wd wp Пошук: ⬜

Пылкагалоўнік чырвоны

Пылкагалоўнік чырвоны[3], Прастрэл[4] (Cephalanthera rubra) — від шматгадовых раслін сямейства Архідныя, які сустракаецца ў Еўропе.

Арэал

Дадзены від сустракаецца ў наступных еўрапейскіх краінах[5]:

Паўночная Еўропа: Данія, Фінляндыя, Нарвегія;
Цэнтральная Еўропа: Аўстрыя, Бельгія, Чэхія, Славакія, Германія, Венгрыя, Польшча, Швейцарыя;
Паўднёва-Усходняя Еўропа: Албанія, Балгарыя, краіны былой Югаславіі, Італія, Румынія;
Паўднёва-Заходняя Еўропа: Францыя, Партугалія

У Расіі вобласць распаўсюджанне падзелена на дзве часткі: адна знаходзіцца ў цэнтры еўрапейскай часткі (Тамбоўская, Бранская, Тульская, Калужская, Смаленская, Ніжагародская вобласці і Мардовія), другая — на Паўночным Каўказе [6]. Таксама сустракаецца на Палессі [7].

Апісанне

Сцёблы вышынёй 10—60 см, апушаныя ў верхняй частцы з 3—6 ланцэтнымі лісцямі з вострымі кончыкамі на кожным. Суквецці друзлыя, кветкі ад ружова-фіялетавых да чырвоных. Квітнеюць з чэрвеня па ліпень, насенне — дробнае і шматлікае. Карэнішчы круглявыя, часта растуць амаль вертыкальна.

Кветкі валодаюць зручнай для наведвання насякомых пляцоўкай. Палініі размешчаны прама над нектарнікам. Восы часта наведваюць кветкі для падмацавання сіл. Нектар пылкагалоўніка змяшчае сумесь этанолу і наркатычных рэчываў — ап’янёная казурка менш звяртае ўвагі на прыліплы пылок. Часта восы п’янеюць настолькі, што не могуць узляцець.

Асяроддзем пасялення з’яўляюцца асветленыя схілы ў лясах на вапнавых глебах.

Зноскі

↑ Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
↑ Пра ўмоўнасць аднясення апісванай у гэтым артыкуле групы раслін да класа аднадольных гл. раздзел «Сістэмы APG» артыкула «Аднадольныя».
↑ Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь.. — Минск: «Наука и техника», 1967. — С. 35. — 160 с. — 2 350 экз.
↑ Анненков Н.(руск.) бел. Ботанический словарь, Спб, 1878
↑ Па дадзеных сайта GRIN (гл. у шаблоне)
↑ Губанов и др., 2002
↑ Пыльцеголовник красный в Красной книге Республики Беларусь(недаступная спасылка)

Літаратура

Швец І. У. Пылкагалоўнік // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 4. Недалька — Стаўраліт / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ ім. Петруся Броўкі, 1985. — 599 с., іл. — 10 000 экз. — С. 314—315.
Губанов И. А., Киселёва К. В., Новиков В. С., Тихомиров В. Н. 380. Cephalanthera rubra (L.) Rich. — Пыльцеголовник красный // Иллюстрированный определитель растений Средней России. В 3-х томах. — М.: Т-во научных изданий КМК, Ин-т технологических исследований, 2002. — Т. 1. Папоротники, хвощи, плауны, голосеменные, покрытосеменные (однодольные). — С. 490. — ISBN 8-87317-091-6.
Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5
Rutkowski L. Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Wyd. Nauk. PWN, Warszawa 2006

Спасылкі

Пыльцеголовник красный: інфармацыя пра таксон у праекце «Плантариум» (вызначальнік раслін і ілюстраваны атлас відаў). (руск.)
Пыльцеголовник красный — Пылкагалоўнiк чырвоны — Cephalanthera rubra