wd wp Пошук: ⬜

Яўген Аляксандравіч Елязаранка

.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table{width:100%!important;display:table;margin:0 0 -2px;border-collapse:separate;text-align:left}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table th{background-color:#dcebff;text-align:center}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table td:nth-child(1){width:27%}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table td:nth-child(3){width:20%}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr:nth-child(odd){background-color:#f8f9fa}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr:nth-child(even){background-color:#eff1f3}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr.odd{background-color:#f8f9fa}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr.even{background-color:#eff1f3}body.skin-minerva .mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr{background-color:transparent} Яўген Елязаранка (нар. 4 ліпеня 1993, Асіповічы) — беларускі футбаліст, паўабаронца клуба «Асіповічы».

Клубная кар’ера

Пачаў займацца футболам у Асіповічах, дзе трэнерам быў яго бацька — Аляксандр Мікалаевіч Елязаранка. Пазней вучыўся ў спецыяльным футбольным класе Мінскага сувораўскага вучылішча, адкуль трапіў у «Дынама-2».

У 2012 годзе перайшоў у наваполацкі «Нафтан», дзе спачатку гуляў за дубль. У сезоне 2013 новы галоўны трэнер «Нафтана» Павел Кучараў далучыў Елязаранку да асноўнай каманды. Хутка замацаваўся ў асноўным складзе, дзе стаў выступаць на пазіцыі апорнага паўабаронцы.

У сезоне 2014 стаў асноўным апорным паўабаронцам каманды. У красавіку і ліпені 2014 года некаторы час не гуляў з-за траўм, але потым вяртаў месца ў аснове.

Са студзеня 2016 года праходзіў прагляд у салігорскім «Шахцёры», з якім у сакавіку падпісаў кантракт[2]. Спачатку выхадзіў на замену, але потым замацаваўся ў стартавым складзе салігорцаў. У верасні 2016 года атрымаў траўму, з-за якой выбыў да канца сезона.

У пачатку 2017 года, аднавіўшыся ад траўмы, трэніраваўся з «Шахцёрам», але ў лютым накіраваўся на прагляд у «Гомель» і ў выніку ў сакавіку быў арандаваны гэтым клубам[3]. У складзе «Гомеля» неўзабаве замацаваўся ў стартавым складзе, аднак у канцы сезона страціў месца ў аснове. У снежні 2017 года па заканчэнні тэрміну арэнды вярнуўся ў «Шахцёр»[4].

У пачатку 2018 года трэніраваўся з «Шахцёрам», трапіў з камандай на першы (кіпрскі) збор. У лютым 2018 года, аднак, не трапіў на другі (турэцкі) збор салігорцаў і неўзабаве далучыўся да «Слуцка». У сакавіку 2018 года, па пагадненні бакоў разарваўшы кантракт з салігорцамі, афіцыйна стаў іграком слуцкага клуба[5]. Аднак, за паўгады згуляў за асноўную каманду случан толькі ў трох матчах чэмпіянату Беларусі і двух кубкавых. У ліпені 2018 года пакінуў «Слуцк» і перайшоў у мінскае «Тарпеда»[6], дзе замацаваўся ў аснове.

У ліпені 2019 года ў сувязі з фінансавымі праблемамі пакінуў «Тарпеда» і адправіўся на прагляд ва ўзбекскую «Бухару»[7], аднак у выніку ў жніўні стаў іграком «Ліды»[8], дзе трывала гуляў у аснове.

У лютым 2020 года падпісаў кантракт з магілёўскім «Дняпром»[9]. Дапамог магілёўскаму клубу атрымаць перамогу ў Другой лізе. У снежні 2020 года пакінуў «Дняпро»[10].

У лютым 2021 года стала вядома, што Елязаранка падпісаў кантракт з наваполацкім «Нафтанам»[11]. У ліпені 2021 года перабраўся ў пінскую «Хвалю»[12], аднак пераважна заставаўся на лаўцы запасных. У снежні 2021 года па пагадненні бакоў пакінуў пінскі клуб[13].

У сакавіку 2022 года стаў іграком «Асіповічаў»[14].

Міжнародная кар’ера

25 студзеня 2014 года дэбютаваў у моладзевай зборнай Беларусі ў матчы супраць Казахстана на Кубку Садружнасці (Санкт-Пецярбург). Далей трывала выступаў за зборную на працягу 2014 года.

Палітычныя погляды

Падпісаў адкрыты ліст спартыўных дзеячаў краіны, якія выступаюць за дзеючую ўладу Беларусі пасля жорсткіх падаўленняў народных пратэстаў у 2020 годзе [15][16].

Дасягненні

02 Срэбраны прызёр чэмпіянату Беларусі: 2016
Пераможца Другой лігі чэмпіянату Беларусі: 2020

Зноскі

↑ Evgeni Elesarenko // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
↑ Евгений Елезаренко подписал контракт с “Шахтером”
↑ “Шахтер” отдал Елезаренко в аренду “Гомелю”
↑ Ситко, Афоаква, Адомако и еще четыре игрока покинули “Гомель”
↑ Евгений Елезаренко перешел в “Слуцк”
↑ Елезаренко перешел в минское “Торпедо”
↑ Елезаренко на просмотре в «Бухаре», Капор подписал контракт с клубом
↑ Вратарь “Минска” и еще два игрока пополнили состав “Лиды”
↑ Елезаренко и Ходенков подписали контракты с “Днепром-Могилев”
↑ Евгений Елезаренко покидает Днепр
↑ 15 февраля “Нафтан” выходит из отпуска. Сейчас на контракте в клубе 8 игроков
↑ Елезаренко перешел из “Нафтана” в “Волну”
↑ “Волна” расторгла соглашения с Елезаренко и Ханкевичем
↑ Кто еще фавориты Д2, звездные дебютанты, усиление “Осиповичей” и “Молодечно-2018” (+ таблица трансферов)
↑ Стало известно, кто подписал открытое письмо спортсменов, выступающих за власть(руск.) (недаступная спасылка) (24 лістапада 2020). Архівавана з першакрыніцы 24 лістапада 2020. Праверана 24 лістапада 2020.
↑ Подписи(нявызн.). Праверана 8 снежня 2020.