.mw-parser-output .t-geoinfobox td,.mw-parser-output .t-geoinfobox th{min-width:120px}.mw-parser-output .t-geoinfobox td:only-child,.mw-parser-output .t-geoinfobox th:only-child{text-align:center}.mw-parser-output .t-geoinfobox-name{font-size:110%;padding:2px}.mw-parser-output .t-geoinfobox-nickname{font-style:italic}.mw-parser-output .t-geoinfobox-cave th:only-child,.mw-parser-output .t-geoinfobox-mount th:only-child{background:#e7dcc3}.mw-parser-output .t-geoinfobox-surface th:only-child{background:#ffe4c4}.mw-parser-output .t-geoinfobox-blue th:only-child,.mw-parser-output .t-geoinfobox-water th:only-child{background:#c0daff}.mw-parser-output .t-geoinfobox-underwater th:only-child{background:#b0e0e6}.mw-parser-output .t-geoinfobox-green th:only-child{background:#d0f0c0}.mw-parser-output .t-geoinfobox-tomb th:only-child{background:#bbbbbb}.mw-parser-output .t-geoinfobox-yellow th:only-child{background:#fdeaa8}.mw-parser-output .t-geoinfobox-ny th:only-child{background:#cbd5c4;border:1px solid #aaaaaa}.mw-parser-output .t-geoinfobox-ny th:first-child:not(:only-child){background:#cbd5c4;text-align:right;padding:0 0.5em}.mw-parser-output .t-geoinfobox-grey th:only-child{background:#eaecf0}
Востраў Нунівак (англ.: Nunivak) — востраў у Берынгавым моры. Адміністрацыйна ўваходзіць у склад штата Аляска ЗША. Плошча - 4226,78 км². Насельніцтва (2010 г.) - 191 чалавек.
Нунівак — другі па плошчы востраў Берынгава мора. Месціцца ў 33,68 км на захад ад заходняга ўзбярэжжа Аляскі. Даўжыня з захаду на ўсход — 98,65 км. Найбольшая шырыня з поўначы на поўдзень — 75,26 км.
Мае вулканічнае паходжанне. Пачаў фарміравацца каля 6,1 млн гадоў таму. Значную частку вострава складае высокае плато. Налічваецца каля 60 вулканічных конусаў. Найвышэйшы пункт — гара Робертс (510,5 м). Пераважаюць магматычныя горныя пароды і асадкавыя горныя пароды мелавага перыяда. На востраве шмат рэк і азёр. На ўзбярэжжы сустракаюцца пясчаныя выдмы.
Характэрны арктычны клімат, больш мяккі, чым на суседнім кантынентальным узбярэжжы. Сярэдняя зімовая тэмпература -3,9°C, улетку падвышаецца да +21,11°C. З мая да кастрычніка рэкі не пакрыты льдом.
Прыродны свет Нунівака характэрны для арктычнай тундры. Сустракаецца некалькі відаў карлікавай вярбы. Іншых дрэў няма. У мінулым востраў вызначаўся вялікім статкам дзікіх карыбу, амаль вынішчаных у XIX ст. У наш час пераважаюць свойскія алені, завезеныя з Аляскі. У 1934 г. інтрадуцыраваны аўцабык. Іншыя прадстаўнікі фаўны: зайцы, курапаткі, цюлені, марскія птушкі. Большая частка вострава Нунівак уваходзіць у склад Нацыянальнага запаведніка Дэльта Юкана.
Нунівак здаўна населены эскімосамі-юпік, якія фарміруюць этнас нунівагаламіт. Адкрыты ў 1821 г. прадстаўнікамі Руска-амерыканскай кампаніі. Ні рускія, ні амерыканскія гандляры доўгі час не цікавіліся востравам. Зносіны з астравіцянамі мелі спарадычны характар. Толькі ў 1920 г. на Нуніваке была адкрыта прыватная факторыя. У 1923 г. адчынена першая амерыканская школа. У 1936 г. заснавана евангелічная абшчына.
Кантакты з еўрапейцамі цяжка адбіліся на нунівагаламіт. Карыстанне купленай у кітабояў агнястрэльнай зброяй прывяло да хуткага скарачэння статкаў карыбу, з-за чаго пачаўся голад. Для яго пераадолення амерыканскія ўлады ў міжваенны перыяд аказвалі сталую дапамогу харчам і імкнуліся ўкараніць занятак аленегадоўляй. Пры гэтым завезеныя на востраў алені належаць ураду ЗША. У 1919 г. нунівагаламіт пацярпелі ад эпідэміі грыпу, у 1942 г. — ад эпідэміі адзёру. У выніку каля 11 эскімоскіх паселішчаў перасталі існаваць.
У нашы дні востраў кіруецца грамадзянскай радай, што месціцца ў паселішчы Мекарук на поўдні Нунівака. Нунівагаламіт захоўваюць родную мову і многія старажытныя традыцыі, у тым ліку арыгінальную разьбу па касці.