У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Козік. Леанід Пятровіч Козік (нар. 1948, Барысаў, Мінская вобласць, БССР) — беларусі дзяржаўны дзеяч. Заслужаны работнік прамысловасці Беларусі (1994), кандыдат эканамічных навук (1997)[2]. Дэпутат Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь 12-га склікання (1990—1995) і Палаты прадстаўнікоў Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь 3-га склікання (2004—2008), 3-і старшыня Федэрацыі прафсаюзаў Беларусі (2002—2014)[1].
Скончыў сярэднюю школу № 19 Барысава. Затым служыў у савецкім войску. Пасля працаваў токарам(англ.) бел. на Барысаўскім заводзе аўтатрактарнага электраабсталявання (БАТЭ). У 1977 годзе скончыў юрыдычны факультэт Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта. У 1976—1977 гадах працаваў памочнікам пракурора Барысава. У 1978—1984 гадах — старшыня прафсаюзнага камітэта БАТЭ. Скончыў аспірантуру Вышэйшай школы прафсаюзнага руху(руск.) бел. імя Мікалая Шверніка (Масква, РСФСР). У 1985—1992 гадах працаваў кіраўніком Барысаўскай швейнай фабрыкі. У 1989 годзе скончыў Беларускі інстытут народнай гаспадаркі[2].
З мая 1990 года па май 1995 года — дэпутат Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь 12-га склікання, дзе быў старшынёй Камісіі па эканамічнай рэформе. З 15 красавіка па 15 мая 1994 года спрабаваў сабраць подпісы для вылучэння на 1-я ў Беларусі прэзідэнцкія выбары. У 1995—1998 гадах быў паўнамоцным прадстаўніком Рэспублікі Беларусь у Міжнародным эканамічным камітэце Садружнасці незалежных дзяржаў. У 1996—1999 гадах быў членам Выканаўчага камітэта Саюза Беларусі і Расіі. У 1997 годзе ў Маскве абараніў кандыдацкую дысертацыю на тэму «Арганізацыйна-метадалагічныя асновы распрацоўкі міждзяржаўных эканамічных праграм: на прыкладзе праграм эканамічнай інтэграцыі Расійскай Федэрацыі і Рэспублікі Беларусь»[3]. З лютага 1998 года па верасень 2001 года — намеснік прэм’ер-міністра Рэспублікі Беларусь[2]. З верасня 2001 года па ліпень 2002 года быў намеснікам кіраўніка Адміністрацыі прэзідэнта Рэспублікі Беларусь.
У 2002—2014 гадах быў старшынёй Федэрацыі прафсаюзаў Беларусі. 10 верасня 2004 года, за месяц да парламенцкіх выбараў і рэферэндуму датычна абрання прэзідэнта, падпісаў у якасці член Рэспубліканскага каардынацыйнага савета кіраўнікоў палітычных партый і грамадскіх аб’яднанняў «Зварот да грамадзян Беларусі» з заклікам да падтрымкі А.Лукашэнкі на рэферэндуме[4]. З кастрычніка 2004 года па верасень 2008 года — дэпутат Палаты прадстаўнікоў Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь 3-га склікання ад Барысаўскай сельскай выбарчай акругі № 78[5]. У Палаце прадстаўнікоў быў сябрам Пастаяннай камісіі па бюджэце.