Сяргей Купрыянавіч Галавашанка (1923—1943) — чырвонаармеец Рабоча-сялянскай Чырвонай Арміі, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1944).
Сяргей Галавашанка нарадзіўся 27 сакавіка 1923 года ў вёсцы Наваселле (цяпер — Купінскі раён Новасібірскай вобласці) у сялянскай сям’і. Скончыў сем класаў сярэдняй школы. Пераехаў у Кемераўскую вобласць, скончыў курсы трактарыстаў пры Бялоўскім цынкавым заводзе, пасля чаго працаваў механізатарам калгаса «Прагрэс» у Кісялёўскім раёне. У чэрвені 1941 года Галавашанка быў прызваны на службу ў Рабоча-сялянскую Чырвоную Армію. Да лета 1943 года чырвонаармеец Сяргей Галавашанка быў кулямётчыкам 1183-га стралковага палка 256-й стралковай дывізіі 61-й арміі Цэнтральнага фронту. Вызначыўся ў час Курскай бітвы і бітвы за Дняпро[1].
Падчас бою ля ракі Машок у раёне вёскі Міхнева Болхаўскга раёна Арлоўскай вобласці ён, нягледзячы на масіраваны варожы агонь, падабраўся да варожай кулямётнай кропцы і знішчыў яе гранатамі, забяспечыўшы тым самым поспех атакі падраздзялення. 28 верасня 1943 года разам з групай байцоў пераправіўся праз Дняпро у раёне вёскі Навасёлкі Рыпкынскага раёна Чарнігаўскай вобласці Украінскай ССР. На працягу некалькіх сутак ён у складзе групы адбіваў бесперапынныя атакі праціўніка, нанёсшы таму значныя страты. 4 кастрычніка 1943 года Галавашчанка загінуў у баі. Пахаваны ў вёсцы Піркі Брагінскі раён, Гомельская вобласць, Беларусь)[1].
Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 15 студзеня 1944 года за «мужнасць і гераізм, праяўленыя на фронце барацьбы з нямецкімі захопнікамі» чырвонаармеец Сяргей Галавашчанка пасмяротна быў удастоены высокага звання Героя Савецкага Саюза. Таксама быў узнагароджаны ордэнам Леніна і медалём[1].