.mw-parser-output .t-geoinfobox td,.mw-parser-output .t-geoinfobox th{min-width:120px}.mw-parser-output .t-geoinfobox td:only-child,.mw-parser-output .t-geoinfobox th:only-child{text-align:center}.mw-parser-output .t-geoinfobox-name{font-size:110%;padding:2px}.mw-parser-output .t-geoinfobox-nickname{font-style:italic}.mw-parser-output .t-geoinfobox-cave th:only-child,.mw-parser-output .t-geoinfobox-mount th:only-child{background:#e7dcc3}.mw-parser-output .t-geoinfobox-surface th:only-child{background:#ffe4c4}.mw-parser-output .t-geoinfobox-blue th:only-child,.mw-parser-output .t-geoinfobox-water th:only-child{background:#c0daff}.mw-parser-output .t-geoinfobox-underwater th:only-child{background:#b0e0e6}.mw-parser-output .t-geoinfobox-green th:only-child{background:#d0f0c0}.mw-parser-output .t-geoinfobox-tomb th:only-child{background:#bbbbbb}.mw-parser-output .t-geoinfobox-yellow th:only-child{background:#fdeaa8}.mw-parser-output .t-geoinfobox-ny th:only-child{background:#cbd5c4;border:1px solid #aaaaaa}.mw-parser-output .t-geoinfobox-ny th:first-child:not(:only-child){background:#cbd5c4;text-align:right;padding:0 0.5em}.mw-parser-output .t-geoinfobox-grey th:only-child{background:#eaecf0}
Астравы Натуна (індан.: Kepulauan Natuna) — архіпелаг у Паўднёва-Кітайскім моры. Уваходзіць у склад інданезійскай правінцыі Рыау. Агульная плошча — 1993 км². Насельніцтва (2010 г.) — 69 319 чал.
Ланцуг з 272 астравоў Натуна размешчаны на поўдні Паўднёва-Кітайскага мора. Ён знаходзіцца ўсяго ў 67 км ад паўночнага ўзбярэжжа вострава Калімантан, у 532 км ад паўднёвага ўзбярэжжа В’етнама, у 138 км на ўсход ад астравоў Анамбас, у 1030 км на поўнач ад Джакарты, у 8968 км на паўднёвы ўсход ад Мінска.
Большасць астравоў з’яўляюцца часткай кантынентальнага шэльфа. Утвораны каля 8 тысячагоддзя да н. э. у выніку павышэння ўзроўню акіяна. Берагі атачаюць каралавыя рыфы. На многіх астравах заўважны выхады граніту, якія месцамі фарміруюць горы і ўзгоркі. Найвышэйшы пункт — гара Ранаі (1035 м) на востраве Натуна-Бесар. Не далёка ад яе знаходзіцца прыродны парк Аліф, дзе на плошчы 3 га можна бачыць скалы самых незвычайных форм. На шэльфе каля астравоў знойдзены значныя запасы прыроднага газу.
Клімат трапічны мусонны. Сярэдняя тэмпература +27,1 °C. Найбольш сухая пара году — з сакавіка да ліпеня.
Прыродны свет астравоў Натуна адрозніваецца пэўнай разнастайнасцю. На многіх астравах захаваліся лясы. Тут знойдзены 71 від птушак, у тым ліку рэдкія папугаі, галубы і арлы. На астравах Натуна таксама жывуць прыматы (Presbytis natunae), марскія чарапахі, яшчаркі і г. д. Не меншую цікавасць ўяўляе жывёльны свет мясцовых каралавых рыфаў. Навуковая экспедыцыя 2002 г. выявіла сярод насельнікаў рыфаў вялікую колькасць эндэмікаў.
Астравы Натуна здаўна былі вядомы рыбакам і гандлярам з Паўднёвага Кітая і Паўднёва-Усходняй Азіі. У XVI—XVII ст. яны былі захоплены малайцамі з поўдня паўвострава Малака, якія стварылі на ім некалькі дробных дзяржаўных аб’яднанняў, залежных ад султанаў Джохара. У 1824 г. Натуна фармальна былі падпарадкаваны Галандыі. У 1940—1944 гадах акупаваны Японіяй. У 1949 г. абвешчаны часткай Інданезіі.
Цікавасць да астравоў Натуна з боку цэнтральнага ўрада Інданезіі ўзнікла толькі з 1970 г. у сувязі з адкрыццём значных запасаў газу на шэльфе каля астравоў (каля 40 % ад усіх запасаў газу краіны). Свае прэтэнзіі на гэтыя землі таксама выказаў Кітай. У 1995 г. кітайскае кіраўніцтва адмовілася ад саміх астравоў, але не ад марскіх тэрыторый. Прамысловая здабыча газу вядзецца інданезійскімі і іншаземнымі кампаніямі з 1999 г. У асноўным, ён паступае на перапрацоўку ў Малайзію і Сінгапур. Мясцовыя ўлады імкнуцца развіваць транзітны гандаль і турызм.