wd wp Пошук:

Юрый Сцяпанавіч Ананіч

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Ананіч. Юрый Сцяпанавіч Ана́ніч (23 лістапада 1955 — 28 лютага 2015) — беларускі архітэктар.

Біяграфія

Нарадзіўся ў Мінску, бацька — машыніст хуткага цягніка. У 1978 годзе скончыў архітэктурны факультэт Беларускага дзяржаўнага політэхнічнага інстытута па спецыяльнасці «горадабудаўніцтва». Пасля завяршэння вучобы на працягу трыццаці гадоў працаваў у інстытуце «Белдзяржпраект». Некаторы час займаў пасаду галоўнага архітэктара ў кампаніі «Глобал Інвестментс».

28 лютага 2015 года трагічна загінуў на чыгуначнай станцыі Пціч Мінскага раёна, калі яго патокам ветру зацягнула пад вагон таварнага цягніка Мінск — Баранавічы[1].

Член Беларускага саюза архітэктараў з 1985 года.

Творчасць

Асноўныя творы ў Беларусі: водалячэбніца ў санаторыі-прафілакторыі «Баравое» (1997—1998, будаўніцтва ў 1998—2000; сааўтар В. Б. Куцко)[2], рэканструкцыя будынка для размяшчэння аддзялення № 3 Белзнешэканамбанка па вул. Сярова, 4 (2000), надбудова крамы над выхадам са станцыі метро «Маскоўская» па праспекце Ф. Скарыны (2005), тры індывідуальныя сядзібныя жылыя дамы (2005—2007), жылы комплекс пасольства Расійскай Федэрацыі ў Беларусі па вуліцы Арлоўскай (2007) — усе ў Мінску, гандлёвы цэнтр з цэнтрам банкаўскіх паслуг на рагу Габраўскай вуліцы і Пушкінскага праспекта ў Магілёве. Пазней удзельнічаў у праектаванні трох вышынных будынкаў, якія расійская кампанія «Ітэра» планавала пабудаваць у дадатак да жылога небаскроба «Ветразь» у рамках шматфункцыянальнага комплексу «Бізнес-цэнтр па вул. М.Танка».

Асноўныя творы ў Расіі: палац культуры «Будаўнік» у г. Сургут (2002), прыбудова басейна з ваннай даўжынёй 25 м на 4 дарожкі ў сярэдняй школе № 1 г.п. Нарышкіна Арлоўскай вобласці (2003), будынак матэля ў г. Серталава Ленінградскай вобласці (2003).

Конкурсныя праектныя прапаны: забудова тэрыторыі, якая прылягае да Нацыянальнай бібліятэкі Беларусі (2008), горадабудаўнічае рашэнне рэканструкцыі цэнтральнай часткі г. Мінска ў межах 1-га кольца (2005), конкурсная праектная прапанова на забудову жылога раёна на 10 тысяч жыхароў на тэрыторыі былога ваеннага аэрадрома ў г. Піянерскім Калінінградскай вобласці (Расія, 2009), конкурсная праектная прапанова на забудову грамадска-жылога комплексу нафтавікоў «Гырат» у г. Ашгабат (Туркменістан, 2010).

Галерэя

Зноскі

  1. На станцыі Пціч мінчука ветрам зацягнула пад таварны цягнік
  2. Куцко Валерий Борисович // Кто есть Кто в Республике Беларусь. Архитекторы Беларуси. / Редакционный совет: И. В. Чекалов (пред.) и др. Минск: Энциклопедикс, 2014. −140 с. ISBN 978-985-7090-29-7.(руск.)

Спасылкі

Тэмы гэтай старонкі (19):
Катэгорыя·Артыкулы пра архітэктараў без ілюстрацый на Вікісховішчы
Катэгорыя·Нарадзіліся ў Мінску
Катэгорыя·Ахвяры наезду цягніка
Катэгорыя·Артыкулы пра архітэктараў без партрэтаў
Катэгорыя·Нарадзіліся ў 1955 годзе
Катэгорыя·Нарадзіліся 23 лістапада
Катэгорыя·Члены Беларускага саюза архітэктараў
Катэгорыя·Архітэктары Мінска
Катэгорыя·Супрацоўнікі Белдзяржпраекта
Катэгорыя·Памерлі 28 лютага
Катэгорыя·Выпускнікі архітэктурнага факультэта БНТУ
Катэгорыя·Памерлі ў Мінскім раёне
Катэгорыя·Архітэктары паводле алфавіта
Катэгорыя·Архітэктары Беларусі
Катэгорыя·Асобы
Катэгорыя·Архітэктары XXI стагоддзя
Катэгорыя·Архітэктары XX стагоддзя
Катэгорыя·Выпускнікі БНТУ
Катэгорыя·Памерлі ў 2015 годзе