Гл. таксама: Грамадзянская вайна на Доне Усевялікае Войска Данское (Данская рэспубліка) — дзяржава (рэспубліка), абвешчаная Кругам Выратавання Дона 18 мая 1918 года на тэрыторыі казацкай Вобласці Войска Данскога пасля ліквідацыі Данской Савецкай Рэспублікі ў выніку ўстанаўлення казачых атрадамі кантролю над Новачаркаскам 10 мая 1918 года. Яно было зацверджана пастановай Вялікага Данскога Круга 15 верасня таго ж года. Атаман П. М. Красноў прапанаваў гэтую назву для ўзноўленай Данской рэспублікі, кіруючыся тытулам, прынятым у царскіх пасланнях на Дон у XVII ст.: «да Атаманаў і Казакоў і да ўсяго Вялікаму Войску Данскому»[1]. Пала пад ударамі Чырвонай арміі ў пачатку 1920 года.
Парламенцкая рэспубліка. Парламент — Вайскавы круг.
Кіраўнік дзяржавы:
Міністр гандлю і прамысловасці: Лебедзеў Уладзімір Аляксандравіч (1918—1920).
Існавала шырокае мясцовае самакіраванне (акруговыя кругі, станічныя кругі, грамадзянства станіц), такім чынам, строй быў блізкі да федэратыўнага.
Судовая сістэма: міравыя суддзі, ранейшыя станічныя і валасныя суды, Данскі Сенат, вышэйшае звяно судовай сістэмы, і Суд абароны Дона, надзвычайны орган для пераследу камуністаў.
Усевялікае Войска Данское падраздзялялася на 10 акругаў, у асноўным на тэрыторыі сучасных Растоўскай і Валгаградскай абласцей Расійскай Федэрацыі, а таксама Луганскай і Данецкай абласцей Украіны.
Казацкая нацыянальная гвардыя
Усевялікае Войска Данское было абвешчана як спадчына «дапятроўскага казацтва». Знаходзілася ў стане вайны з РСФСР і ў саюзе з Добраахвотніцкай арміяй Дзянікіна. Пётр Красноў знаходзіўся ў добрых асабістых адносінах з гетманам Украінскай Дзяржавы Паўлам Скоропадским; у 1918 годзе абмяркоўваўся праект аб’яднання Украінскай Дзяржавы, Усевялікага Войска Данскога і Кубанскай Народнай Рэспублікі на федэратыўных пачатках[3].
Пасол на Украіне і ў Германіі: Чэрачукін Аляксандр Васільевіч.
Першапачаткова, законы Усевялікага Войска Данскога былі разгледжаны Кругам Выратавання Дона на ранішнім пасяджэнні 4 мая 1918 года, і ўяўлялі з сябе амаль поўную копію асноўных законаў Расійскай імперыі.[4] У далейшым, у ходзе пасяджэння Вялікага Вайсковага Круга, засядаўшага на працягу 35 дзён, былі падрабязна разгледжаны пытанні дзяржаўнасці Дона і 15-га верасня 1918 года Круг прыняў новую рэдакцыю асноўных законаў ВВД[5].
Усевялікае Войска Данское паспела выпусціць сваю валюту, так званыя «данскія грошы».