Calliptamus italicus — від насякомых сямейства Acrididae, распаўсюджаны на поўдні Еўропы ад Партугаліі да Паўднёвага Урала, у Казахстане і шэрагу рэгіёнаў Цэнтральнай Азіі. У часы масавага размнажэння можа наносіць шкоду сельскагаспадарчым культурам.
Цела імага буравата-шэрае, часам цямней або святлей, даўжынёй 1,8-3,4 см. Пярэднягрудзі паміж пярэднімі нагамі маюць характэрны выступ. На пярэдняспінцы ёсць бакавыя грабяні, яе афарбоўка аднатонная. Заднія крылы ружовыя ля аснавання. Заднія сцёгны кароткія і шырокія, з унутранага боку чырвоныя або фіялетавыя. Галёнкі задніх ног чырвонага колеру[1].
Жыве ў адкрытых біятопах з вялікай часткай аголенага грунту, на сухіх лугах, пустках, абочынах дарог. На поўначы арэала займае пераважна штучныя ландшафты: кучы пяску і жвіру, закінутыя кар’еры, чыгуначныя насыпы. Выбірае месцы са шчыльнымі кусцікамі і ўчасткамі голай зямлі[2].
Насяляе Паўднёвую Еўропу і астравы Міжземнамор’я, у Цэнтральнай Еўропе сустракаецца радзей. Краіны арэалу: Партугалія, Іспанія, Францыя, паўднёвая Германія, Швейцарыя, Аўстрыя, Славенія, Чэхія, Славакія, паўднёвая Польшча, Харватыя, Сербія, Чарнагорыя, Албанія, Грэцыя, Паўночная Македонія, Балгарыя, Румынія, еўрапейская частка Турцыі, Малдавія, Украіна, Беларусь, сярэдняя паласа і поўдзень еўрапейскай часткі Расіі. Таксама вядомы з Казахстана, раёну Аральскага мора (дэльта Амудар’і). На поўдзень мяжуе арэал блізкага віду Calliptamus barbarus[3]. На ўсходзе дасягае стэпаў Манголіі, а на поўдні сустракаецца ў паўночных і цэнтральных рэгіёнах Ірана і Афганістана.
Унесены ў нацыянальныя чырвоныя спісы Польшчы і Германіі як від пад пагрозай. У Германіі від абараняецца законам і ахоўваецца ў шэрагу запаведных тэрыторый. У Швейцарыі і Аўстрыі ўнесены ў спісы як «ўразлівы», а ў Чэхіі — як «пад пагрозай». У Бельгіі лічыцца лакальна вымерлым[2].