Уладзімір Зянонавіч Завітне́віч (14 красавіка 1853, в. Ліцвяны каля Узды, цяпер Уздзенскі раён — сакавік 1927) — беларускі археолаг і гісторык, прафесар[3] (1904).
У 1875 годзе скончыў Мінскую духоўную семінарыю, а ў 1878 годзе — Пецярбургскую духоўную акадэмію. Працаваў настаўнікам у Варшаве і Кіеўскай духоўнай акадэміі. Вывучаў старажытнарускую гісторыю. У 1885—1892 гг. даследаваў каля 700 пахаванняў дрыгавічоў у 82 курганных могільніках. Даследаваў археалагічныя помнікі ў в. Чэрнікаўшчына на Койданаўшчыне[4]. Вызначыў межы рассялення дрыгавічоў. Яго высновы выкарыстоўвалі ў сваіх працах А. Грушэўскі, Я. Карскі, А. Спіцын і іншыя гісторыкі і археолагі[5]. У 1890-я гг. супрацоўнічаў з газетай «Минский листок»[3].