Allium scaberrimum — від травяністых раслін сямейства Амарылісавыя (Amaryllidaceae), распаўсюджаны ў заходнім Міжземнамор’і.
Шматгадовая расліна 40-80 см. Цыбуліна малая яйцападобная, акружаная шматлікімі жаўтлявымі цыбулінкамі. Сцябло прамое, цыліндрычнае, пакрыта лісцем на траціну. Кветкі бледна-белыя, у шчыльным шматкветкавым шарападобным парасоніку. Пылавікі вельмі бледна-жоўтыя.
яшчэ 13 сямействаў, сярод якіх найбольш буйныя — Касачовыя, Асфадэлавыя, Архідныя, Спаржавыя | яшчэ дзве трыбы: Gilliesieae, Tulbaghieae[3] | яшчэ некалькі соцен відаў, у тым ліку Цыбуля-батун, Цыбуля-парэй, Часнок, Цыбуля скарада, Цыбуля рэпчатая | ||||||||||||||||||
парадак Спаржакветныя | падсямейства Allioideae | род Цыбуля | ||||||||||||||||||
аддзел Кветкавыя, ці Пакрытанасенныя | сямейства Амарылісавыя (каля 1600 відаў) | трыба Allieae | Allium scaberrimum | |||||||||||||||||
яшчэ 58 парадкаў кветкавых раслін (згодна з Сістэмай класіфікацыі APG III)[4] | яшчэ два падсямействы, Agapanthoideae і Amaryllidoideae[3] | яшчэ каля 15 родаў, з іх да роду Цыбуля найбольш блізкі Nectaroscordum | ||||||||||||||||||
Распаўсюджаны ў заходнім Міжземнамор’і (Марока, Алжыр, Туніс [магчыма, вымер], Іспанія, Італія, Францыя)[5][6][7].
Расце на палях і на абочынах дарогі. Ён можа дасягаць да 1200 м у Францыі і 1400 м у Алжыры[7].
Асноўнымі пагрозамі гэтага віду з’яўляюцца змены ў землекарыстанні і тэхніцы земляробства і выкарыстанне пестыцыдаў, асабліва ў Іспаніі. Сітуацыя ў Паўночнай Афрыцы падрабязна не вядомая, але каля Сетыфа ў Алжыры сітуацыя драматычная з-за некантралюемай урбанізацыі і развіцця інфраструктуры[7].