wd wp Пошук: ⬜

FS Lublin

FS Lublin FS Lublin на Вікісховішчы Агульныя даныя

Fabryka Samochodów w Lublinie^[pl] (1993—1997)
Daewoo Motor Polska (1997—2001)‎
Andoria-Mot (2002—2003)‎
Intrall Polska^[pl] (2004—2007)
DZT Tymińscy (2011—2016)‎

Выпуск:

1993—2007, 2011—2016

На рынку

Папярэднік

Папярэднік

FSC Żuk

Пераемнік

Пераемнік

Intrall Lubo‎
(прататып)

Lublin — сямейства польскіх лёгкіх камерцыйных аўтамабіляў. Выпускалася на «Фабрыцы аўтамабіляў(польск.) бел. у Любліне» пад маркамі FS, Daewoo, Andoria, Intrall у 1993—2007, DZT і Honker у 2011—2016 гадах.

Гісторыя

Распрацоўка

Раннія прататыпы

У 1968–1973 гадах спецыялісты завода ў Любліне ў супрацоўніцтве з інжынерамі Канструктарскага Бюро Аўтамабільнай Прамысловасці (Biuro Konstrukcyjne Przemysłu Motoryzacyjnego, BKPMot) з Варшавы стварылі новае ўніфікаванае сямейства малатанажных аўтамабіляў адразу для двух заводаў — FSC (Fabryka Samochodów Ciężarowych, бел.: «Фабрыка грузавых аўтамабіляў», г. Люблін)), які выпускаў Żuk, і ZSD(польск.) бел., які выпускаў мікрааўтобусы Nysa. Аўтамабілі мелі пярэдні прывад і незалежную падвеску ўсіх колаў, маглі абсталёўвацца рухавіком S-21M або Fiat 115C.

У агульнай колькасці было выраблена і выпрабавана каля 50 прататыпаў у розных версіях: мадэль 40 — суцэльнаметалічны фургон, мадэль 42 — бартавы грузавік, мадэль 43 — грузапасажырскі аўтамабіль, мадэль 45 — хуткая дапамога і мадэль 41 — мікрааўтобус. Першыя тры мадыфікацыі будаваліся на прадпрыемстве ў Любліне пад маркай FSC, а астатнія — на заводзе ў Нысе. Ні адна з гэтых мадэляў не пайшла ў масавую вытворчасць[1].

Lublin 25, Lublin 35

Наступная спроба стварыць новую машыну на замену «Жуку» адносіцца да другой паловы 70-х гадоў. Распрацоўкі вяліся сумесна сіламі FSC (г. Люблін), FSD (г. Ныса), а таксама варшаўскага Прамысловага інстытута матарызацыі (польск.: Przemysłowy Instytut Motoryzacji, PIMOT). Гэта былі машыны рамнай канструкцыі, паўкапотнай кампаноўкі, заднім прывадам і з дызельным рухавіком.

Каманда інжынераў завода рухавікоў WSW Andoria (г. Андрыхаў) у 1974 годзе пачала работы па стварэнні новага сямейства рухавікоў. Распрацоўка праводзілася з удзелам брытанскай кампаніі Ricardo Engeenering. У працах над сістэмай сілкавання таксама прымалі ўдзел спецыялісты чэхаславацкай кампаніі Motorpal(чэшск.) бел.. Новы дызель атрымаў абазначэнне 4C90 — чатырохцыліндравы, з дыяметрам цыліндра 90 мм.

У 1976 годзе былі пабудаваныя першыя прататыпы Lublin 25 (дапушчальная маса 2,5 т, грузападымальнасць 1 т) і Lublin 35 (дапушчальная маса 3,5 т, грузападымальнасць 1,5 т).

У маі 1981 года пачалася распрацоўка санітарнага варыянта на шасі мадэлі 25. Разглядаліся два альтэрнатыўныя праекты. Першы прадугледжваў выкарыстанне суцэльнаметалічнага фургона з падоўжанай колавай базай і падвышаным дахам. Развіццём гэтай канцэпцыі займаліся на FSD у Нысе. Распрацоўкай другога варыянту займаўся PIMOT, які прапаноўваў усталяванне каркаснага модуля замест бартавога кузава. У лістападзе 1981 года зрабілі выбар на карысць праекту PIMOT. Прататып такога аўтамабіля быў пабудаваны ў 1984 годзе на шасі Lublin 325[2].

Lublin 325, Nysa 325

У 1981 годзе былі прадстаўленыя прататыпы са змененай пярэдняй часткай кузава: з новымі бамперамі, капотам, крыламі і светлатэхнікай, дзе замест дзвюх круглых фар ад «Жука» былі ўжытыя чатыры меншыя фары ад Fiat 125p.

