У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Гашкевіч.
Міхаіл Іванавіч Гашкевіч (29 лістапада (11 снежня) 1864, Шарсцін, Рагачоўскі павет, Расійская імперыя — 1936, Агародня Гомельская, Добрушскі раён, БССР) — праваслаўны дзеяч Расійскай імперыі, дэпутат Дзяржаўнай думы Расійскай імперыі II склікання ад Магілёўскай губерні.
Старэйшы сын праведнага Іаана Кармянскага (Гашкевіча) і яго жонкі Марыі Піліпаўны Трусевіч, дачкі святара. Нарадзіўся ў вёсцы Шарсцін, дзе яго бацька служыў настаяцелем мясцовай Свята-Раства-Багародзіцкай царквы.
Выпускнік Магілёўскай духоўнай семінарыі, якую скончыў у 1890 годзе. У 1890—1893 гадах служыў у Кішынёве настаўнікам спеваў у семінарыі. Пазней на працягу 6 гадоў настаўнічаў у Мсціслаўскім духоўным вучылішчы[1].
У 1899 годзе быў пасвечаны ў іерэя і прызначаны настаяцелем Свята-Ануфрыеўскай царквы ў вёсцы Ануфрыева Чэрыкаўскага павета.
8 лютага 1907 года быў абраны ў Дзяржаўную думу II склікання ад агульнага складу выбарнікаў Магілёўскага губернскага выбарчага сходу. Увайшоў у склад Канстытуцыйна-дэмакратычнай фракцыі. З’яўляўся членам думскай камісіі па справах праваслаўнай царквы. Разам з В. А. Якубовічам быў адным з двух прадстаўнікоў духавенства, якія апынуліся ў правацэнтрысцкіх фракцыях у Дзяржаўнай думе II склікання.
Па звестках 1915 года служыў палкавым святаром. Пасля Кастрычніцкай рэвалюцыі 1917 года адыйшоў ад грамадскай і рэлігійнай дзейнасці і вёў прыватнае жыццё ў вёсцы Агародні Гомельскай, дзе служыў яго бацька, і, верагодна, служыў айцец Міхаіл[2].
Памёр у 1936 годзе і быў пахаваны каля алтара Свята-Мікалаеўскай царквы ў Агародні Гомельскай. У 1991 годзе настаяцель кармянскага праваслаўнага прыхода айцец Сцяфан на месцы зруйнаванай царквы выявіў месца пахавання Міхала Гашкевіча[3]. Яго парэшткі, разам з нятленнымі мошчамі Іаана Кармянскага, былі перавезены ў вёску Карма і пахаваны ля алтара Пакроўскай царквы[4].
Меў чатырох братоў і двух сясцёр. Яго сын, Мікалай Гашкевіч (1890—1938), быў рэпрэсаваны савецкай уладай.