wd wp Пошук:

Вілейская вобласць

Віле́йская во́бласць — адміністрацыйная адзінка ў складзе БССР, створаная пасля вяртання Заходняй Беларусі да Усходняй ў лістападзе 1939 года. Адміністрацыйны цэнтр — горад Вілейка. Першапачаткова ўключала 7 паветаў.

Адміністрацыйна-тэрытарыяльны падзел Вілейскай вобласці (студзень 1940)

У 1940 г. Вілейская вобласць складалася з 22 раёнаў:

  1. Астравецкі раён
  2. Ашмянскі раён
  3. Браслаўскі раён
  4. Відзскі раён
  5. Гадуцішскі раён
  6. Глыбоцкі раён
  7. Дзісенскі раён
  8. Докшыцкі раён
  9. Дунілавіцкі раён
  10. Ільянскі раён
  11. Крывіцкі раён
  12. Куранецкі раён
  13. Маладзечанскі раён
  14. Мёрскі раён
  15. Мядзельскі раён
  16. Пастаўскі раён
  17. Пліскі раён
  18. Радашковіцкі раён
  19. Смаргонскі раён
  20. Свянцянскі раён
  21. Свірскі раён
  22. Шаркаўшчынскі раён

Гісторыя

Існавала з 4 снежня 1939 г. па 20 верасня 1944 г. 20 верасня 1944 г. вобласць была перайменаваная ў Маладзечанскую вобласць, адміністрацыйны цэнтр вобласці быў перанесены ў Маладзечна.

Літаратура

Тэмы гэтай старонкі (12):
Вікіпедыя:Спасылкі на Беларускую энцыклапедыю без назвы артыкула
Вікіпедыя:Артыкулы з пераазначэннем значэння з Вікідадзеных
Гісторыя Вілейкі
Былыя вобласці Беларусі
Гісторыя Мінскай вобласці
Зніклі ў 1944 годзе
Вікіпедыя:Спасылкі на Беларускую энцыклапедыю без аўтара
Вікіпедыя:Спасылкі на Беларускую энцыклапедыю без нумароў старонак
Category:%D0%A1%D1%82%D0%B0%D1%80%D0%BE%D0%BD%D0%BA%D1%96 %D0%B7 %D0%BA%D0%B0%D1%80%D1%82%D0%B0%D0%BC%D1%96
Гісторыя Гродзенскай вобласці
Гісторыя Віцебскай вобласці
З’явіліся ў 1939 годзе