Знешнія дэталі, якія адрознівалі гэтыя машыны ад пазнейшых серыйных версій узора 1993 года[3]:

падвоеныя круглыя фары;
круглыя пярэднія паказальнікі павароту і габарытныя ліхтары;
іншы задні бампер, у якім месціліся заднія ліхтары і нумарны знак. Заднія ліхтары на серыйных «Люблінах» ставіліся вертыкальна на кузаве побач з дзвярыма;
у серыйных «Люблінаў» на капоце для захопу паветра была дадатковая рашотка, якой не было ў прататыпаў серыі «325»;
серыйны «Люблін» меў ссоўныя бакавыя пасажырскія дзверы, якія слізгалі па накіравальных, у «Нысы 325» яны былі на петлях і адчынялася ўбок;
адрозніваліся вокны пярэдніх дзвярэй: на серыйных «Люблінах» адмовіліся ад трохкутных фортак і вокны кіроўцы і пасажыра адкрываліся цалкам;
ручкі дзвярэй былі металічныя, на серыйных Люблінах — з пластыку;
адрозніваліся бакавыя люстэркі, гарлавіны паліўнага бака, панэлі прыбораў.

Было створана каля 9 прататыпаў «Nysa 325» у розных варыянтах кузаваў і з прывадам на 2 або 4 колы. На іх таксама выкарыстоўваліся дызельныя рухавікі Andoria 4C90, пры гэтым на машынах з прывадам 4х4, пабудаваных для выпрабаванняў, быў усталяваны рухавік ад легкавіка Polonez. Трансмісія паўнапрывадных версій была такой самай, як і ў прататыпаў PW-1 і PW-2, з якіх пазней паўстаў пазадарожнік Tarpan Honker [3][4].

Супрацоўніцтва PIMOT і НАМИ

Сямейства лёгкіх грузавых аўтамабіляў грузападымальнасцю 1,5 т распрацоўвалася таксама і ў СССР. У ліпені 1982 года былі сфармуляваныя асноўныя тэхніка-эксплуатацыйныя патрабаванні да такога аўтамабіля. У Навукова-даследчым аўтамабільным і аўтаматорным інстытуце(руск.) бел. (руск.: НАМИ) была створана спецыяльная група канструктараў для працы над машынай, таксама былі прыцягнуты спецыялісты Ульянаўскага аўтазавода. Для арганізацыі серыйнага выпуску планавалася пабудаваць у Кіравабадзе Азербайджанскай ССР буйное зборачнае прадпрыемства гадавой магутнасцю 40 тысяч машын.

У сакавіку 1984 года польскі Прамысловы інстытут матарызацыі (PIMOT) і савецкі Навукова-даследчы аўтамабільны і аўтаматорны інстытут (НАМІ) падпісалі пагадненне аб партнёрстве. У кола тэм, намечаных для супрацоўніцтва ўваходзілі ўдасканаленне рухавікоў, працы над непасрэдным упырскам паліва, аптымізацыя працэсаў у карбюратарных рухавіках, а таксама работы па ўстойлівасці і кіравальнасці аўтамабіляў. Кіраўніцтва Мінаўтапрама СССР таксама разглядала магчымасць усталявання на савецкую паўтаратонку рухавікоў 4С90. Разглядалася магчымасць сумеснай вытворчасці машын у СССР і Польшчы[5].

Супрацоўніцтва завяршылася ў 1987 годзе.

FS Lublin 33 (1993—1997)

У 1991 годзе аўтамабілі абнавілі яшчэ раз, у такім выглядзе машыны і сталі на канвеер[6].

Вытворчасць «Люблінаў» пачалася 15 кастрычніка 1993 года. Нягледзячы на тое, што яшчэ ў 80-я гады былі распрацаваныя мадэлі з рознымі кузавамі і даўжынёй колавай базы, фабрыка не мела сродкаў на старт вытворчасці адразу ўсіх мадыфікацый. Стаўка была зроблена на самую простую версію шасі з кароткай колавай базай, трохмеснай кабінай і з бартавым кузавам (Lublin 3352) або кузавам-фургонам (Lublin 3372). Першыя суцэльнаметалічныя мікрааўтобусы-фургоны Lublin 3302 сышлі з канвеера ў 1994 годзе, але выпускаліся маласерыйна. Іх масавы выпуск пачаўся толькі ў верасні 1996 года. Каб задаволіць попыт на версію з закрытым кузавам у 1994 годзе з’явіўся Lublin 3392 — фургон на шасі мадэлі 3352 з пластыкавай надбудовай вытворчасці фірмы Moto-Sport (г. Аструда).

Яшчэ адной мадыфікацыяй быў рэанімабіль Lublin 3333, распрацаваны на базе фургона з падвышаным дахам. Медыцынскае абсталяванне ўключала дэфібрылятар, каталку, кардыялагічнае крэсла. Таксама мелася аптэчка і месца для куфраў. Выраблена каля 10 машын[7].

23 чэрвеня 1994 года быў выраблены 1000-ы аўтамабіль.

