У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Булатаў. Эрык Уладзіміравіч Булатаў (нар. 5 верасня 1933, Свярдлоўск) — адзін з самых вядомых сучасных рускіх мастакоў — заснавальнікаў соц-арта.
Нарадзіўся ў 1933 годзе ў Свярдлоўску (цяпер Екацярынбург). Бацька — Уладзімір Барысавіч, родам з Саратава, быў партыйным работнікам (уступіў у партыю ў 1918 годзе), у 1944 годзе загінуў на фронце, маці Раіса Паўлаўна — з горада Беласток (Польшча), нелегальна эмігравала ў Расію ва ўзросце 15 гадоў; ужо праз тры гады ўладкавалася на працу стэнаграфісткай — нягледзячы на тое, што па прыездзе не ведала рускую мову (валодала толькі польскай і ідыш)[3].
Па словах Эрыка Булатава, яго бацька чамусьці вельмі верыў у тое, што ён будзе мастаком[3].
У 1958 годзе скончыў Мастацкі інстытут імя В. І. Сурыкава(руск.) бел.. З 1959 года працаваў у дзіцячым выдавецтве «Детская литература(руск.) бел.» разам з І. І. Кабаковым і А. У. Васільевым(руск.) бел.. Практычна 30 гадоў крыніцай сродкаў для Булатава служыла ілюстраванне дзіцячых кніг па прынцыпе «паўгода на кніжкі, паўгода на жывапіс»[4]. Выставачную дзейнасць у Маскве пачаў з 1957 года, а з 1973 года — ужо за мяжой.
Характэрным і пазнавальным творчым метадам Булатава з’яўляецца сутыкненне плакатнага тэксту, выхапленага з кантэксту савецкай рэчаіснасці, з фігуратыўным (часцей за ўсё пейзажным, запазычаным з масавага друку) складнікам. У выніку мастаку ўдаецца гранічна даступным чынам праілюстраваць абсурднасць рэчаіснасці, перанасычанай сімволікай савецкай прапаганды.
Акрамя работ соц-артовской тэматыкі, яшчэ ў сваіх ранніх працах Булатаў распрацаваў тэорыю ўзаемадзеяння карціны і прасторы. Згодна з гэтай тэорыі карціна складаецца з двух узаемавыключальных частак: канкрэтнай, рэальнай плоскасці — «карціннай плоскасці», і нейкай ўяўнай прасторы, якую можна пабудаваць на адным з бакоў гэтай плоскасці. У сваіх творах Булатаў імкнуўся не зводзіць разам гэтыя паняцці па складзенай традыцыі, а супрацьпастаўляць іх[5]. У гэтых яго творах прыкметны ўплыў Р. Фалька. Моцны, своеасаблівы этап яго творчасці, неацэнены па вартасці ў кантэксце гісторыі мастацтва.
Мая справа як раз зусім іншая, чым справа поп-арту — справа соц-арту. Яны імкнуліся даказаць, што сацыяльная рэальнасць — гэта адзінае, што ў нас ёсць, адзіная рэальнасць. Усё астатняе проста не мае значэння. А я хацеў заўсёды даказаць, што сацыяльная прастора абмежавана, яна мае мяжу, і свабода — заўсёды за гэтай мяжой.
Працы Булатава пастаянна выстаўляюцца на аўкцыённыя таргі сучаснага мастацтва. Так, на аўкцыёне «Філіпс» праца «Савецкі космас» сышла прыкладна за 1,6 млн даляраў, яшчэ два палатна на савецкую тэматыку, у тым ліку «Рэвалюцыя — перабудова», былі прададзеныя па мільёне даляраў за кожнае, што зрабіла Булатава адным з самых дарагіх сучасных рускіх мастакоў.
З 1963 года і да канца 1960-х гадоў Эрык Булатаў эксперыментуе з рознымі мадэрнісцкімі стылямі ў жывапісе, выяўляючы цікавасць да аналізу прасторавых, светлавых і каляровых якасцяў карціны. У СССР мастак не мог выстаўляцца па меркаваннях цэнзуры, толькі ў 1965 і 1968 гадах прайшлі кароткачасовыя паказы яго работ у Курчатаўскім інстытуце(руск.) бел. і кафэ «Сіняя птушка(руск.) бел.» ў Маскве. У пачатку 1970-х пачаў ствараць буйнамаштабныя карціны, у іх, як правіла, ён звяртаецца да сацыяльных тэм і мас-медыйных вобразаў савецкай рэчаіснасці: адлюстроўвае лозунгі, надпісы, плакаты. У 1972 стварае знакаміты «Гарызонт». У перыяд перабудовы карціна была ўспрынятая як парадыйны твор і нават атаясамлялася са стылем соц-арт. У 1988 годзе, пасля серыі буйных персанальных выставак — у Кунстхале Цюрыха(руск.) бел., Цэнтры Жоржа Пампіду (Парыж) і іншых, а таксама пасля ўдзелу ў Венецыянскай біенале — імкліва атрымаў міжнароднае прызнанне: быў названы «мастаком перабудовы» і прызнаны ЮНЕСКА лепшым мастаком года. Большая частка твораў Эрыка Булатава патрапіла ў заходнія калекцыі і музеі.
З 1989 жыў у Нью-Ёрку, у 1992 пераехаў у Парыж. У 2003 годзе ўпершыню на радзіме прайшла выстаўка яго графікі, а ў 2006 годзе — першы рэтраспектыўны паказ яго жывапісных твораў (абедзве выставы ў Траццякоўскай галерэі, Масква). У 2013 годзе стаў лаўрэатам Усерасійскага конкурсу ў галіне сучаснага мастацтва «Інавацыя», у намінацыі «За творчы ўклад у развіццё сучаснага мастацтва». У 2015 годзе мастак быў запрошаны для стварэння маштабных палотнаў пры адкрыцці новага будынка Музея сучаснага мастацтва «Гараж»(руск.) бел. у Маскве. У гэтым жа годзе для экспазіцыі Музея першага прэзідэнта Расіі Б. М. Ельцына стварыў карціну «Свабода».
Жыве ў Маскве і Парыжы.
У Расіі прадстаўлены галерэяй «pop/off/art(руск.) бел.».
