wd wp Пошук:
    ⬜

    И

    Кірылічны алфавіт
    Кірыліца
    А Б В Г Ґ Д Ђ
    Ѓ Е (Ѐ) Ё Є Ж З (Ζ)
    Ѕ И (Ѝ) І Ї Й Ј
    К Л Љ М Н Њ О
    П Р С Т Ћ Ќ У
    Ў Ф Х Ц Ч Џ Ш
    Щ Ъ Ы Ь Э Ю Я
    Гістарычныя літары
    (Ҁ) (Ѹ) Ѡ (Ѿ) (Ѻ) Ѣ Ꙗ
    Ѥ ІѢ Ѧ Ѫ Ѩ Ѭ Ѯ
    Ѱ Ѳ Ѵ (Ѷ) Ын Ꚉ
    Літары неславянскіх моў
    Ӑ Ӓ Ә Ӛ Ӕ Ғ Ӷ
    Ҕ Ӗ Ҽ Ҿ Ӂ Җ Ӝ
    Ҙ Ӟ Ӡ Ӥ Ӣ Ӏ Ҋ
    Қ Ҟ Ҡ Ӄ Ҝ Ԟ Ӆ
    Ӎ Ҥ Ң Ӊ Ӈ Ӧ Ө
    Ӫ Ҩ Ҧ Ҏ Ҫ Ҭ Ӳ
    Ӱ Ӯ Ү Ұ Ҳ Һ Ҵ
    Ӵ Ҷ Ӌ Ҹ Ӹ Ҍ Ӭ
    Заўвага. Знакі у дужках
    не маюць статусу
    (самастойных) літар.

    И (т.зв. І васьмярычнае) — літара кірыліцы. Выкарыстоўваецца ў алфавітах балгарскай, сербскай, македонскай, рускай, украінскай і рада неславянскіх моў.

    У рускім алфавіце — 10-я і абазначае гук [і]. Ва ўкраінскім — 11-я і абазначае гук [ы]. Сучасны беларускі алфавіт літару И не выкарыстоўвае, у адрозненне ад алфавіта старабеларускай мовы. Выключэнне з беларускага алфавіта літары и адбылося толькі ў канцы першага дзесяцігоддзя XX ст. на старонках газеты «Наша ніва»[1].

    Царкоўнаславянская назва літары — Иже.

    Кірылічная И паходзіць ад грэчаскай літары Η, η (эта).

    Зноскі

    1. ↑ А.I. Яновіч. Станаўленне графічнай сістэмы беларускай літаратурнай мовы новага перыяду // Беларуская мова: хрэстаматыя: вучэбны дапаможнік / аўт.-склад. З.І. Бадзевіч і інш. — Мн.: Изд-во Юнипресс, 2005. ISBN 985-474-560-0

    Спасылкі

    Тэмы гэтай старонкі (1):
    Катэгорыя·Літары кірыліцы