Зміцер Занкевіч (польск.: Demetriusz Zankiewicz, укр.: Дмитро Занкевич, (паміж 1657-1661, Холмшчына — 1724, Навагрудак)[1] [2] — дзеяч Грэка-Каталіцкай Царквы ў Рэчы Паспалітай, духоўны пісьменнік, царкоўны гісторык, базыльянін.
Верагодна, паходзіў са шляхты Холмскай зямлі. Родавы герб «Сякера» (Siekierz)[3]. Атрымаў адукацыю ў Львоўскім езуіцкім калегіуме(укр.) бел. [4]. У 1670 г. [5] (паводле іншых дадзеных у 1678) [6] прыняў манаства ў ордэне базыльян. Займаў пасады настаўніка, спаведніка, прапаведніка ў шэрагу базыльянскіх манастыроў [7]. Каля 1694—1696 гг. прызначаны магістрам навіцыяту у Быценскім манастыры [8]. З сяр. 90-х ХVII ст. і да канца жыцця з’яўляўся ігуменам базыльянскіх манастыроў у Навагрудку, Лаўрышаве, Белай, Быцені, Барунах [9]. Сакратар (1709—1719) і кансультар (1719—1724) базыльянскага ордэна [10]. Удзельнічаў у працы Замойскага сабора(укр.) бел. Уніяцкай Царквы (1720) [11].
Пісаў на польскай мове. Пры жыцці надрукаваны два творы: «Містычны кедр» (Супрасль,1717) і «Правадыр малютак» (Супрасль, 1717). У першым выкладзены жыццепісы Святога Васіля Вялікага, апякуна базыльян, і 18 яго сваякоў, кананізаваных Царквой.Частка тэкстаў перакладзена аўтарам з грэчаскай і лацінскай моваў на польскую. Другая кніга катэхітычнага зместу. На пачатку змешчана прысвячэнне пятнаццаццігадоваму Міхалу Радзівілу, унуку Кацярыны Сабескай, фундатаркі базыльянскага манастыра ў Белай.
Каштоўнай крыніцай па гісторыі ордэна базыльян з’яўляецца складзены З.Занкевічам рукапісны «Манаскі катафалк» (каля 1718). У яго ўвайшлі біяграфіі 136 манахаў базыльянскага ордэна, у тым ліку уніяцкіх епіскапаў і мітрапалітаў з 1680 па 1718 гг. Твор часткова апублікаваны ў 1973 г. украінскім даследчыкам Барысам Балыкам(укр.) бел.. [12] З гэтага ж зборніка, верагодна, паходзіць кароткі жыццепіс холмскага ўніяцкага епіскапа Якава Сушы на лацінскай мове, надрукаваны І. Назарко ў 1971 г. [13]. Зміцер Занкевіч-аўтар працы пра заснаванне Лаўрышаўскага манастыра «Натыфікацыя пра Лаўрышаўскі манастыр»(1701), напісанай на падставе летапісу Рачынскага(руск.) бел. (апублікавана ў 2012 г.)[14]. У рукапісу засталіся творы: «Катэхізіс», «Маральная тэалогія», «Штодзённыя медытацыі», каментары на Евангелле. [15]