.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table{width:100%!important;display:table;margin:0 0 -2px;border-collapse:separate;text-align:left}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table th{background-color:#dcebff;text-align:center}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table td:nth-child(1){width:27%}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table td:nth-child(3){width:20%}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr:nth-child(odd){background-color:#f8f9fa}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr:nth-child(even){background-color:#eff1f3}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr.odd{background-color:#f8f9fa}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr.even{background-color:#eff1f3}body.skin-minerva .mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr{background-color:transparent} Павел Галавенка (нар. 12 студзеня 1997, Мінск) — беларускі футбаліст, брамнік польскага клуба «Жырардавянка» з Жырардава.
Выхаванец футбольнага клуба «Мінск», з 2014 года пачаў выступаць за дубль. У 2015 годзе стаў таксама прыцягвацца да асноўнай каманды, гуляў за «Мінск» у Юнацкай лізе УЕФА. 21 верасня 2016 года дэбютаваў у асноўнай камандзе «Мінска» ў матчы 1/8 фіналу Кубка Беларусі супраць «Баранавічы» (3:2), правёўшы на полі ўсе 120 хвілін (з дадатковым часам). 2 кастрычніка 2016 года дэбютаваў у Вышэйшай лізе ў матчы супраць «Гарадзеі» (3:1), выйшаўшы на замену на 34-й хвіліне замест атрымаўшага траўму Андрэя Клімовіча.
У сезоне 2017 працягваў выступаць за дубль сталічнага клуба, прыцягваўся да асноўнай каманды ў якасці другога брамніка. За асноўную каманду двойчы выхадзіў на поле — 30 чэрвеня ў Вышэйшай лізе супраць «Крумкачоў» (0:0) і 5 ліпеня ў матчы 1/16 фіналу Кубка Беларусі супраць пінскай «Хвалі» (1:0). У сезоне 2018 згуляў у чатырох матчах чэмпіянату і адным кубкавым.
У студзені 2019 года падоўжыў кантракт з «Мінскам»[2]. У жніўні 2019 года перайшоў у «Ліду»[3], дзе быў запасным брамнікам і не з’яўляўся на полі.
У сакавіку 2020 года папоўніў склад дзяржынскага «Арсенала»[4], аднак на поле выхадзіў нерэгулярна. У жніўні 2021 года па пагадненні бакоў пакінуў каманду[5].
У пачатку 2022 года далучыўся да клуба «Жодзіна-Паўднёвае» ў Другой лізе, а ў верасні перабраўся ў польскую «Жырардавянку»[6].
У кастрычніку 2015 года ў складзе юніёрскай зборнай Беларусі (да 19) прымаў удзел у кваліфікацыйным раўндзе чэмпіянату Еўропы. У якасці асноўнага брамніка правёў усе 3 матчы, прапусціў 5 галоў.
10 лістапада 2017 года дэбютаваў у моладзевай зборнай Беларусі, правёўшы на полі ўсе 90 хвілін у таварыскім матчы супраць Літвы (0:0).
Сезон | Дывізіён | Клуб | Краіна | Матчы | Галы |
---|---|---|---|---|---|
2014 | дубль | Мінск | 1 | −0 | |
2015 | дубль | Мінск | 9 | −4 | |
2016 | Д1 | Мінск | 1 | −1 | |
2017 | Д1 | Мінск | 1 | −0 | |
2018 | Д1 | Мінск | 4 | −8 | |
2019 (1) | Д1 | Мінск | 3 | −6 | |
2019 (2) | Д2 | Ліда | 0 | 0 | |
2020 | Д2 | Арсенал | 8 | -8 | |
2021 (1) | Д2 | Арсенал | 6 | -5 | |
2022 (1) | Д3 | Жодзіна-Паўднёвае | 6 | -4 | |
Пасля жорсткага разгону акцый пратэстаў, выкліканых масавымі фальсіфікацыямі на прэзідэнцкіх выбарах 2020 года, збіцця і катаванняў затрыманых пратэстоўцаў, разам з 92 іншымі беларускімі футбалістамі выступіў з асуджэннем гвалту ў Беларусі[7].