У 1995 годзе ўласнікам завода стала паўднёвакарэйская кампанія Daewoo. Інвестыцыі спрыялі далейшаму развіццю машыны і пашырэнню мадэльнага шэрагу. У 1996 годзе на «Любліны» пачалі ўсталёўваць турбіраваны рухавік 4CT90. У пачатку 1997 года пачаліся продажы мікрааўтобусаў з падвышаным дахам (Lublin 3384) і грузапасажырскіх версій (3322 і 3324). Апцыянальна сталі даступныя 5-ступеньчатая трансмісія і ўзмацняльнік рулявога кіравання.

Daewoo Lublin 2 (1997—1999)‎

21 сакавіка 1997 года быў прэзентаваны Lublin II. З’явілася новая рашотка радыятара, пярэдні бампер і шклоачышчальнікі, дзякуючы якім павялічылася плошча ачысткі лабавога шкла. Акрамя лёгкага фэйсліфтынгу, вонкава машына мала адрознівалася ад папярэдняй версіі, але была істотна ўдасканалена тэхнічна. Таксама цалкам змяніўся салон: новымі былі панэль прыбораў і рулявое кола (былі такія самыя, як на Polonez Plus), а таксама абіўка. Разам з мадэрнізацыяй пачаўся выпуск пасажырскіх мікрааўтобусаў, а ўвосень гама дапоўнілася мадыфікацыямі з падоўжанай колавай базай (3433 мм).

Мадэрнізацыя і пашырэнне мадэльнага шэрагу значна павялічыла цікавасць да мадэлі — калі ў 1996 годзе было выраблена 7686 машын, то ў наступным ужо 15754, з якіх 3543 пастаўлены на экспарт[8]. Таксама вялася зборка ў Беларусі (БелАЗ, 1994—1999), Румыніі (Daewoo Automobile Romania(англ.) бел., 1996—2001) і Чэхіі (Avia(англ.) бел., 1997—1999).

Lublin 3 (1999—2007)‎

Паралельна са стварэннем новага пакалення мікрааўтобусаў, якое распрацоўвалася пад кодавай назвай LD-100, працягвалася мадэрнізацыя сямейства «Люблін» і ў красавіку 1999 года быў прадстаўлены Lublin 3[9]. Для «тройкі» былі характэрны вялікія пярэднія вуглавыя ліхтары з паказальнікам павароту і габарытнымі агнямі. Капот і крылы атрымалі закруглены верхні кант. Акрамя таго з’явіліся паўторнікі паваротаў ад Polonez Plus і больш масіўныя карпусы люстэркаў. Усяго ў канструкцыю было ўнесена больш за 300 змен, большасць якіх датычылася канструкцыі аўтамабіля і былі накіраваныя на павышэнне трываласці. Сярод іншага: палепшаная антыкаразійная абарона, алюмініевы радыятар Delphi, каробка перадач Kia, новы гідраўзмацняльнік рулявога кіравання, удасканаленыя прывадны вал і заднія рысоры.

Планавалася, што гэта будзе апошняя мадэрнізацыя «Любліна», а ў сярэдзіне 2000 года паўстане аўтамабіль новага пакалення. Але ў 2000 годзе паўднёвакарэйскі канцэрн збанкрутаваў, а ў кастрычніку 2001 года было абвешчана аб банкруцтве яго польскай “дачкі” Daewoo Motor Polska[10]. Даверным кіраўніком было прынята рашэнне аб здачы вытворчых магутнасцяў у арэнду. Цікавасць праявіў завод рухавікоў Andoria S.A., які ў красавіку 2002 года аднавіў вытворчасць аўтамабіляў «Люблін» пад уласнай маркай[11].

Пагадненне з кампаніяй Andoria скончылася праз два гады пасля яго падпісання — 31 снежня 2003 года. Новааб’яўлены тэндэр на набыццё права вытворчасці «Lublin 3» выйграў брытанска-расійскі кансорцыум International Truck Alliance(англ.) бел.. 9 лютага 2004 года завод пакінулі першыя аўтамабілі «Lublin 3» пад маркай Intrall[12].

Новы ўладальнік неўзабаве пасля аднаўлення вытворчасці абвясціў аб абнаўленні «Люблінаў». Мадэрнізаваная мадэль была прадстаўлена ў снежні 2004 года, а яе вытворчасць пачалася ў сакавіку 2005 года[13]. Intrall Lublin 3Mi адрозніваўся новай рашоткай радыятара і круглымі фарамі. Суцэльнаметалічныя фургоны, комбі і мікрааўтобусы мелі таксама і круглыя заднія ліхтары. У мадэльным шэрагу з’явіўся рухавік Iveco аб’ёмам 2,8 л, а андрыхаўскі рухавік 4CT90 саступіў месца мадэрнізаванаму 4CTi90 з інтэркулерам.

