У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Лукашэнка. Ві́ктар Алякса́ндравіч Лукашэ́нка (нар. 28 лістапада 1975, Магілёў) — старэйшы сын Аляксандра Рыгоравіча Лукашэнкі, прэзідэнт Нацыянальнага алімпійскага камітэта Рэспублікі Беларусь з 26 лютага 2021 года[1].
Нарадзіўся 28 лістапада 1975 года ў Магілёўскай вобласці. Беларус. Скончыў факультэт міжнародных адносін Беларускага дзяржаўнага універсітэта. Служыў у спецпадраздзяленні (АСАМ) памежных войсках у Мінску ў званні капітана.
З сакавіка 2001 года з’яўляўся супрацоўнікам Міністэрства замежных спраў Рэспублікі Беларусь у якасці трэцяга сакратара, дарадцы ў аддзеле Заходняй Еўропы. З красавіка 2003 года працаваў начальнікам аддзела знешнеэканамічных сувязяў УП «НДІ сродкаў аўтаматызацыі» (галаўное прадпрыемства дзяржаўнага навукова-вытворчага аб’яднання «Агат»).
З 2005 да 2021 года быў памочнікам Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь Аляксандра Лукашэнкі па нацыянальнай бяспецы.
5 студзеня 2007 года выбраны членам Савета бяспекі Рэспублікі Беларусь[2].
Віктар звязваецца з беларускім бізнесменам Аляксандрам Зайцавым(руск.) бел., які раней працаваў яго памочнікам[3][4][5]. Зайцаў з’яўляецца старшынёй савета дырэктароў кампаніі «Брэміна груп», для якой была створана адмысловая эканамічная зона ў Оршы ў 2018 годзе[6].
15 красавіка 2019 года прызначаны выканаўцам абавязкаў першага віцэ-прэзідэнта Нацыянальнага алімпійскага камітэта Рэспублікі Беларусь, неўзабаве быў зацверджаны на гэтай пасадзе.
26 лютага 2021 года на пасяджэнні Нацыянальнага алімпійскага камітэта Рэспублікі Беларусь абраны яго трэцім прэзідэнтам. Змяніў на гэтай пасадзе свайго бацьку Аляксандра Лукашэнку[1]. У сувязі з пераходам на выбарную пасаду у той жа дзень быў вызвалены ад пасады памочніка Прэзідэнта па нацыянальнай бяспецы[7].
1 сакавіка 2021 года было прысвоена званне генерал-маёра запасу[8].
Віктар Лукашэнка станавіўся суб’ектам забароны на паездкі і замарожвання актываў Еўрапейскім Саюзам як частка спісу беларускіх чыноўнікаў, адказных за палітычныя рэпрэсіі, падтасоўку вынікаў галасавання і прапаганду пасля прэзідэнцкіх выбараў 2010 года[9]. Згодна з рашэннем Еўрапейскага савета ад 15 кастрычніка 2012 года, у якасці ключавога члена Савета бяспекі Лукашэнка сыграў «ключавую ролю ў рэпрэсіўных мерах, накіраваных супраць дэмакратычнай апазіцыі і грамадзянскай супольнасці, у прыватнасці, пры разгоне дэманстрацыі 19 снежня 2010 года»[10][11]. Еўрапейскія санкцыі былі знятыя 15 лютага 2016 года[12].
6 лістапада 2020 года супраць яго, роўна як шэрагу іншых афіцыйных асоб Беларусі, зноў уведзены персанальныя санкцыі Еўрапейскага саюза.[13][14] Згодна з рашэннем Еўрапейскага савета на пасадзе памочніка прэзідэнта па нацыянальнай бяспецы і члена Савета бяспекі, а таксама займаючы нефармальную кіруючую пасаду над сіламі бяспекі Беларусі, Віктар Лукашэнка «нясе адказнасць за кампанію рэпрэсій і запалохвання, якая праводзіцца дзяржаўным апаратам у сувязі з прэзідэнцкімі выбарамі 2020 года, у прыватнасці з адвольнымі арыштамі і жорсткім абыходжаннем, уключаючы катаванні мірных дэманстрантаў, а таксама з запалохваннем і гвалтам у дачыненні да журналістаў»[13].
У сваю чаргу восенню 2020 года Канада[15], Вялікабрытанія[16], Швейцарыя[17][18] ўнеслі Віктара Лукашэнку ў свае «чорныя спісы». 20 лістапада да кастрычніцкага пакета санкцый ЕС далучыліся Албанія, Ісландыя, Ліхтэнштэйн, Нарвегія, Паўночная Македонія, Чарнагорыя і Украіна[19]. Таксама Віктар Лукашэнка знаходзіцца ў санкцыйным спісе спецыяльна прызначаных грамадзян і заблакіраваных асоб ЗША за «афіцыйнае абгрунтаванне палітычных рэпрэсій і фальсіфікацый на выбарах»[20].
У снежні 2020 года Выканаўчы камітэт Міжнароднага алімпійскага камітэта (МАК) вырашыў адхіліць ад усіх мерапрыемстваў МАК да далейшага паведамлення ўсіх членаў Нацыянальнага алімпійскага камітэта Рэспублікі Беларусь, у тым ліку Віктара Лукашэнку[21].
У кастрычніку 2020 года жонка Віктара Лукашэнкі Лілія згадана ў афіцыйным часопісе ЕС(руск.) бел. пры ўвядзенні санкцый супраць «Dana Holdings», кампаніі, звязанай з сербскімі бізнесменамі Боянам і Нябойшай Карычамі, якая займаецца бізнесам праз афшорную зону Кіпра[22][23]. 21 чэрвеня 2021 года Лілію Лукашэнка ўнеслі ў санкцыйны спіс ЕС[24].
Жонка — Лілія Лукашэнка.
Дзеці: