wd wp Пошук: ⬜

Павел Міхайлавіч Яўсеенка

.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table{width:100%!important;display:table;margin:0 0 -2px;border-collapse:separate;text-align:left}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table th{background-color:#dcebff;text-align:center}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table td:nth-child(1){width:27%}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table td:nth-child(3){width:20%}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr:nth-child(odd){background-color:#f8f9fa}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr:nth-child(even){background-color:#eff1f3}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr.odd{background-color:#f8f9fa}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr.even{background-color:#eff1f3}body.skin-minerva .mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr{background-color:transparent} У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Яўсеенка. Павел Яўсеенка (нар. 30 кастрычніка 1980, Мінск) — беларускі футбаліст (правы абаронца) і трэнер. У цяперашні час працуе трэнерам у жаночай зборнай Беларусі.

Клубная кар’ера

Выхаванец мінскай школы «Алімпія», гуляў за шэраг беларускіх клубаў, пераважна ў Першай лізе. У 2006 годзе стаў найлепшым бамбардзірам клуба «Мінск», які па выніках сезона атрымаў месца ў Вышэйшай лізе.

У 2010 годзе перайшоў у «Гомель», які пакінуў Вышэйшую лігу, але па выніках сезона 2010 вярнуўся ў вышэйшы дывізіён. Спачатку быў асноўным правым абаронцам, але потым саступіў гэта месца Сяргею Мацвейчыку і ў сезоне 2012 рэдка з’яўляўся на полі.

У студзені 2013 года стаў іграком мазырскай «Славіі»[2], дзе замацаваўся ў аснове на пазіцыі правага абаронцы. Верасень і кастрычнік 2013 прапусціў з-за траўмы, але потым вярнуў месца ў аснове.

Па выніках сезона 2013 «Славія» пакінула Вышэйшую лігу, і ў сакавіку 2014 Яўсеенка перайшоў у першалігавы «Граніт»[3]. Спачатку толькі выхадзіў на замену, але пазней замацаваўся ў аснове і дапамог клубу атрымаць перамогу ў Першай лізе 2014. У лютым 2015 года падоўжыў кантракт з «Гранітам»[4]. У сезоне 2015 заставаўся асноўным правым абаронцам мікашэвічцаў у Вышэйшай лізе.

У ліпені 2016 года з-за фінансавых праблем пакінуў «Граніт»[5] і неўзабаве падпісаў кантракт з мінскім «Тарпеда»[6], дзе замацаваўся ў аснове. У снежні 2016 года падоўжыў кантракт з тарпедаўцамі на наступны сезон[7], аднак у студзені 2017 года прыняў прапанову ўвайсці ў трэнерскі штаб салігорскага «Шахцёра»[8].

Трэнерская кар’ера

З пачатку 2017 года стаў дапамагаць у «Шахцёры» Алегу Кубараву, разам з якім працаваў у жодзінскім «Тарпеда» і «Гомелі». У ліпені 2017 года разам з усім трэнерскім штабам «Шахцёра» быў адпраўлены ў адстаўку[9]. Неўзабаве стаў памочнікам Кубарава ў жодзінскім «Тарпеда-БелАЗ»[10]. У канцы 2018 года ўслед за Кубаравым пакінуў жодзінскі клуб[11].

З 2019 года быў памочнікам Кубарава ў латвійскай «Елгаве», у жніўні 2020 года разам з ім пакінуў клуб[12].

У кастрычніку 2021 года часова ўваходзіў у трэнерскі штаб нацыянальнай зборнай Беларусі замест выбылых з-за хваробы трэнераў, а неўзабаве стаў трэнерам у жаночай зборнай Беларусі. У сакавіку 2022 года зноў апынуўся ў трэнерскім штабе мужчынскай зборнай[13].

Дасягненні

03 Бронзавы прызёр чэмпіянату Беларусі: 2011
Уладальнік Кубка Беларусі: 2011
Уладальнік Суперкубка Беларусі: 2012
Пераможца Першай лігі чэмпіянату Беларусі (3): 2006, 2010, 2014

Статыстыка выступленняў

Сезон	Дывізіён	Клуб	Матчы	Галы
1999	Д1	Маладзечна	24	3
2000	Д3	РШВСМ-Алімпія	21	3
2001	Д2	Камунальнік	8	2
2002	Д2	Камунальнік	28	5
2003	Д2	Камунальнік	28	4
2004	Д2	Граніт	30	11
2005	Д2	Хімік	27	4
2006	Д2	Мінск	26	6
2007	Д1	Мінск	18	0
2008 (1)	Д1	Савіт	5	0
2008 (2)	Д1	Тарпеда (Жодзіна)	14	0
2009	Д1	Тарпеда (Жодзіна)	26	1
2010	Д2	Гомель	29	1
2011	Д1	Гомель	31	0
2012	Д1	Гомель	6	0
2013	Д1	Славія	22	1
2014	Д2	Граніт	25	2
2015	Д1	Граніт	20	0
2016 (1)	Д1	Граніт	13	0
2016 (2)	Д2	Тарпеда (Мінск)	13	0

Зноскі