У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Філіповіч. Арцём Мікітавіч Філіповіч[1] (6 красавіка 1901 — 28 снежня 1961) — савецкі вучоны-інфекцыяніст, доктар медыцынскіх навук (1951), прафесар (1951), член-карэспандэнт Акадэміі медыцынскіх навук СССР (1960).
Нарадзіўся ў вёсцы Еўлічы (зараз у Слуцкім раёне Мінскай вобласці Беларусі). У 1917 годзе скончыў Петраградскую ваенна-фельчарскую школу і да 1922 года працаваў фельчарам. У 1926 годзе скончыў Дзяржаўны інстытут медыцынскіх ведаў у Ленінградзе (сучасная Санкт-Пецярбургская дзяржаўная медыцынская акадэмія імя І. І. Мечнікава) і да 1928 года працаваў ўрачом у Барысаве, Мінску і Валагодскай вобласці. У 1928—1930 гг. — ваенны ўрач. З 1930 года ў Беларускім (Мінскім) медыцынскім інстытуце — ардынатар, асістэнт клінікі інфекцыйных хвароб. У 1933 годзе быў арыштаваны і ў 1934 годзе асуджаны на 3 гады як член контррэвалюцыйнай арганізацыі, за шкодніцкую працу ў галіне аховы здароўя[2]. У 1937—1939 гг. займаў пасаду загадчыка аддзяленнем адной з бальніц Мінска. У 1939 годзе абараніў кандыдацкую дысертацыю на тэму «Желчный обмен при некоторых инфекционных заболеваниях»[3]. У 1939—19951 гг. у Іжэўску на пасадзе загадчыка кафедрай інфекцыйных хвароб Іжэўскага медыцынскага інстытута. З 1951 года А. М. Філіповіч зноў у Мінску, дзе да 1961 года займаў пасаду загадчыка кафедрай інфекцыйных хвароб Мінскага медыцынскага інстытута. Доктарскую дысертацыю на тэму «Банговская инфекция (бруцеллёз) человека»[3] абараніў у 1951 годзе.
Памёр А. М. Філіповіч 28 снежня 1961 года ў Мінску. Пахаваны на Кальварыйскіх могілках.
У кола навуковых інтарэсаў А. М. Філіповіча ўваходзілі праблемы клінікі, дыягностыкі і лячэння вірусных інфекцый. Займаўся пытаннямі вывучэння крыніц лептаспірозаў на тэрыторыі БССР, сезоннага менінгіту, бруцэлёзу, брушнога тыфу, грыпу і іншых хвароб. Разам з Б. Я. Эльбертам зрабіў апісанне безжаўтушных лептаспірозаў, выкліканых лептаспірай грыпаціфоза і лептаспірай Батавія[3].
Аўтар больш за 60 навуковых прац[3]. Кіраваў падрыхтоўкай 2 доктарскіх і 7 кандыдацкіх дысертацый[3]. Прымаў удзел у падрыхтоўцы і правядзенні рэспубліканскіх навуковых з’ездаў і канферэнцый. З 1951 года ўваходзіў у склад праўлення Рэспубліканскага навуковага таварыства мікрабіёлагаў, эпідэміёлагаў і інфекцыяністаў[3].