Распрацоўка новага фургона «Lubo»(польск.) бел., які быў прадстаўлены Інтралам ў 2006 годзе і ў перспектыве павінен быў замяніць «Люблін», фінансавалася за кошт абаротных сродкаў кампаніі, што негатыўна адбілася на фінансавым становішчы фірмы і перашкаджала набыццю кампанентаў, неабходных для ажыццяўлення бягучай вытворчасці. Кампанія павялічвала даўгі перад пастаўшчыкамі. У лістападзе 2006 года прыйшлося прыпыняць вытворчыя лініі, бо не ставала кампанентаў для канчатковай зборкі, а на складзе заставаліся недаўкамплектаваныя машыны. Тым часам банкамі было адмоўлена ў прадстаўленні крэдыту на фінансаванне абаротнага капіталу.

З-за фінансавых цяжкасцяў Intrall занадта позна пачаў працэдуру атрымання амалагацыі на Lublin 3 Mi з рухавіком, які адпавядаў стандарту выкідаў Еўра-4. Выпуск Lublin 3Mi з такімі рухавікамі пачаўся 14 сакавіка 2007 года[14], аднак усяго ў першым квартале 2007 года было выраблена толькі 39 аўтамабіляў класа Еўра-4. Спаду вытворчасці таксама паспрыяла памылковая цэнавая палітыка[15].

Вытворчасць аўтамабіляў вялася ў невялікай колькасці да мая, а ў кастрычніку 2007 года кампанія Intrall Polska была прызнана банкрутам[16].

Статыстыка вытворчасці ў 1999—2007 гг.
1999	2000	2001	2002	2003	2004	2005	2006	2007
11 368^[17]	н.д.	н.д.	1322^[8]	1932^[8]	н.д.	н.д.	980^[14]	73^[18]

DZT Pasagon, Honker Van / Honker Cargo (2011—2016)‎

У красавіку 2009 года ўладальнікам фабрыкі ў Любліне стала польская кампанія DZT Tymińscy (г. Семятычы).

16 верасня 2010 года быў прадстаўлены Pasagon[19]. У параўнанні з «Люблінам», аўтамабіль атрымаў новы дызайн пярэдняй часткі. Вытворчасць мадэлі пачалася 3 студзеня 2011 года[20]. Pasagon прапаноўваўся толькі ў варыянтах з доўгай колавай базай 3433 мм і дазволенай масай 3,5 т. з кароткай або дубль-кабінай, а таксама мікрааўтобус з нізкім і высокім дахам у варыянтах суцэльнаметалічны фургон альбо “комбі” (грузапасажырскі).

З верасня 2012 года, пасля змянення назвы прадпрыемства на Fabryka Samochodów Honker, машыны прапаноўваліся пад назвай Honker Van, а пазней як Honker Cargo.

Састарэлая канструкцыя не выклікала інтарэсу на рынку. З-за адсутнасці попыту было прададзена крыху больш за 100 машын[21]. Станам на красавік 2013 года было зарэгістравана 127 аўтамабіляў[22]. У чэрвені 2016 года DZT была абвешчана банкрутам[23].

Канструкцыя

«Люблін» — рамнай канструкцыі, паўкапотнай кампаноўкі. Рухавік размешчаны спераду падоўжна. Выпускаліся грузавікі і мікрааўтобусы дазволенай масай 2900 кг і 3490 кг з двума варыянтамі даўжыні колавай базы 2900 мм і 3433 мм. Прывад — на заднія колы.

Рухавікі

Базавым рухавіком першай версіі быў атмасферны Andoria 4C90 — радны, чатырохцыліндравы, дызельны, вадкаснага ахалоджвання. Аб’ём — 2417 см³; ступень сціску — 20,6; магутнасць — 70 к.с. (51,5 кВт) пры 4200 аб/хв. Рэанімабілі Lublin 3333 абсталёўваліся бензінавым рухавіком Peugeot XU10 2C (2,0 л, 107 к.с.), які пазней быў заменены на рухавік GM магутнасцю 105 к.с. Альтэрнатывай бензінавым рухавікам былі дызелі з турбанаддзіманнем: спачатку Perkins Prima 80T (81 к.с.), а пазней Andoria 4CT90.

З 1996 года на «Любліны» пачалі ўсталёўваць турбіраваны рухавік 4CT90. Наддзіманне павялічыла максімальную магутнасць на 20 к.с. (90 к.с.), даступную пры меншых абаротах рухавіка (4100 аб/хв). Максімальны круцільны момант вырас са 146 да 195 Н·м.

У 1998 годзе мадэльны шэраг рухавікоў быў пашыраны чатырохцыліндравым бензінавым агрэгатам GM (2,2 л, 117 к.с.). Па заказу рухавік мог быць даступны ў версіі на звадкаваным газе (LPG).

У 2003 годзе з’явіўся Andoria 4CTi90, абсталяваны інтэркулерам. Мадэрнізаваны агрэгат меў такую ж магутнасць 90 к.с., аднак максімальны круцільны момант вырас да 205 Н·м.

