wd wp Пошук: ⬜

Валерыя Кустава

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Кустава.

Вале́рыя Ку́става, вядомая таксама як Валяры́на (нар. 9 кастрычніка 1985 [1], Мінск) — беларускі паэт, літаратар, сцэнарыст, тэлевядучая.

Біяграфія

Вучылася ў ДМШ № 9, скончыла ДМШ № 19 па класе скрыпкі і фартэпіяна. Вучылася ў Ліцэі з тэатральным ухілам № 136, скончыла беларускамоўны клас тэатральнага ліцэя (былая СШ № 211, 2002). Наведвала Беларускі калегіум — аддзяленне «філасофія/літаратура» (2003), скончыла Польскі Інстытут у Мінску (2003), БДУКіМ (2007, дыплом з адзнакай, спецыяльнасць «Літаратурная работа», спецыялізацыя — кінадраматургія), магістратуру БДАМ (2008, спецыяльнасць «Мастацтвазнаўства», спецыялізацыя — кінатэлемастацтва, — мае ступень магістра мастацтвазнаўства). Працавала рэдактарам выдавецтва «Мастацкая літаратура» (2008—2009). Скончыла аспірантуру БДАМ (2012, спецыяльнасць «Кіназнаўства», спецыялізацыя — кіна-, тэле- і іншыя віды экранных мастацтваў.

Творчасць

Сама таго не ведаючы, паставіла тры рэкорды ў гісторыі беларускай літаратуры:

Першая нізка вершаў з прадмовай Алеся Разанава выйшла ў 6 гадоў у часопісе «Бярозка» (№ 9—10, 1992);
Першы зборнік паэзіі «Кроў Сусвету» з прадмовай Васіля Жуковіча быў надрукаваны ў 11 гадоў;
Секцыю паэзіі СБП прайшла ў 16 гадоў.

Член Саюза беларускіх пісьменнікаў і Беларускага ПЭН-цэнтру.

Удзельніца міжнародных літаратурных фестываляў у Беларусі, Украіне, Польшчы, Літве, Славеніі, Туркменістане, Германіі, Швецыі і інш. Аўтар шэрагу песень, супрацоўнічае з беларускімі кампазітарамі, ансамблямі і выканаўцамі. Асобныя творы перакладзеныя на нямецкую, французскую, шведскую, англійскую, літоўскую, грузінскую, славенскую, украінскую, польскую і рускую мовы. Сама перакладае з беларускай, рускай, украінскай, польскай і інш.; аўтар шматлікіх публікацый у перыёдыцы: «Дзеяслоў», «Новы Час», «Arche», «Полымя», «Культура» і інш.

Вершы Валярыны вельмі розныя: ад філасофска-сур’ёзных да правакацыйна-хуліганскіх[2].

Грамадская дзейнасць

У лютым 2018 года ў Беларускім Доме ў Варшаве на Дзень роднай мовы правяла «Нацыянальную дыктоўку», якой Беларускі Дом распачаў святкаванне 100-годдзя Беларускай Народнай Рэспублікі[3].

Крымінальны пераслед

У чэрвені 2021 года Куставай прыйшлося пакінуць Беларусь. 3 чэрвеня невядомыя ламаліся ў яе кватэру. Пасля гэтага сувязь з ёй знікла, пакуль літаратарка не апынулася ў Польшчы. У Беларусі жа распачаўся крымінальны пераслед у адносінах да яе: Куставу абвінавацілі па меншае меры ў «арганізацыі і падрыхтоўцы дзеянняў, якія груба парушаюць грамадскі парадак», і нясплаце падаткаў за фінансаванне пратэстаў [4].

Бібліяграфія

Кроў Сусвету: вершы; Прадм. В. Жуковіча. — Мн.: Маст. літ., 1996. — с. 175.
Каб неба сагрэць…: вершы; Прадм. Р. Барадуліна. — Мн.: Маст.літ., 2004. — 87 с.
Тамсама: вершы. — Мн.: Маст. літ., 2006. — с. 150.

Узнагароды

Стыпендыят спецыяльнага фонду Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь па падтрымцы таленавітай моладзі (1997) за кнігу «Кроў Сусвету»;
Дыпламант II форума творчай моладзі «ХХІ стагоддзе — музыка надзеі» (1997);
Лаўрэат Міжнароднага конкурсу вершаваных твораў, які праводзіўся пад эгідай ЮНЕСКА ў Парыжы (2000);
Стыпендыят Дзяржаўнай стыпендыі дзеячам культуры і мастацтва, творчай моладзі РБ (2001);
Лаўрэат cтыпендыі імя Кандрата Крапівы (2003—2004) для маладых драматургаў;
Стыпендыят Балтыйскага цэнтра пісьменнікаў і перакладчыкаў у Швецыі (2009);
Лаўрэат прэміі часопіса «Дзеяслоў» «Залаты апостраф» у намінацыі «Паэзія» за 2009 год;
Удзельнік Літаратурнага калоквіуму ў Берліне, Германія (2010);
Пераможца Рэспубліканскага конкурсу маладзёжнай журналістыкі «Твой Стыль» (Гродна, 2012);
Удзельнік Міжнароднага Дому пісьменнікаў і перакладчыкаў у Вентспілсе, Латвія (2012);
Лаўрэат Прэміі «Экслібрыс», прысвечанай Рыгору Барадуліну (2015).

Зноскі

↑ Родныя Вобразы / Біяграфіі / Валярына Кустава Архівавана 18 красавіка 2013.
↑ http://kamunikat.org/Kustava_Valeryja.html
↑ Грушэцкі А.. Дзень Роднай Мовы ў Беларускім Доме ў Варшаве (нявызн.). Новы Час (21 лютага 2018). Архівавана з першакрыніцы 24 лютага 2018. Праверана 21 лютага 2018.
↑ Санкцыі і экстрэмізм (бел.) // Новы Час : газета. — 2021. — № 24 (752). — С. 2.

Спасылкі

Профіль Валярыны на Facebook
Асабісты блог Валерыны Куставай на Livejournal
Суполка творчасці В. Кустава УКантакце
Валярына на Камунікаце
Жуковіч В. Урыўкі з прадмовы да кнігі «Кроў Сусвету», асобныя вершы Архівавана 25 снежня 2009., 1996;
Южык М. «Мы будзем» (да творчага партрэта Валярыны Куставай), 2010;
Эсэ «У абліччы адчаю» (Штрыхі да партрэту паэта Анатоля Сыса) Архівавана 20 чэрвеня 2013. // «Дзеяслоў» № 36, 2008
Нізка вершаў «Калыханка для Бога» Архівавана 29 красавіка 2013. // «Дзеяслоў» № 40, 2009;
Эсэ «Сны мае — Готланд» Архівавана 24 лютага 2010. // «Новы час», 31-01-2010;
Эсэ «Не пераймайся, мама, я ў Варшаву!..»(недаступная спасылка) // «ARCHE» № 04-2010
Эсэ да 110-годдзя Ул. Жылкі «VIVERE MEMENTO! (памятай пра жыццё!)»(недаступная спасылка) // «Новы час», 02-05-2010
Рэцэнзія на фільм «Жыве Беларусь!» // «Новы час», 04-2012;
Песня на верш Валярыны «Парыжанін»(недаступная спасылка) (аўдыё)