У гэтага паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Капітан (значэнні).
Капіта́н (познелац.: capitaneus — военачальнік, ад лац.: caput — галава) — воінскае званне афіцэрскага саставу ў арміі і на флоце шматлікіх краін свету. Ва Узброеных Сілах Рэспублікі Беларусь (з 1992), а таксама ў войсках шэрагу дзяржаў, па рангу вышэй за «старшага лейтэнанта», але ніжэй за «маёра».
Упершыню чын (званне) капітан з’явіўся ў Сярэднявечча ва Францыі, дзе так звалі начальнікаў асобных ваенных акруг; з 1558 года капітанамі сталі зваць камандзіраў рот, а начальнікаў ваенных акруг — генерал-капітанамі.
У арміі Вялікага Княства Літоўскага званне капітан выкарыстоўвалася толькі ў пяхоце, артылерыі і інжынерных частках. У кавалерыі капітану адпавядала званне ротмістр. Намеснікам капітана з’яўляўся штабс-капітан.
Знакам адрознення капітана ў арміі ВКЛ у XVIII ст. былі чатыры зорачкі на пагоне. Пасля адраджэння арміі ВКЛ у 1812 г. знакам адрознення капітана быў «чысты» эпалет без махры.