На Lublin 3Mi ставіліся рухавікі Andoria 4CTi90-1BE магутнасцю 102 к.с. і турбадызель Iveco 8140.43S аб’ёмам 2,8 л (магутнасць 125 к.с.), які быў абсталяваны сістэмай палівападачы common rail. Абодва адпавядалі экалагічным патрабаванням Еўра-3. З сакавіка па май 2007 года на «Любліны» ставіліся рухавікі ADCR (Andoria Diesel Common Rail) аб’ёмам 2,6 літра (115 к.с. і 250 Н·м). Гэты агрэгат адпавядаў патрабаванням стандарта Еўра-4.

Як і на апошніх «Люблінах», пад капотам «Пасагонаў» быў рухавік Andoria ADCR, які адпавядаў патрабаванням стандарта Еўра-4, а з мая 2011 года ўжо Еўра-5.


	Тып	Вытворца	Дыяметр цыліндра х Ход поршня, мм	Ст. сціску	Магутнасць	Макс. круцільны момант	Макс. хуткасць
Дызельныя
2,4 4C90^[24]	R4, 2,4 л (2417 см³), OHC	Andoria	90,00 мм × 95,00 мм	20,6	70 к.с. (51,5 кВт) пры 4200 аб/хв	146 Н·м пры 2500 аб/хв	104 км/г
2,4 4CT90^[24]	R4, 2,4 л (2417 см³), OHC	Andoria	90,00 мм × 95,00 мм	20,6	90 к.с. (66 кВт) пры 4100 аб/хв	195 Н·м пры 2500 аб/хв	120 км/г
2,4 4CTi90^[24]	R4, 2,4 л (2417 см³), OHC	Andoria	90,00 мм × 95,00 мм	20,6	102 к.с. (75 кВт) пры 4100 аб/хв	230 Н·м пры 2500 аб/хв	126 км/г
2,8 8140.43S^[25]	R4, 2,8 л (2798 см³)	Iveco			125 к.с. (92 кВт) пры 3800 аб/хв	290 Н·м пры 1800 аб/хв	140 км/г
Бензінавыя
2,0 MPFI	R4, 2,0 л (1998 см³)	GM			105 к.с. (77 кВт) пры 5000 аб/хв	165 Н·м пры 3000 аб/хв
2,2 C22NED	R4, 2,2 л (2197 см³)	GM			117 к.с. (85 кВт) пры 4800 аб/хв	178 Н·м пры 2800 аб/хв

Трансмісія і хадавая частка

Каробка перадач ранніх версій — механічная, чатырохступеньчатая; перадатачныя лікі: I – 3,753; II – 2,372; III – 1,482; IV – 1,0; задні ход – 3,753; галоўная перадача – 4,56. Пазней машыны абсталёўваліся пяціступеньчатымі каробкамі перадач: польскімі Tczew TS5-21 і карэйскімі Kia PD-97, аўтамабілі з рухавіком Iveco мелі каробку перадач Iveco 2825 S; галоўная перадача гіпоідная, з перадаткавым лікам 4,77.

Ад каробкі перадач круцільны момант праз карданны вал з прамежкавай апорай перадаецца на задні вядучы мост. Падвеска, пярэдняя і задняя, — залежная рысорная з тэлескапічнымі амартызатарамі двухбаковага дзеяння. Тармазная сістэма — гідраўлічная, з рэгулятарам тармазных сіл. Пярэднія тармазы на машынах 1993—1996 г.в. — барабанныя, з 1996 года — дыскавыя. Заднія тармазы — барабанныя. Апцыянальна ўсталёўвалася ABS фірмы Wabco.

