«Пане-браце» ― беларускі рок-гурт, аўтарам песень быў Уладзімір Кандрусевіч.[2]
Гурт ствараўся на досыць прафесійным узроўні і меў уласную апаратуру, якую ў 1970 годзе для Усесаюзнага конкурса артыстаў эстрады пазычыў ансамбль «Лявоны». Першапачаткова ігралі кавер-версіі «The Beatles», «The Rolling Stones», «The Animals[en]», «Creedence Clearwater Revival», «Deep Purple» на выступленнях. Потым Кандрусевіч стаў складаць рускамоўныя тэксты на мелодыі тых жа «The Beatles». На творчасць уплывала польская музыка, перш за ўсё Чэслаў Неман. Прысутнічала ў творчасці і беларуская мова, назва гурта і кампазіцыя, якая служыла візітоўкай калектыва, была на беларускай мове: «Як паедзем, пане-браце, / У лес па маліну. / Як выражам, пане-браце, / У лесе дубіну». Гурт атрымліваў грошы за выступы на танцавальных вечарынах ДК першага цаглянага завода, што з’явілая фармальнай падставай для выключэння з кансерваторыі Уладзіміра Кандрусевіча. Гурт прыняў удзел у Другім фестывалі біт-ансамбляў Мінска ў 1971 годзе, у якасці барабаншчыка для выступлення запрасілі Ігара Карастылёва. На пачатку выканалі песню «Good Golly, Miss Molly» з рэпертуару «Creedence Clearwater Revival[en]», падчас выканання якой зала проста зароўла, усе паўскоквалі са сваіх месцаў. Потым гурт пачаў выконваць песні свайго аўтарства, але супрацоўнік аддзела культуры ЦК КПБ зачыніў заслону сцэны.[3]