У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Раманаў. Павел Мінаевіч Раманаў (29 верасня 1905, Чыта, Забайкальская вобласць, Расійская імперыя — 13 мая 1944, Ушацкі раён, Віцебская вобласць) — Герой Савецкага Саюза (1944), адзін з арганізатараў і кіраўнікоў партызанскага руху ў Віцебскай вобласці ў гады Вялікай Айчыннай вайны.
Пасля ўсталявання Савецкай улады ў Беларусі пражываў і працаваў у Гомелі. У 1927—1929 гадах праходзіў службу ў Рабоча-сялянскай Чырвонай арміі. Дэмабілізаваўшыся, працаваў на партыйных пасадах. З пачатку Вялікай Айчыннай вайны ўдзельнічаў у баях з нямецкімі войскамі. Застаўшыся на акупаванай тэрыторыі, стаў удзельнічаць у падпольным руху. З мая 1942 года Раманаў займаў пасаду другога сакратара Суражскага падпольнага райкама ВКП (б), а з верасня таго ж года — першага сакратара Бешанковіцкага падпольнага райкама ВКП (б). 8 кастрычніка 1942 года ён быў прызначаны камандзірам партызанскай брыгады «За Савецкую Беларусь», якая пад яго кіраўніцтвам паспяхова дзейнічала на тэрыторыі Бешанковіцкага, Гарадоцкага, Дрысенскага, Асвейскага, Расонскага і Ушацкага раёнаў Віцебскай вобласці Беларускай ССР, нанесла праціўніку вялікія страты і вызваліла ад акупацыі буйныя тэрыторыі.
13 мая 1944 года Раманаў узначаліў атрад прыкрыцця і прыняў бой з праціўнікамі, адцягваючы іх на сябе, пакуль асноўныя сілы брыгады вырываліся з акружэння. У тым баі Раманаў загінуў. Пахаваны каля г. п. Ушачы.
Імем П. М. Раманава названы вуліцы ў Добрушы, Бешанковічах і аграгарадку Ула Бешанковіцкага раёна.