Мадыфікацыі

3352 — бартавы грузавік, рухавік — 4C90; 3354 — з рухавіком 4CT90-I.
3554 — бартавы грузавік з падоўжанай колавай базай і рухавіком 4CT90-I.
3372 — грузавы фургон, рухавік — 4C90; 3374 — з рухавіком 4CT90-I.
3564 — грузавік з падоўжанай колавай базай і пяцімеснай дубль-кабінай.
3574 — грузавы фургон з падоўжанай колавай базай і рухавіком 4CT90-I.
3352
3372
3554
3564
3302 — суцэльнаметалічны фургон, рухавік — 4C90; 3304 — з рухавіком 4CT90-I; 3307 — з рухавіком C22NED; 3384 — з падвышаным дахам, рухавік — 4CT90-I.
3314 — пасажырскі мікрааўтобус, рухавік — 4CT90-I.
3322 — грузапасажырскі фургон («Towos» — скарачэнне ад польск.: towarowo-osobowy). Кабіна кіроўцы была аддзелена сценкай, а ў грузавой частцы кузава ўздоўж борта ўсталяваныя лаўкі для шасці пасажыраў.
«Kombi» — варыянт грузапасажырскага фургона, дзе кабіна кіроўцы і пасажырскі салон не раздзяляліся і былі адасобленыя ад грузавой пляцоўкі металічнай сеткай. У салоне ўсталяваныя сядзенні з падгалоўнікамі для трох пасажыраў (3324 — “комбі” з рухавіком 4CT90-I; 3327 — з рухавіком C22NED).
3302
3322
3324
3384
3314
3504 — суцэльнаметалічны фургон з падоўжанай колавай базай, рухавік — 4CT90-I.
3524 — грузапасажырскі фургон з падоўжанай колавай базай, рухавік — 4CT90-I.
3584 — суцэльнаметалічны фургон з падвышаным дахам і падоўжанай колавай базай, рухавік — 4CT90-I.
3504
3524
3584
0352 — шасі, рухавік — 4C90.
0354 — шасі з рухавіком 4CT90-I.
0554 — шасі з падоўжанай колавай базай, рухавік — 4CT90-I.
3333 — рэанімабіль. У 1993—1994 гг. выраблена каля 10 машын, у далейшым медыцынскія версіі на базе Люблінаў выпускала фірма AMZ (г. Кутна)[7].
3392 — фургон з пластыкавай надбудовай вытворчасці фірмы Moto-Sport (г. Аструда).
Пажарны аўтамабіль на шасі Daewoo Lublin II 0554
Аўтамабіль хуткай дапамогі на базе Daewoo Lublin II
FS Lublin 3392

У Беларусі

У 1994 годзе на «Беларускім аўтамабільным заводзе» на спецыяльным участку ў цэху тавараў народнага спажывання пачалі збіраць грузавічкі і фургоны «Люблін-БелАЗ»[26]. Спачатку гэта была “адвёрткавая” зборка, пазней сталі выкарыстоўвацца камплектуючыя мясцовай вытворчасці: у Беларусі выраблялі рамы, бартавыя кузавы, ізатэрмічныя фургоны, рысоры, бакі і некаторыя элементы абсталявання кабіны[27]. Ставілі беларускае электраабсталяванне, шыны, шыбы. Люстэркі выкарыстоўвалі ад МАЗаў, рулявое кола — ад трактароў МТЗ. Масты атрымлівалі з Ульянаўскага аўтамабільнага завода. З Польшчы паступалі сілавыя агрэгаты і кабіны. Дзякуючы лакалізацыі цану на аўтамабіль з бартавой платформай удалося знізіць з $11000 да 9500. БелАЗ выйшаў на вытворчы цыкл 10-12 машын у месяц[28]. Улетку 1997 года пачаліся пастаўкі камплектаў для зборкі абноўленай версіі Daewoo Lublin 2.

Акрамя бартавых грузавікоў і ізатэрмічных фургонаў, распрацоўваліся іншыя варыянты: грузавік грузападымальнасцю 2 тоны, самазвал. Сумесна з канструктарамі аўтобуснай вытворчасці Мінскага аўтазавода былі спраектаваныя мікрааўтобус і грузапасажырскі фургон[26]. Кампанія «Купава» распрацавала для Люблінаў модульны медыцынскі кузаў. У дзяржзакупкі такі аўтамабіль не трапіў, а адзіная пабудаваная машына была пераабсталявана ў пасажырскі фургон і працавала ў якасці ўнутрызаводскага транспарту ў Жодзіне [29].

Агулам на БелАЗе было сабрана 486 адзінак: у 1994 годзе — 45 машын, 1995 — 97, 1996 — 142, 1997 — 108, 1998 — 94. У 1999 годзе зборка была спынена[26].

У наступны раз зборка Люблінаў у Беларусі была наладжана ў 2004 годзе ў пасёлку Апчак на сумесным прадпрыемстве ЗАТ “Юнісон”, утвораным на плошчах былога Ford Union. Выпуск першай партыі машын быў прызначаны на 15 мая. Планавалася выпусціць у 2004 годзе 1 тыс. аўтамабіляў, у 2005 — 5 тыс., а ў 2007 годзе выйсці на ўзровень 10 тыс. машын[30]. Па меры развіцця праекта планавалася шырэй прыцягваць мясцовых вытворцаў у якасці пастаўшчыкоў дэталяў, вузлоў і агрэгатаў.

Акрамя зборкі бартавых грузавікоў, суцэльнаметалічных і грузапасажырскіх фургонаў, на ЗАТ “Юнісон” быў створаны «Lublin 35141» — мікрааўтобус для маршрутных пасажырскіх перавозак. Прапаноўваліся два асноўныя варыянты кампаноўкі салона: 13-ці і 14-ці месны. Сядзенні маглі быць як пластыкавымі (для гарадскіх), так і мяккімі (для прыгарадных і міжгародніх маршрутаў).

Сумесна з расійскай кампаніяй “Саматлор” быў створаны доследны аўтамабіль медыцынскай дапамогі[31].

З самага пачатку ажыццяўленне праекта, асабліва ў плане лакалізацыі вытворчасці, пайшло з адставаннем ад графіка. На расійскім рынку рэалізацыя машын была ўскладнена з-за нізкай долі мясцовага ўдзелу ў зборцы машыны[32]. Усяго сабралі каля 1000 машын[30].

Зборка Lublin 3 у Беларусі
2004	2005	2006^[33]	2007^[33]
н.д.	н.д.	142	25

Зноскі

↑ Аўталегенды №202, 2016, с. 11
↑ Stanisław Drążkiewicz Nyskie karetki znane i nieznane(польск.) // VAN ekspert. — 2013. — С. 35-36.
1 2 NYSA 325 – prototyp późniejszego Lublina 33(польск.) . bezpiecznapodroz.org (6 красавіка 2017). Праверана 17 верасня 2019.
↑ Sanitarka Nysa 325(польск.) . histografy.pl. Праверана 17 верасня 2019.(недаступная спасылка)
↑
«ГАЗель»: прелюдия (часть 1). Предшественники 80-х: НАМИ-0267, НАМИ-3305, Lublin 32/33 и БАЗ-3778(руск.) . gruzovikpress.ru. Праверана 17 верасня 2019.
↑ Аўталегенды №202, 2016, с. 12
1 2 Nieudany eksperyment: Lublin 3333(польск.) . menway.interia.pl (12 лютага 2019). Праверана 17 верасня 2019.
1 2 3
Lublin kończy 25 lat. Część II(польск.) . brykacz.com.pl (24 лістапада 2018). Праверана 17 верасня 2019.
↑ Trzeci Lublin. Ostatnia modernizacja(польск.) . admoto.pl (16 красавіка 1999). Праверана 17 верасня 2019.(недаступная спасылка)
↑ Lubelskie Daewoo w upadłości(польск.) . admoto.pl (5 кастрычніка 2001). Праверана 17 верасня 2019.(недаступная спасылка)
↑
Andoria, czyli ciągle Lublin 3(польск.) . auto-swiat.pl (29 мая 2002). Праверана 17 верасня 2019.
↑ Stare auto, nowy szyld(польск.) . admoto.pl (13 лютага 2004). Праверана 17 верасня 2019.(недаступная спасылка)
↑ Zmieniony Lublin(польск.) . admoto.pl (31 снежня 2004). Праверана 17 верасня 2019.(недаступная спасылка)
1 2
Lubliny już z Euro 4(польск.) . auto-swiat.pl (3 красавіка 2007). Праверана 17 верасня 2019.
↑
Lublin 3 Mi i Intrall Polska odjeżdża(польск.) . truck.pl (17 жніўня 2007). Праверана 17 верасня 2019.
↑
Polska: Ogłoszono upadłość Intralla(польск.) . Instytut Badań Rynku Motoryzacyjnego SAMAR // samar.pl (16 кастрычніка 2007). Праверана 17 верасня 2019.
↑
Koniec polskiego diesla – Andoria 4C90 odchodzi(польск.) . brykacz.com.pl (29 верасня 2018). Праверана 17 верасня 2019.
↑
Polska: Produkcja aut osobowych i dostawczych w 2007 roku (podsumowanie)(польск.) . Instytut Badań Rynku Motoryzacyjnego SAMAR // samar.pl (11 студзеня 2008). Праверана 17 верасня 2019.
↑
Pasagon. Nowe polskie auto(польск.) . motoryzacja.interia.pl (16 верасня 2010). Праверана 17 верасня 2019.
↑
Ruszyła produkcja polskiego auta(польск.) . motoryzacja.interia.pl (3 студзеня 2011). Праверана 17 верасня 2019.
↑
Prototypowe Lubo i kabiny Pasagona – zdjęcia z lubelskich zakładów(польск.) . dostawczakiem.pl (9 чэрвеня 2019). Праверана 17 верасня 2019.
↑
Honker na ostrym wirażu(польск.) . Instytut Badań Rynku Motoryzacyjnego SAMAR // samar.pl (29 мая 2013). Праверана 17 верасня 2019.
↑
To koniec Honkera. Polska firma jest w stanie upadłości(польск.) . moto.wp.pl (14 чэрвеня 2016). Праверана 17 верасня 2019.
1 2 3 Lublin II - Dane techniczne(польск.) . mokopol.com.pl. Архівавана з першакрыніцы 5 мая 2005. Праверана 25-10-2015.
↑ Z sercem do roboty(польск.) . truck.pl. Праверана 25-10-2015.(недаступная спасылка)
1 2 3 Как в 1990-х в Беларуси сделали конкурента «ГАЗели». История Lublin-БелАЗ(руск.) . onliner.by (7 лютага 2022). Праверана 7 лютага 2022.
↑ Самый маленький БелАЗ // За рулём : часопіс. — 1996. — № 8. — С. 48. (руск.)
↑
Кобылинский: возвращение. Создатель образа БелАЗа посетил Белорусский автозавод в Жодино(руск.) . gruzovikpress.ru. Праверана 17 верасня 2019.
↑ Транспорт в белом халате: от «Волги» до Mercedes и Volkswagen(руск.) . onliner.by (3 красавіка 2020). Праверана 6 мая 2020.
1 2
До Geely дожили, а что пережили? Каким был путь белорусской иномарки “для народа”(руск.) . av.by (10 снежня 2015). Праверана 6 лістапада 2021.
↑
Собрано в Беларуси // АВТОбизнес : газета. — 2017. — № 18 (1081), 4 мая. — С. 11. (руск.)
↑ Два часа на Lublin 3 // Автоперевозчик : часопіс. — 2006. — № 6 (69). (руск.)
1 2 Выпуск автомобилей в СНГ в 2007 году(руск.) . gruzovikpress.ru. Праверана 17 верасня 2019.

