладзевую зборную Беларусі.