У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Нячаева.
Ніна Трафімаўна Нячаева (14 снежня 1909, Смаленск — 31 мая 1996, Масква) — савецкі і расійскі геабатанік, эколаг, пустыназнаўца, акадэмік АН Туркменскай ССР, Старшыня Навуковага савета па праблеме комплекснага вывучэння і асваення пустынных тэрыторый СССР[2].
Ніна Трафімаўна Нячаева нарадзілася ў г. Смаленску[3] 14 снежня 1909 года[2]. Скончыўшы прыродазнаўчае аддзяленне Смаленскага дзяржаўнага педагагічнага інстытута (1930), працавала ў стэпавым запаведніку «Асканія-Нова» пад кіраўніцтвам прафесара У. У. Станчынскага(руск.) бел., аднаго з заснавальнікаў экалагічнай навукі ў СССР[4]. У 1930-я гады, калі хваля рэпрэсій дакацілася да «Асканіі-Новы»[5], з’ехала ў Туркменістан, дзе ўдзельнічала ў шматлікіх навуковых экспедыцыях (з 1934) і стала аўтарам першай геабатанічнай карты, складзенай для тэрыторыі гэтай рэспублікі[4]. Працы Н. Т. Нячаевай па абгрунтаванню пашазваротаў пясчаных пустыняў знайшлі практычнае прымяненне ў авечкагадоўчай гаспадарцы сярэднеазіяцкіх рэспублік былога СССР[4].
У кастрычніку 1948 года Ніна Трафімаўна перажыла асабістую трагедыю: падчас Ашхабадскага землетрасення(руск.) бел. загінулі яе дзеці і маці, а сама яна з цяжкімі траўмамі трапіла ў бальніцу[2][4]. Пасля выздараўлення Н. Т. Нячаева цалкам прысвяціла сябе навуковай дзейнасці. Яна абараніла доктарскую дысертацыю (1951), стала членам-карэспандэнтам АН Туркменскай ССР (1951)[6] і атрымала прафесарскае званне (1956).
З 1964 года Ніна Трафімаўна працавала ў Інстытуце пустыняў, загадваючы лабараторыяй экалогіі і паляпшэння пустынных пашаў[2]. У 1965 годзе[6] яе абралі акадэмікам АН Туркменскай ССР. Яна ўзначальвала Навуковы савет па праблеме комплекснага вывучэння і асваення пустынных тэрыторый СССР[2].
У 1980 годзе Ніна Трафімаўна пераехала ў Маскву. У апошнія гады была прафесарам-кансультантам ІПЭЭ імя А. М. Северцава РАН(руск.) бел.[2]. Памерла 31 мая 1996 года, пахавана на Мікола-Архангельскіх могілках(руск.) бел., побач з сястрой Марыяй (1908—1987)[7][8].
Н. Т. Нячаева вывучала рытмы развіцця і жыццёвыя формы пустынных раслін, прадуктыўнасць арыдных фітацэнозаў, працэсы апустыньвання. Яна стаяла ля вытокаў савецкай навуковай школы пашавай экалогіі, даследуючы дынаміку расліннасці каракумскіх пашаў, заклаўшы тэарэтычныя і практычныя асновы іх класіфікацыі і паляпшэння[2].
Быўшы аўтарам і сааўтарам больш за 300 навуковых публікацый (манаграфіі, артыкулы, карты, навуковыя рэкамендацыі)[4], яна з’яўлялася намеснікам галоўнага рэдактара часопісаў «Весткі АН ТССР. Серыя біялагічных навук» (1960—1967) і «Праблемы асваення пустыняў» (1967—2004) — навукова-тэарэтычнага выдання, якое мела статус усесаюзнага[2][4] і аж да распаду СССР перакладалася на англійскую мову выдавецтвам Allerton Press (ЗША)[9]. Англамоўная версія часопіса насіла назву Problems of Desert Development.
Ніна Трафімаўна была навуковым кіраўніком больш за 30 паспяхова абароненых доктарскіх і кандыдацкіх дысертацый[4].
Ордэн Леніна (1969)[4]
Акадэмік АН Туркменскай ССР (1965)
Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі СССР (1981)[10]
Старшыня Навуковага савета па праблеме комплекснага вывучэння і асваення пустынных тэрыторый СССР (з 1967 г.)[2]
Заслужаны дзеяч навукі Туркменскай ССР[4]
18 снежня 2009 года, па рашэнні бюро Аддзялення біялагічных навук РАН, былі праведзены навуковыя чытанні памяці акадэміка АН Туркменскай ССР Н. Т. Нячаевай у ІПЭЭ імя А. М. Северцава[2][11]. У чэрвені 2010 года выйшаў спецыяльны нумар часопіса «Арыдныя экасістэмы», прысвечаны 100-годдзю з дня нараджэння вучонай[12].