Літаратура

Самый маленький БелАЗ // За рулём : часопіс. — 1996. — № 8. — С. 48-49. (руск.)
“Люблин” - не “Люблин”? // Автобизнес - Weekly : газета. — 2004. — № 52 (439), 30 снежня. (руск.)
Не красавец, но люб, блин // Автобизнес - Weekly : газета. — 2005. — № 17 (466), 28 красавіка. (руск.)
Девять и один // Автобизнес - Weekly : газета. — 2005. — № 47 (496), 24 лістапада. (руск.)
Made in Poland. Микроавтобус Lublin 3Mi // Грузовик Пресс : часопіс. — 2005. — № 11. (руск.)
Все на выборы! // Автобизнес - Weekly : газета. — 2006. — № 5 (505), 2 лютага. (руск.)
Братья-славяне // За рулём : часопіс. — 2006. — № 2. — С. 141. (руск.)
Знакомьтесь: Lublin. Грузовик FS Lublin 3 Mi // ГрузовикПресс : часопіс. — 2006. — № 5. (руск.)
Сказ о том, как один мотор два автозавода прокормил // Автобизнес : газета. — 2007. — № 1 (553), 4 студзеня. (руск.)
Сказание о Люблине. Грузовик FS Lublin 3Mi, модель 3374 // ГрузовикПресс : часопіс. — 2007. — № 5. (руск.)
Автолегенды СССР. Żuk А-07 («DeAgostini») №202: с. 10–12. 2016. ISSN 2071-095X. (руск.)

Спасылкі

Апісанне Honker Cargo на афіцыйным сайце вытворцы(польск.) . honker.com.pl. Архівавана з першакрыніцы 18 студзеня 2019. Праверана 17 верасня 2019.
Rodzina 25-35-45(польск.) . polskie-auta.pl. Праверана 17 верасня 2019.(недаступная спасылка)
Modele Lublina(польск.) . polskie-auta.pl. Праверана 17 верасня 2019.(недаступная спасылка)
Popularność i zła sława. Używane: Lublin 33 (1993-1997)(польск.) . admoto.pl (13 жніўня 2004). Праверана 17 верасня 2019.(недаступная спасылка)
Lublin 3 - rodzimy dostawczak(польск.) . truck.pl (13 чэрвеня 2008). Праверана 17 верасня 2019.
Pożegnanie z lublinami i honkerami(польск.) . tygodnikprzeglad.pl (15 чэрвеня 2008). Праверана 17 верасня 2019.
NYSA 325 – prototyp późniejszego Lublina 33(польск.) . bezpiecznapodroz.org (6 красавіка 2017). Праверана 17 верасня 2019.
Многоликий УАЗ-3727. Он же КиАЗ, он же “Дэу-Люблин”, он же “Люблин-3”. Автодетектив(руск.) . abw.by (28 мая 2016). Праверана 17 верасня 2019.
Koniec polskiego diesla – Andoria 4C90 odchodzi(польск.) . brykacz.com.pl (29 верасня 2018). Праверана 17 верасня 2019.
Lublin kończy 25 lat. Część I(польск.) . brykacz.com.pl (15 кастрычніка 2018). Праверана 17 верасня 2019.
Lublin kończy 25 lat. Część II(польск.) . brykacz.com.pl (24 лістапада 2018). Праверана 17 верасня 2019.
Nieudany eksperyment: Lublin 3333(польск.) . menway.interia.pl (12 лютага 2019). Праверана 17 верасня 2019.
Lublin – to mógł być hit eksportowy. Historia następcy Żuka(польск.) . autocentrum.pl (27 лютага 2020). Праверана 28 лютага 2020.
Как в 1990-х в Беларуси сделали конкурента «ГАЗели». История Lublin-БелАЗ(руск.) . onliner.by (7 лютага 2022). Праверана 7 лютага 2022.